Alle inzendingen over Innerlijke strijd

niet uit Snijd, je hebt het zwaar tot het bloed eruit spuit Bezeer je toch terstond later geeft ’t meer zeer Maak nu maar je wond automutilatie wint weer _______ Een poging om de strijd weer te geven van hen die verslaafd zijn aan 't beschadigen van hun lijf…

Door de boog van de schepping te spannen suizen de beelden van gisteren door het innerlijke oog. Raakt z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd zijn rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van overdadig geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen uit het heden.…

Duivelse machten verstoren wreed de heersende vrede van het koninkrijk Twee angstige wezens verdwaasd in strijd, opgelegde keuzen innerlijk verscheurd Knellende ketens liefde ontkracht, warmte ontnomen in haat en bedrog Oorlogswonden tekens van werk’lijkheid, ‘t onontkoombaar einde van een falend verbond…

Zijn lot doet soms een toeschouwer innerlijk wenen. Zijn kwetsbaarheid is ook zijn tederheid. Die tot tranen van bewondering toe kan beroeren. Omdat het een waarheid is dat niet met de wetten strijdt. Dat zo'n muur- bloempje in de natuur met zijn omgeving een harde strijd moet voeren.…

Snij jezelf vannacht, klonk een stem laat je bloed nu gerust maar stromen Snij, maande haar innerlijk met klem laat nu eindelijk wat vreugde komen Snij jezelf, bevrijd je eindelijk even zet de deur maar open voor je smart Je wilt toch ook vreugde in je leven?…

leven blies de schrijver in een vergankelijk relaas met taal als goddelijk instrument beeldde uit in enkel woorden de werkelijke mens – al schrijvend ingekleurd en verkend met de sentimenten van die tijd kleine eigenaardigheden innerlijke en fysieke strijd typische geuren kleuren klanken miskenden uit een triest verleden danken…

Er was geen oorlog, geen strijd noch gevecht in mij: de haat transformeerde de woede het grote vuur tikte weg, elk uur. Het lag op de waarheid van iedere fractie in de seconde... mijn magie der geest, door menig mens bevreesd. Echter, alleen in heden haar innerlijke kracht loslaten, ten zeerste gevreesd...…

te ontdekken Onbeteugelde wilskracht geeft hem eindeloze energie in een ongetemde strijd.…

De strijd is gestreden Moe en voldaan Alles gegeven Nu laten gaan Het vele zwijgen Het mocht nooit ontstijgen In het menselijk bestaan Begaan In een wereld van emotie Die nooit losliet Innerlijk bleef het bestaan Hortend en stotend liet hij het gaan De rust werd gevonden Tijdens het doorgronden Waar liefde het pad vond En hij wist…

De parels van inspanning verdampen bij de oplopende temperaturen van het verblekende bloed in deze strijd met de oneindigheid Het lijden bevrijdt, innerlijk verlangen het lijden bevrijdt, het lijden bevrijdt! Grenzen vervagen geestverruimend, ik loop vanaf nu alleen op karakter in het heetst van de strijd.…

Zo zacht het licht ontwaakt doezelig de velden zoekt vochtig nog van huiver in de nacht waar duister trage vingers trekt voor het zich ter ruste legt schuilend in ’t struweel zo voelt het als ik opsta niet in vroege buitenlucht maar binnen in mezelf en ja… ik hef mijn hoofd draag de zon op handen naar het dagen aan de einder daar…

zoals mist in de ochtend kan hangen zo bekleed mijn schuldgevoel zich over mijn psyche mijn opvattingen worden genarcotiseerd door mensen in dronken beelden ik verlies mezelf in de massa geweten knaagt een gat in mijn hoofd het lijkt wel een strijd tussen filosofen mijn innerlijk aarzelt maar ik laat geen twijfel meer toe ons taalgevoel…

Het is niet mooi verpakt zeg maar rustig lelijk in simpel bruin papier door hergebruik vol kreukels Op watten ligt een broche van eigen makelij de vorm van een hartje, hoe blind ben ik geweest…

nodige rust Ik draai en keer, vind niet de slaap Sta op kijkend naar de vele sterren zie ik het licht En wil niet ontvluchten, maar ik moet herbronnen Duik in mijn nest, weldra verlaat ik deze nacht De nieuwe morgen, in de vroege ochtend Verschijnt het licht, de eerste zonnestralen Geven mij de moed verder te werken Aan de zoektocht naar innerlijke…

In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

hoe voelt gij vraagt iemand mij, zomaar "en plein public" geef ik iets prijs als ik in mijn diepste glij en kond doe van roerselen die ergens klinken als muziek met tussen de balken mijn eigen wisselende wijs gister ging ik nog onbestemd over wegen van verwachting thans weer over paden waar mijn zin wordt afgeremd en…

De standvastigheid van de zon nadert zijn eind En langzaam wint de wintervorst De schijnbaar eindeloze strijd Om het donkerte van de nacht Met een laatste ademtocht Geeft de zonnekoningin het land haar binnenste: De kracht van leven De kracht van liefde En na een feest vol vuur Neigt ze vredig het hoofd Om tevreden haar innerlijk Tot…

De vlag van vrede heeft een witte kleur van overgeven en tot elkaar komen, met een geur die opent ogen als er niet meer wordt gelogen en opent ook harten, smarten zijn sterker dan pijn in het leven, om uiteindelijk niet alleen te dromen, maar in vrede elkaar verstaan.…

de vrouw in mij wil voor je dansen totdat de zon opkomt in een nacht zonder einde onder een volle maan die mijn liefde weerspiegelt in een zilveren hart met goud omrand nachtvlinders weerkaatsen het licht van de sterren dansen om mij heen ik dans om jou mijn zon in mijn universum…

Warmte geneest, doet deugd en geeft innerlijke rust Echte vriendschap maakt ook blij en tovert lust. Genegenheid, een laaiend vuur, maar je betaalt haar soms duur Helaas zijn weinige zaken helemaal puur. Relativeren is de kunst, het lukt echter niet altijd Soms dreig je te falen in deze zware strijd.…

's morgens vroeg tot 's morgens vroeg zo geeft de mens al naar gelang gehoor aan innerlijke drang…

door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een reactie De gevolgen van een vertogen woord Duren soms langer dan de bedoelde fractie Een onwaardige blik waaraan men zich stoort In je innerlijk…

Wat jij voelt en denkt Zonder omhulsel Onzichtbaar naakt Wat jij tot jou maakt Wat jou tot jij maakt Ontdaan van stekels Een glanzend mooie Prachtige kastanje…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd, Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur, En haar vermeestert slechts het sterkste vuur, Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…

En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

En in bittre strijd Om de aarde vechten voor hunne arbeid. Over de ganse aard maken de naties Hun bonden, hun wereldorganisaties, Voor de gezaamlijke wereldarbeid, Maar die reusachtige bonden van naties, In hun vijandige organisaties, Drijft de arbeid tot nog hogere strijd.…

O overal is de goudene strijd Ontstaan uit de arbeid, sinds eeuwigheid.…

door het storten van het bloed, en strijd, Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid, Dat is het gouden licht der geestesarbeid, De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid.…

De bloed'ge strijd om het bezit Is ook een strijd om machtigste geest, Het bezit van het goud, het wit, Zweept óp de geest het allermeest. En 't storten van het mensenbloed, En 't willen winnen in de gloed Van staal en vuur, die moorden, doet De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…