inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.126):

cirkels

hoe vaak de dag zich hechtte aan
de nacht om samen in verstikkend zwart
te wachten op wat werd verwacht

en andersom de nacht op sleeptouw
door de dag voorbij 't middaguur
zijn krachten wist te putten
uit een restant van licht

waardoor de mens bij tijden
wat verlicht zich schikken
kon in levensvatbaarheid

een jarenlange strijd van
's morgens vroeg tot 's morgens vroeg

zo geeft de mens al naar gelang
gehoor aan innerlijke drang

Schrijver: lejo van kuijeren, 21 februari 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 233

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
22 februari 2017
Een mooi stukje poëzie, graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)