Alle inzendingen over Inslapen

zestien jaar was jij zo trouw en lief het makkertje van bazinnetje Manuela je deelde lief en leed met jouw hondensnoetje dapper wandelde je met haar mee kleine pootjes dribbelden naast haar, jaren lang tot je water kreeg in jouw longskes en je niet meer eten of drinken kon toen mocht je inslapen en je trouwe oogjes sluiten je kopje…

ik zou nog niet willen sterven maar ik voel dat het einde nabij is ik trek de dekens op doe mijn ogen even dicht in de woonkamer slaat de klok twaalf maal hetzelfde geluid elke slag klinkt zwaarder de nacht begint bij middernacht vreemd dat ik een rust voel geen angst om te slapen inslapen klinkt zo definitief zal ik de zon nog zien…

Mama, je mag rustig inslapen 'k Beloof je over je kroost te waken.…

was Labrador Midon hondsmoe kon geen poot meer verzetten kreeg geen hap meer door zijn keel keek moe, triest en verdrietig en kruiste zijn achterpoten als teken "Es is volbracht" In de buitengewoon empathische omgeving van Dierenkliniek Kralingen te Rotterdam mochten wij onze bijna 15 jarige Chocolate labrador Midon zeer vredig laten inslapen…

verliezen van je eigen kind het allerergste lot wat je kan treffen dat kind – je eigen je bent het zelf Jij bent dood en ook weer niet Nooit wordt je weer compleet wat was – geen ommekeer Je blijft de gelijmde vaas waarvan je altijd de breuklijn ziet Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu Maar toch geloof me je hond moeten laten inslapen…

De nacht voelt als de dood ´t inslapen als bijna sterven dat voelt soms aan als angst niet meer wakker te worden de nacht kent ook haar angst als de dood voor ´t ontwaken helder en heel uitgeslapen een hele nieuwe dag beleven Uiteindelijk zorgt de nacht voor het beste evenwicht de nacht heelt je wonden de nacht maakt je beter de nacht…

Wat is er normaal aan inslapen zonder dood te gaan? Eén gewone dag is een unieke mix van doodgewone dingetjes, van gebeurtenissen en ontmoetingen, die nooit meer zullen worden herhaald. Eén gewone dag maakt elk mens uniek, gestoord en volkomen abnormaal. Wie een slet is blijkt ook een prinses te zijn. Wie matroos is een admiraal.…

Net een maand terug je laten inslapen - grenzenloos en sprakenloos Hete tranen biggelen ... schattebout wees toch niet boos. Opnieuw zwerfkat uit asiel gehaald; onschuldig dankbaar Ratje Doetje vertederend aanhankelijk jong speels dus reeds verwend katje.…

Wanneer sterven inslapen is De goede slaap u(w) ge-weten is Wenst u dan nog op te staan Wanneer rust ver-leden is Wanneer sterven lijden en pijn voorafgaat Onvolmaaktheid ieder treft Geen vluchtwegen om te ontkomen Menig hoop gaat verloren Nalatigheid van een Schepper Allemachtig in zijn Al-machtig zijn Troost van gebeden Smekend te ontglippen…

met wierook, boen de vloerbedekking met natuurazijn, stof alles af, doe meer en meer weg maar je blijft hoe dan ook aanwezig, diep in mijn hart, waar de stalen deuren luidkeels zijn dichtgeplofd, ik geen mens meer toelaat, op enkelen na en jou natuurlijk, maar je bent ver weg, zo ver dat het verdriet me te machtig wordt en ik snikkend inslaap…

Over lage velden rolt dreigend de nacht uit een zee van duisternis spoelt als een onstuitbare vloed over het weerloze woud het daggeluid sterft in de stilte achter het masker van het inslapende licht fluisteren geesten lange avondgebeden die schijnbaar loos hun weg langs dode takken de vaart van de wolken achterna zweven de verstoten boom…

Lichamelijke of geestelijke pijn kiest nu vrij en zonder beven voor een eeuwig inslapen zonder overmacht.…

Ja, de nacht belooft verzadigd inslapen, rustig gewiegd door Goddelijke hand. De hoeder is vrij van geloofsstelling, spreekt echter overtuigend over zijn Heer en Diens oneindig wijde regering. Raadgevende woorden dalen helend neer op 's mans verwanten, die met pijn en dwaling voorttrekken naar vruchtbaar land, tot Gods eer.…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…

Gedragen tussen de luchtlagen ontvlucht aan de dood in nood verworpen door de armoede zijgen de kinderen neer op stalen frames met kappok en dansen voor de gesloten ramen tot ze vermoeid inslapen in de kille nacht dan krommen ze als foetussen onder het lage landen dons en achter de gesloten ogen droomt de hoop Ontwaakt, rukken de armen…

't geliefde beertje komt kroelen bezield door 't ijle muziekdoosje eindelijk tevreden inslapen... de buitenwereld mag dreigen dankbaar streelt moeder haar kwetsbare kind kijkt vanuit de reddingsboot over de troosteloze zee ziet hun machtige stoomschip zinken.…

Die het wel doen die zullen zeker inslapen. Negen kruiden beschermen de walnotenboom. Fladder weg, ruisende spoken. Fladder weg, dertien plagen en pijnen. Es Yggdrasil moet wel een walnotenboom zijn. Helder zijn in voorjaar en zomer de bladeren.…

Naarbinnen gegaan, om de duisternis voor te zijn en op mijn tenen bijna om niet te verstoren wat om dit uur altijd zo zwijgend roerloos is, dacht ik bij 't inslapen nog iets te horen: het god save the queen als ik me niet vergis.…

oudevrijstersjurken aan van treurig kerkhofgrijs over de knie afstotend zwartehoedjes met van achteren een kaalgeplukte veer van voren doorzichtige valletjes gordijnen liepen zoutpilarig tussen de berlijnen sleepend met zondagschoudertassen vol met pepermuntjes die ze blijmoedig ogenschijnlijk droevig door de kerk heen zogen om niet inslaap…

hemel een wereld die nog niet verrot en in de warme julinachten bij maanlicht op de weiden liggen mijn rug voorzichtig in het gras geprest en lachen, op mijn dromen wachten trouwens, zijn niet alle donkerheden licht en zwart, wars elke last zoals een moeder die me troost tot zelfs mijn huid mij ooit weer past en ’t is geen zonde als ik inslaap…

Als een ingepakt kado bewaar ik de herinnering vers ga ik terug naar elk detail, naar drijvende delen, het verhaal van de koe, het prikkeldraad waaraan schapewol, de haan die kraait, het knusse koepeltje waarin je terugwil, en wij die jou volgen en je daar kijkt naar de ondergaande zon, naar je inslapen ga ik terug, hoe ik je dan lief…

( uit naam van de getroffenen in welke oorlog dan ook ) Waar zijn dorre adem tranen schuwt en littekens op hun huid striemt leven zij zwarte gestalten in versplinterde hoofden De snijdende kou blijft wentelen om starre gebaren die stenen wreedheid werpen naar inslapende zielen Zijn doodsbloem met de doornen prijkt en snijdt diep in samen…

Oortjes wijd open en het levende wezen laten luchten Des avonds in-tevreden inslapen, prachtige vruchten. Huisdier het onvermogen te delen, geloof dat nooit Ze hebben beslist ook pijn en nood. Vleugellamme ademende elementen, doorgaans heeft het een oorzaak Beetje empathie en kozend liefhebben, dood in de kiem gesmoord.…

Jouw droeve ogen namen afscheid van een knuffelleven vol kattenavonturen en mooie dierendromen ik keek nog eenmaal in jouw ogen en huilde dikke tranen vanuit mij innerlijk ik kon je niet meer helpen we konden je niet meer laten lijden en langzaam van ellende dood laten gaan we hebben je laten inslapen jouw lichaam was op maar jouw…

Het is drie uur in het holst. De dichter raakt ontwaakt, zoals bijna elke nacht. Het is drie uur vier precies, om heel precies te zijn. Zijn droom is uitgedroomd. Zij ademt niet meer zwaar. Het werd stil naast hem. Ben je wakker, vraag ik haar. Weet je wel hoe laat het is? Ben je al langer wakker? Heb je het naar je zin? Ik weet van…

Straks raakt zijn schedel de straat Wanneer zullen de zinnen inslapen? Of zal hij ooit die dame omhelzen, haar wulpse stappen volgen? Gerinkel van schakels aan de pols, voorbij de stilte, een holte in de doofstomme ruis. Het verlangen fluister dit. De langste zucht, met lippen die tuiten naar lucht.…

De beeldsnijder maakt een kleine treinreis, draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt. Wacht daar vrije opdracht of strakke eis? Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs: een gaper voor de drogist wordt gemaakt. Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt! De winkelier biedt veel te lage…