Alle inzendingen over Ischa Meijer

Agamemnon zingt Elektra en sterft niet van euforie oog om oog met het levenloze lichaam van haar moeder verkreukeld aan haar voeten maar in het vacuüm van het besef dat haat waar wraaklust zich mee voedt liefde in verwarring is ontploft haar hart…

De geur van perversie Als rozenblaadjes, fris dringen mijn neus binnen, strelen mijn reukorgaan, het gevoel, de geur, het getintel, Ik voel me goed.…

Je staat daar, alleen Aan de rand van de zee Je hebt het niet in de gaten Maar ik kijk met je mee Je tuurt in de verte Je blik op de horizon gericht Je gedachten gaan veel verder Ik lees de onrust op je gezicht Je staat daar zo krachtig Niemand kan om je heen Je weet wat je zoekt Maar toch kan je het niet vinden, alleen Ik probeer…

ze straalde als de zon toen ik haar voor het eerst ontmoette en in haar omhelzing smolt ik als een sneeuwpop wellicht een tikkeltje jaloers wat al te bang dat zij mij zou bedriegen - maar ik wil haar echt met niemand delen - heb ik haar in de kelder opgesloten daar werd ze bleek en trillerig van en later zwart en zo onsamenhangend nu weigert…

Herfstbladeren liggen rood en bont: een tapijt op het trottoir en in het rond. Daar waar nu kalend een boom met kleurenspel als op de wagen: de pracht van een palet. Nu zal het nog duren dagen, dat blad opnieuw ontspruit uit nieuw gevormde knoppen als zijnde ‘s winters bruid van het ongeborene. Even spant de natuur zich in, stilte, daarna…

Engelenwit bestuift ons dit jaar wederom vroeg, met prachtige beelden en nare gevolgen. De tranen van de bovennatuurlijke in een hemelse kroeg, zijn wellicht in deze kristallen verborgen. Zo mooi en sprankelend lijkt de omgeving momenteel, blijken deze tranen toch voor velen op de weg te veel. Daarom engelen, vraag ik u, zet uw huilen door…

Permanent is het gat in mijn gedachten in eerste instantie is deze periode niet wat ik verwachtte. Anders is de herkenning van de realiteit, Complex op een manier die ik liever mijd. En toch luister ik met vrede en onvrede naar muziek van onze tijd. Rust zacht Al Bud, Larsonic, vind vrijheid..…

blijven slapen lekker blijven slapen de hele avond de hele nacht de hele ochtend en draai je nog eens om waarom de middag ook niet diep onder de deken onder de maan onder de zon de wereld buiten en jij die mij nooit meer wil zien laat staan binnenkomen buiten met de wereld met de zon met de maan de hele middag avond nacht ochtend…

Je hebt nu wel twee dezelfde sokken aan. Wanneer niet? Toen niet. Toen op het terras met A je had toen twee verschillende sokken aan ik vond dat een goed teken, maar vraag me niet waarvan Waarvan? Al sla je me dood, maar wel een teken. Je spreekt poëzie Poëzie is om te spreken, dat is een openslaande porte-brisée deur De hele…

vraag me niet waarom ik huil ik huil daarom daarom is geen reden geen reden dat ik huil dat ik huil vraag me niet waarom…

Ik liep naast je rechtop, trots, door de laan aan de zonkant langzaam, je kon nog niet zo snel en je zei dat wij samen zouden gaan vanmiddag en ik heb op je gewacht ik hoorde je lachen met anderen en ik wist het zeker jij zou komen wij zouden gaan want jij had dat gezegd wij, jij en ik, samen, vanmiddag Ik heb zo lang op je gewacht…

Twee dingen herinner ik me van mijn moeder. Zij kon breien en tv kijken tegelijk. Truien en kunstschaatsen. Burda breipatronen gratis en Sjoukje Dijkstra. En als zij las tikte haar wijsvinger Onrustig tegen haar bovenlip Als wilde die zeggen: ‘hallo, kunnen wij niet beter breien en tv kijken’.…

Hoezo? Jij kan toch niet voor mij sterven. Hoezo? Ik sterf mijn hele leven al voor jou.…

‘Tango in the dark’, fotografie van Siska Alkema en tangodans door Johan Meijering en Carla Durville van Tangosalon La nueva pasión te Groningen.…

Je zult maar jarig zijn op deze zonnige dag je zult net Edith heten, 'k vergeet nooit hoe 'k haar voor 't eerst zag, nee, zal dat nooit vergeten! En ineens is Edith toegevoegd, aan de groep van 50+ want Sara zit er nu ook bij en zo is ze nu vijftig jaar dus! Van harte meis, een fijne dag dat je 9 augustus maar lang vieren mag!…

Soms doen woorden mijn gevoel tekort Kijk dan in m'n ogen en hoor wat ik je zeg Soms doen woorden mij laten lachen Kijk dan in m'n ogen en hoor hoe ik lach Soms doen woorden mijn tranen vloeien Kijk dan in m'n ogen en zie waarom ik huil Moeilijk, makkelijk mens? in hart en ziel Kijk dan in mijn ziel door…

vaarwel zegt mijn gevoel dat nog stoeit met mijn hart zoals een glimlach lacht in gratie van mijn gevoel zo heel verward jij fluisterde een droom en lachte om de pijn als er een hemel is wil ik daar dan nu zijn want het leek of jij je leven leed als een kaars in harde wind ook brandend in de regen maar iedereen was blind ik zal je dragen…

Voor Gary Moore hij was de schilder van zijn dagboek elke dag heeft hij geverfd maar hij schilderde met noten omdat muziek toch nooit bederft doopte zijn gitaar in liefde en met dagelijks een grote haal schilderde hij de wereld een stukje leuker voor ons allemaal…

ze komen overal vandaan geen zee te hoog vanwaar de schaduw langer is en de wolken grijs ze pakken hun dromen in gelijk een vluchteling zoals volkeren altijd doen wanneer de glimlach ver is horen van een wereld daar en vrienden overal zoekend naar wat er nog rest om ook te delen zoeken naar een eigen plaats zoals zovelen dan komt de…

ze vroeg me “of ik gelukkig ben” “nou” loog ik “daar kun je op rekenen” toen vroeg ze ”of ik wel eerlijk ben?” ik zei ”moet ik het uittekenen?" elke ochtend tranen die mij niets vertellen mij in haar wereld wanen misschien dan waarschuwen dat mijn eenzaam huis de gedachte kwellen aan haar lach zo levensecht ik hoor nog wat geruis het…

Hij staat voor de schuifdeuren van verdriet open …dicht ….open … dicht ….open…dicht de tocht is warm, het deert hem niet Vroom en Dreesmann zelf sturen hem niet weg open …dicht ….open … dicht ….open…dicht het ruikt naar ciabatta met parmaham, als lunchbeleg “hoe gaat het?” vraag ik en duw twee euro in zijn hand open …dicht ….open … dicht…

In de wirwar van draden die dwars door mijn hoofd lopen spant er één zo’n draad zichzelf te strak om nog te dienen als tegenvaller een footprint in dat hoofd of een butterflykiss De muur is bebloed met mijn gezichtsafdruk zelfs de plint kleurt rood draden langs de muur ééntje spant zichzelf te slap om nog te dienen als een reminder…

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

haar avondjurk die naar passie en lonkt en onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoekt een avondkleur die zwicht in affectie die er niet toe doet strak en sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij indigo is de mooiste wanorde een knipoog en een duim omhoog is een prachtig bezit…

VOOR JE GEVOEL deel 1 ik.. het zijden draadje waaraan mijn leven hangt wordt dunner en gilt steeds harder "IK WIL DAT JE ME VERVANGT!" mijn hart is weer het ritme kwijt van het kloppen in jouw hoofd het lieft niet meer zoals vroeger en dat had ik wel beloofd toch klim ik langs die zijden draad omhoog tot aan het einde van bedoel maar…

Als ik ’sochtends vroeg door het veld loop de dauw vers op de bladeren ligt voel ik een goddelijk tijdsverloop dat houdt ons allen hier in evenwicht ook al zijn de tijden dan veranderd de aarde laat zich door niemand sturen zo mijmer ik dan zachtjes voort soms loop ik daar dan mooie uren door velden vol met sla en koren terwijl niemand…

eenzaamheid, ik voel het in mijn hart, zonder spijt maar enigszins verward, voel ik dat jij niets met mij kan delen ik heb jouw liefde nodig kan het jou iets schelen? slapeloze nachten altijd op jou wachten, hopeloos verliefd kan het jou iets schelen? eenzaamheid, ik voel het in de lucht het is nu tijd dat ik voor je vlucht…

ze was mijn vriendin, en zat diep in mijn hart maar ik moest door, ook al leefde ik verward nu schrijf ik de blues nee, niet blauw maar heel zwart neem me terug, neem me terug dus ik huil van verdriet ja ik leef van verdriet sluit mijn ogen maar ben toch niet boos ik denk aan een zachte hand langs mijn wang zonder doornen was jij toch mijn…

laat me praten, ik moet het kwijt dat ik onschuld verruilde is een feit over warmte, die me omarmde voelde als gras dat groener was maar de nachten, worden langer je zag me huilen, stuurde wolken mijn dal werd veel te diep straalde zon, die me verwarmde toen je door mijn leven liep maar de nachten, worden langer Mijn schat ik mis je…

de zon vervaagt het jaar wordt oud een schilderij zo uit mijn hart de winter zal nog kouder zijn ik voel me verward ganzen vliegen naar de warmte toe verdwijnen langzaam uit het zicht had ik maar vleugels dan vloog ik naar het nieuwe licht als een zonnestraal kwam je in mijn leven maar als een herfstblad vloog je weg met gouden stiksels…