Alle inzendingen over J.C. Bloem

Onze lieve veldheer van Betondorp Met op een worp van steen zijn kerk als stadion In welk buurtje hij de bletter te pletter werken kon Binnen de perken van een Amsterdamse School Maar waar heb die apekool voor nodig? Wees klagelijk een dame het ballen van de knapen Op hun dagelijks veels te grof maken terecht En stond de gehaaide Godsknecht…

Cruijff vindt de bondscoach veel te snel gekozen Hij pleit hierbij voor meer bedachtzaamheid Dat heeft ie, in zíjn kandidatentijd Gepraktiseerd tot in het oeverloze Maar ja, J.C. is groots in elke orde Zowel van Ooit Geweest als Nooit Geworden…

Liefde is voor tevredenen of legen En dan, wat is liefde nog in dit land? Een kennismaking via internet of krant Een zoen en dan afscheid in de regen Geef mij de wulpse, woeste wegen Waarlangs ik mijn hart aan jou heb verpand Mijn hele ziel en zaligheid in brand Het groot geluk, ik heb jou gekregen Alles is veel, voor wie niet veel verwacht…

de hoge lucht Een reepje meeuw, restant van lendendoek De zon zet schijnwerpers op bloem en blad Ik val opeens ten prooi aan twijfelzucht Want sta sinds kort als moedeloos te boek Ik aarzel, in de verte rookt een stad…

Toen donderdag de hele godenbende het trieste schouwspel zag op 'n Haarlems plein besloot men: het moet afgelopen zijn met 't eindeloze zwelgen in ellende Als afschrikwekkende straf voor 't zieltjeswerven liet men J.C. opnieuw, symbolisch, sterven…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

Maastricht neemt afscheid van zijn burgervader Wat is 'privé' nog in dit kikkerland? Een stukje film, een foto in de krant Van slachtoffer verander je in dader Ach Onno...voel je daar niet overbodig André Rieu heeft nog wat pijpers nodig…

weer een dag voorbij de dagen duren lang je bent weer een dag dichter bij mij dat maakt me blij maar ook bang bang dat je me teleur gaat stellen me in de steek zult laten bang dat je niet meer zult bellen het zit diep, had 't niet in de gaten en zo tel ik de uren met dagen in het verschiet vind het moeilijk mijn gedachten te sturen als…

ik wou dat ik je kon bellen naar je stem kon luisteren gewoon over mijn dag kon vertellen lieve dingen tegen je kon fluisteren wij samen, jij en ik maakt mij heel alleen soms lijkt het of ik stik kan met mijn gevoel nergens heen wat is het dat mij niet loslaat wat is jouw kracht alsjeblieft, ik moet het weten want jij hebt mij in je macht…

je wilde mijn vader niet zijn was niet eens een vriend scheepte me op met schuldgevoelens je deed me veel pijn ik had jouw liefde niet verdiend jarenlang liet jij mij dit geloven uiteindelijk kon ik het niet meer aan jij zal mij nooit meer kwetsen ging ik mezelf beloven ik zal zonder vader verder gaan nu jij dit zelf ook bent gaan zien…

jouw vesting wil ik zijn jouw toevlucht een huis voor al je vreugde en pijn waar je altijd jezelf kunt zijn jouw vriendinnetje je steun en toeverlaat degene die van je mag houden waar je met al je 'gedachten' heengaat ik wil niets missen alle momenten wil ik met jou delen heb vertrouwen jij zult mij nooit gaan vervelen sluit mij…

ik dacht dat ik er immuun voor was maar niets is wat het lijkt ben meteen voor je gevallen vind het leuk als je naar me kijkt ik voel je ogen mijn lijf reageert op jouw aanwezigheid in gedachten kus ik je lippen en ben dan heel even de weg kwijt jij maakt iets in mij los ik kan het niet beschrijven misschien ooit zijn wij alleen met…

Zie je niet dat ik verlang naar leven zonder pijn? Zie je niet dat ik verlang naar emoties, diep van binnen? Wie zal me vertellen dat ik leef, zo leeg, zo dor. Wie zal me vertellen dat ik leef, in schijn. Laat los, ga door, het leven is te mooi. Laat los, ga door, het leven wacht niet lang. Te lang heb ik gehoopt op tranen die niet kwamen…

verwoed zochten ze naar de wolken. niet wetend dat als ze eenmaal zo hoog waren, zo vreselijk hoog, de lucht niet blauw meer was, en de wolken alleen maar gevangen water.…

beschadigd ben ik getekend voor het leven ontzettend teleurgesteld is mijn hart zal ik ooit weer oprecht kunnen geven geven doe ik al heel mijn leven blijf het gelukkig ook steeds weer doen maar oh, hoe graag zou ik het weer willen doen met het vertrouwen van toen durven nemen daar zit 'm het probleem ik kan met mijn wantrouwen die…

Alweer een jaar Ben jij in mijn leven Terugspoelen, opnieuw afspelen Daarvoor zou ik alles willen geven Jou opnieuw Het leven mogen schenken Iets mooiers Kan ik gewoon niet bedenken De eerste keer dat we elkaar aankeken Ik jou eindelijk kon aanraken Waarom mag ik dat moment Niet nog 1 keertje meemaken Het zijn herinneringen geworden…

Ogen, Zij tekenen jou Zij geven een beeld van wie jij ben Zij geven de emotie Brengen de emotie over op een ander Zij verleiden, Geven liefde Zij tranen als je hart overloopt. Zij zijn er in het donkerste van de nacht, Op het diepste plekje van de aarde Zij liegen nooit. Zij zijn de spiegels van je ziel...…

Nummer 14 uit Betondorp J.C., slechts magische voetbalkwaliteiten Cruyffiaans, zowel vocaal als aan de bal, slechts een fabuleus fenomeen niet te evenaren, laat staan te overtreffen. Instituut. Icoon Uitmuntende aansturing.…

J.C., een van de beste voetballers aller tijden, zou op 25 april 75 jaar zijn geworden, R.I.P. ___________________________________ Soms geven woorden mij een schrale troost Want in de schaduw van Van Duinhoven Vermogen zij niets, minder nog dan loven Dan lijk ik wel die Feyenoordsuppoost Was Cruijffie vijfenzeventig geworden Stond…

J.C. die rent op water! Zeer frappant. Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht? En zie met wat voor snelheid hij dan gaat! Hij mag dan over water kunnen lopen, de Inca's blijven op een wonder hopen.…

niet moeilijk de late jaren vijftig in het zuiderpark op het hoofdveld tijdens een wedstrijdje voor aanvang ado-rapid j.c.…

Marijnis (1946), winnaar van de J.C. Bloemprijs (2003)…

een donkere trap en daar draven huzaren door het panorama in een rijtuigje met grenadiers en jagers muziek door het bos ik - zei de mus : schoot hem een pijl uit mijn boog - hij weigerde mij onthoofde graven van egmont en horne zijn onuitwisbaar hollandse graven van over de zuiderzee teruggedreven…

het noodlot al in kinderhanden die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht dat in alle eenvoud een schaduw tekent de dood wordt een dialoog met loerende ogen kruipt omhoog langs wind en werkelijke dagen dagen die jou schoonheid leenden immer met de glimlach van jouw blijspel ik hoor je nog 'the end' schateren * RIP J.C…

het geluid vervoert naar de jaren zeventig van enige eeuw hij vaart onderweg als bedelaar naar ierland verdrinkt in solway lag in een zeeslag gestorven tegen de zweden met zijn blauwe bloed der lahme von k?ln koning van austracië ergens in de pijp en jaren twintig uit charleston en lyon moeten nog komen…

Ik zou sam hawkins Weer levensgroot willen zien Als na schooltijd Lessen in het gras Meester koolmees gaat voor Een klas met mussen Tussen de ballen Atlanta achterna rennen De rietlanden in In de volle zon Voorlangs de schoolramen Meeuwen en bootjes Mexicaanse hond Op de wereldontvanger Papa met koffie…

in de lentetuinen dienstmeisjes zonder broekje - l'histoire d'o ergens in die tuin sluimert achter het lusthof de achttiende eeuw het kinderwetje en heel het verzuilde land viert vijftien jaar vier zuilen ondersteunen het dak een stoa met shoah evenredig vertegenwoordigd - arbeid en adel…

het kampioenschap terraszitten buiten met oude klare bij de strandstoelen van mijn eigen zandberg rolt een raceauto een kuil in het zand voor de meisjes in de klas graaf ik mijn graf onder de waranda schommelend aan de laagste tak door de tuindeur de zwarte schapen van de elite voetbalsport rennen langs de lijn…

bij russische thee als de bank van ijsland verdampt spaargeld leidse sterrenstorm slaat voor de sterrenwacht ook de deur dicht en dan is ini een koffer vol schaamte en rood papier denk maar dan dat je ergens anders bent dat we dichtbij zijn allen opgelicht het transport kan beginnen van alle dingen 't mooie van de aarde lijkt…