Alle inzendingen over Jan Arends I Presume

met een knipoog en een heupzwaai in een oogwenk en een handomdraai verloor Arend zijn evenwicht en het heeft even geduurd maar Arend is geland onthecht en wel, doch licht gehavend en wat roestig in de heupen vanwege zijn hoofse geaardheid het was juist door vrouwen met namen van bloemen en vogels zoals: Merel, Iris, Roos Bosch…

Kan jij de lucht Dan kan ik een arend Wil jij de zon Dan zal ik schaduw Ik zal de grond Dan zal jij een boom Ik zal de stam Dan zal jij de takken Ik zal geworteld Er zullen vruchten Vallend kunnen we samen Tussen zonnenstralen Zon en schaduw zullen elkander Een arend zal dalend Een nest zal het onze Zijn…

arend op thermiek klapwiekend laat hij horen hoe het lood huivert…

Als ik voorbij kwam lopen hielden de kletswijven zich opeens oorverdovend stil. Als ik doorliep ving ik nog net op dat ik dat jong was dat zijn vader niet kende, dat ik dat jong was dat voor zijn leven getekend was - en dat was zo, door hun tongen was ik getekend.…

Alleen in mijn gedachten kan ik wonen, niets daarbuiten geeft mij onderdak - Ook al kruipen er wormen door dit brein, en weet ik niet wat ik ben vandaag - zeiksnor of twijfelaar, misschien wel zanger zonder luisterend publiek. Er kruipen wormen door dit brein en misschien ben ik wel gewoon ziek, wie zal 't zeggen? Ik loop…

zeggen, jonge vriend maar als baby was ik heel schoon Ik zie je vreemd opkijken, maar er zijn meer zaken ongewoon Zo pronkte ma’ma met mij urenlang het dorpsplein rond Een ieder zag mijn oogjes zo blauw en mijn haartjes zo blond Doch er waren ook boze blikken en jaloezie deed ook hier zijn werk Een vloek werd gesproken er verscheen een arend…

Arend brak zijn glazen veren af, in volle vlucht, bedrogen…

Arend brak zijn veren, schreeuwend, bedrogen.…

De koninklike Vogel op der rotsen top gezeten heeft groots en kalm de zon bezien en d'hemelen gemeten. Maar sluikend en venijnig komt de onedele Slang gekropen en spiedt. En op de ogenblik dat hij de vlerk wijd open zijn vlucht reedt naar zijn koninkrijk in 't glanzend zonneschingen, gelijk een vere prangen hem…

Hij zweeft met klappende pennen over het uitgestrekte gebied Nauwlettend speurt hij iedere centimeter af. Hij brandt het op zijn netvlies en laat het niet meer los. Laat zich dragen op de handen van de windstroom. Zijn adem kan hij sparen voor zijn onvoorziene duikvlucht. Wanneer weet hij niet misschien straks of later. Zijn blik staat…

Een aadlaar streeft steeds naar het licht, Geen berg is hem te hoog; Streef, kindren! zo naar eer en plicht, Houd steeds het oog op God gericht, En houd Zijn wet in 't oog!…

Zondags nog op bezoek in het verpleeghuis zat ik naast hem hij was al zwak en broos de dag erna is hij stil heengegaan lang verwacht, maar nog te vlug als een arend die voor vliegen koos voorgoed, hij kwam niet terug.....…

De voetstappen die ik achterlaat zijn bezit van de grond. Mijn leven is van het verleden. Mijn woord is in de monden van anderen. Ik ben niet. Ik was. Zo is het met alle dingen. -------------------------------------------- uit: 'Lunchpauzegedichten', 1974.…

Ik schrijf gedichten als dunne bomen. Wie kan zo mager praten met de taal als ik? Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend, die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn. Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. -------------------------------- uit…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Een kleine barst wordt een scheur. Een scheur wordt een kloof. En zo staat de mens alleen. ------------------------------------------- uit: 'Nagelaten gedichten' (1975)…

Ik wil alleen maar weten wie ik ben. Een andere reden om te schrijven heb ik niet. Maar wie ik ben gaat niemand wat aan. --------------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Verdreven ben ik uit de baarmoeder Gods. Verstoten uit weeshuizen en daklozenkolonies. Klaprozen langs de weg. Boeren en de honger. Hoog en licht is boven mij wat ik de lucht zou willen noemen maar dat in waarheid de toegang is tot Hem die mij verdreven heeft. Zondig zijn wij allen. Maar Hij heeft een baarmoeder Hij…

Ze hebben hun moskee gebouwd om onze gulden van god. Ze zijn gekomen als soldaten maar zonder geweer. Hun wapen is honger. Ze zijn hier als veroveraars van recht op leven. ------------------------------ uit: 'Verzameld werk', 1990.…

Ik heb vannacht met Haleine geslapen. Ik ben de bijzit van mijn eigen vlees geweest. Ik heb onder een donkere maan naar een liefelijke blauwe lucht geslapen. Twee vogels hebben stro in mijn handen gelegd. Twee vogels hebben gefloten als fluiten, als noodweer, als kwade dagen in aantocht. Ze zijn weer weggevlogen. Alleen…

Er is een seconde zoek. De tijd is op de pijnbank gelegd. De tong van de tijd is losgemaakt. De tijd heeft geschreeuwd. De tijd is geslagen getrapt en vernederd. Ze hebben de tijd voor het voetlicht gebracht en het geweten stond in brand. Maar er is en er blijft een seconde zoek. --------------------------…

Ach er komen wel weer bloemen. Heb je ooit zoveel honger gehad als nu? Als er weer bloemen komen zal het brood zijn. Dan komen alle dromen terug. Boze dromen van honger zullen weer terugkomen. Er komen weer bloemen van lente en angst voor de winter. ------------------------- uit: Vrijgezel', 2003…

Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk' 2003.…

Ik ben een arme man en ik verdien mijn dagelijks brood in schande. Ik haal dat is mij opgedragen met emmers water uit de regenput en voel mij schuldig omdat ik modder op de bodem zie. En zo begint de dag nog voor het kwaad ontwaakt is. Een hand voor mij is witter dan een bloem en het is waar dat woorden mij vreesachtig maken.…

Ik schrijf gedichten als dunne bomen. Wie kan zo mager praten met de taal als ik? Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn. Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit…

Ik ben niet bang voor wat er zal gebeuren. Er zullen witte dieren door het veld gaan lopen en dat zal alles zijn. --------------------------------------------- uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…

Niet god is god maar ik ben god. ik ben de schepper van god. Ik heb hem gemaakt van wat ik ben. Ik heb hem gemaakt van mijn taal toen ik taal werd. Hij is het weten van mij. Zo is god van mij.…

Ik heb een huis Het huis dat ik heb is mijn leven. Wat ik gedaan heb. Wat ik ben. Ik vraag geen mensen bij mij thuis. Ik weet dat wie koffie bij mij drinkt zich later ophangt. ----------------------------------- uit: 'Vrijgezel op kamers', 2003.…

Je ligt in bed Er is een touw om je nek. Het leven is goed. Het brood is vers. Je groet een vriendelijke vrouw. Je drinkt thuis koffie. Je eet broodjes. Je leest de krant. Het leven is goed. Je gaat naar bed. Er is een touw om je nek. --------------------------------------------------------…

Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten. ------------------------------------------- uit: Lunchpauzegedichten (1974)…