Arend
Nerveus, bleek, breekbaar als een helder nacht
tegen het gloren, zwetend, ongeschoren
ondersteboven, in staat om te bekoren.
Arend verbleef, maar meer nog, werd verdacht.
`t was in dit holste dat hij vegeteerde
werd afgezworen liever dan verzwegen
eens, af en toe, ten leste vast geregen.
Kou kon niet deren, zo hijzelf beweerde
A. was sterker, liep blauwtjes af te bekken
zijn klinkklare vleugels uitgeslagen.
Wij geloofden met trouwe hondenogen
dat hij berglucht ging trotseren, vlagen
waanzin voor ontwaken. Ons op zou wekken.
Arend brak zijn veren, schreeuwend, bedrogen.
Geplaatst in de categorie: religie