Alle inzendingen over Jesus OR Maria OR heiligdom

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Aan de dood ben ik langzamerhand gewend zolang het niet te onverwacht en te onbegrepen zoals een mooie jonge vrouw die behangen met springstof een heiligdom binnengaat zeven tellen aarzelt knopje indrukt en afgaat…

JESUS CHRIST SUPERSTAR BLOED, ZWEET EN TRANEN voor Hem, door hen, door ons en ik, ik in tranen en doodziek!…

mij vergeven genageld was ze aan het kruis Maria kwam, maar nooit meer thuis…

De dochter en de schoonzoon van Irene Keren stuk voor stuk hun schoenendozen om Familieleden uit het heiligdom Zijn tégen hen! Heel erg van de gemene! Onaardig, want juist onze adeltop Beschermt de klapmuts en de zadelrob…

Het zout dat bloemen troost erkent men geen heiligdom regen voorkomt verwelking en spreekt men 'amen' uit. Regelrecht vanuit het hart blijft elke zonde verborgen keuzes worden bewust maakt maar zijn niet altijd juist.…

Maria moest ooit eens bevallen Van 't kind dat de hoop was voor allen Maar kribbig dacht zij: Da's net iets voor mij Dat ik mijn gezin hier moet stallen…

Noem mij Maria al ben ik niet als mijn naamgenoot een zedige vrouw ja zelfs de onbevlekte maagd dat zijn jullie woorden waarom mijn naam verguizen door mijn lange haren die zijn tranen drogen door mijn lippen die voeten kusten of zelfs de nardusmirre waarmee ik balsemde Noem mij gewoon Maria zonder de steen voor mijn voeten te gooien…

zou ze het geweten hebben, maria wat haar kind te wachten stond dat hij geboren werd om te lijden overal haat en onbegrip vond zou ze hem even teder hebben bemind gevoed , gekoesterd en beschut had ze beseft welk kruis dit kind nog dragen moest doorheen zijn leven of was ze liever weggegaan naar verre onbekende landen waar niemand wist…

Meisje in al Je eenvoud Zorgvuldig door De Eeuwige uitverkoren Krijgt een boodschap Die te groot is Om in een keer Te bevatten - Je buigt je hoofd Voor het grote licht Dat komen zal, en Stemt in al Je eenvoud in Met woorden die Groter zijn dan jezelf…

Een straffe wind staat op verlichte ramen Maria, jong nog, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen…

Maria met haar kind, uitgebeeld in steen. Haar schepper moet haar hart voor ogen hebben gehad, uitgehakt in marmer leeft ze meer en is ze warmer dan in alle kerstbetogen bij elkaar. Ook haar dichter schreef er geen.…

't Graf is Gods akker: Jesus zal komen; Alles herleeft.…

Maar dit zijn wonderen die ons verbuft doen strijken, Dat hier de Hemel zelf de snoodste afgrond raakt, Om ons het groot geduld van Jesus te doen blijken.…

‘Maria!’ Zet het raam wijd open, dan kun je goed horen, ‘Maria... Maria!’ Heeft dovemansoren, We doen net alsof we niets verstaan, ‘Maria! Kom hier!’ Nee, Majorca, niet gaan. Hoor je de plons in het zwarte meer? Zijn vuist slaat vergeefs in het water neer En de golven klotsen in zijn mond; Drink!…

’t Was in ‘t vroege morgenuur toen Maria ging naar het graf angstig en nog helemaal overstuur leek Zijn liefde voortaan zo veraf het graf stond angstwekkend open er gaapte een lege duisternis van schrik wou Maria gaan lopen wat was dat voor een geheimenis? de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen?…

’t Was in ‘t vroege morgenuur toen Maria ging naar het graf angstig en nog helemaal overstuur leek Zijn liefde voortaan zo veraf het graf stond angstwekkend open er gaapte een lege duisternis van schrik wou Maria gaan lopen wat was dat voor een geheimenis? de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen?…

De sterrenhemel: een koninklijke mantel – om moeder aarde.…

Wel zalig zijn voorwaar haar ongeraakte borsten Waarnaar de bronne zelf des levens plach te dorsten: Wel zalig is de schoot daarin hij heeft gerust: Maar zalig bovenal zijn zulke die haar leven (Gelijk Maria dee) tot zijne dienst begeven En hebben in zijn woord haar hertelijke lust.…

Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 'k Streel zijn beide rimpelhandjes en zijn voetjes en zijn lijfje. Druk het aan mijn borst, om het nooit meer los te laten. Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 't Is bejubeld en beklonken door het volk hier in de buurt. Volgens hen zongen er eng'…

boven de heuvel buiten de muren trekken zwarte luchten voor een bloedrode zon in de stilte de doodsangst het hijgen van de gebrokene de van god en mens verlatene zijn kreten beroeren de hemel doen spotters lafhartig lachen en raken de moeder in het hart het zachte snikken van haar die hem eens koesterde in de stal klinkt door tot in…

Men heeft toen het kind werd geboren hem zacht in je armen gelegd, Zijn Naam stond al vast, lang tevoren, en blij heb je 'Jesus' gezegd. Je hebt Hem in doeken gewonden, dat was men gewoon in die tijd en hebt voor Hem een plaatsje gevonden, een bed in een kribbe gespreid.…

In haar huisje arm en klein met zichzelf en met haar dromen en haar jonge meisjesbrein onbewust wat er zal komen Bevend en met angst bevangen toen opeens aan haar verscheen iemand uit de Hemelgangen plotseling was ze niet alleen 't Sprak haar toe met engelenmond nog nooit gesproken zinnen woorden die God zelf haar zond kwam bij haar…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen die Zoon van Mirjam Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar…

Toen ik ingeslapen was in zonneglas, in zonneglas, waarvan de kamer was - een ongeboren diamant van glinstervliezen, ingekeken door ongestoorde moederogen - heb ik haar lichaam weergezien: een licht met het vermogen Te kunnen worden kind of ster en nu ik me heb bewogen moet er een droom geboren zijn waarvoor een koning ligt gebogen.…

Ik weet haar doodgewoon een overvolle tram in Amsterdam het Damrak waar mijn oma kwam met hoed, zo statig toen nog geen verkeer en nu ze is er weer in andere gedaante straalt ze door generaties van weleer behoedt zij zonder het te weten zonder naam, zonder te heten de reiziger naar wat ik weet niet, maar wel dat ze is die geboorte…

een oud verhaal waarin Maria -naar voren- ons toelacht als moederlijk figuur voor heter vuur gestaan verwijst naar vrouwenkracht.…

Op de dag dat ik me alles afvroeg Kwam zij met de rijzende zon Teerder dan rood van de rozen Neerdalende dauw over planten Vrede lag als schelpen op haar ogen te rusten Haar blik sprak de ongesproken taal die zocht en zo zacht In de hagen, de vogels de wolken vermoedde Langs de top van nog komende heuvels vermoedde Ik zag dat ze wijs was…

Op de keukenkast mijn heiligdom, twee gekleurde levenslichten. Een engel tussen ze in. Zo stonden we met ons vijven een moment in Vrede met het Al. Hoest mezelf terug naar de tegelvloer en in de eerste tel vurend vanuit eigen dienstpistool met "iedereen zal nu wel denken....." Ja, allereerst op U.…

Loof God in Zijn heiligdom Loof Hem om Zijn mogendheden In de hemel als ook hier beneden Loof God, loof Zijn naam alom. Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit.…