7815 resultaten.
Flarden uit mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 5.277 In een portiek van vroeger
op het Europaplein
blijkt alles nu
er zo vroeg,
oud te
zijn
Maar
op één
bij drie hoog
achter de bel
staat nu Van de Laar
in sier met krul en bogen
Herkenbaar, het gordijn blauw,
de bruin gelakte deur
en uit de bus
het touwtje
ook de
geur
Jij
en ik
we speelden
met tijd en jeugd
in huizen op een…
Licht hautain
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 64 zij kwam onverwacht
nam als entree
een licht hautaine
houding mee in
een lieve fris
spottende lach
er ruiste verleden
in haar kledij
zonder dat de
aanslagen van tijd
zichtbaar waren
in haar verschijnen
waar geroezemoes
de boventoon voerde
lijkt stilte nu de
overhand te krijgen
uit pure verbazing om
het vreemde gebeuren
zij…
PIJN
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.403 De verwijderde liesbreuk is van horen
zeggen, ingreep tijdens duistere jaren
van luiers en eerste wankele schreden,
herinneringen als sneeuwend TV-scherm
De dokter krast drie akelige streepjes
op linkerbovenarm die danig opzwelt,
dagenlang kunstmatig opgewekte koorts,
kans op echte pokken definitief verkeken.…
Verlaten terrein
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.764 Het mooitste van de kermis was niet
het schelle geluid van botsende auto's
het lonkende licht, de grijparm
die het horloge miste of de zoete geur
van de suikerspinwagen, maar
de bleke vierkanten in het gras,
de afdruk die de kermis op de grasmat
van het park achterliet.
En dat ik dan met mijn zusje aan de hand
naar die plek terugkeerde…
Palmen
gedicht
3.0 met 48 stemmen 27.387 Als ik m'n vroegere vriendjes zo'n beetje bij elkaar optel
Zijn het er zeker een stuk of zeven van wie ik houd.
Jaren niet gezien en toch niet vergeten.
Was niet altijd erotiek of zo
Maar gewoon het overrompelende of het behoudende dat in
Zo'n ontmoeting zit. Och, laat maar. Anders worden
De palmen zo jong. Zo machtig mooi.
-----------…
Mijn oude school
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 753 In de eindeloze gangen naar de klas
hangen geen jassen, staat geen tas
alleen de herinnering waar ik naar zocht
De zon die door de hoge ramen schijnt
verwarmt het oud versleten zeil
Waarover menig kindervoet in allerijl
nog zichtbaar in een klas verdwijnt
Één voor één passeren ze mijn gedachte
de oude broeders, klasgenoten
Hun namen zijn…
Geheugen verlies
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 609 Ik kwam aan in mijn herinnering
Ik stapte uit waar ik dacht te weten
Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd
maar ik herkende het beslist
Wat jaren op mijn netvlies had gezeten
was uitgewoond door eenzaamheid
Wat er niet meer was wist ik
Opende mijn ogen van verborgenheid…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Zo vind je soms, als je oud wordt, plotseling
Diep in je ziel een kleine herinnering
Van toen je een kind was, alles warmte en zon;
En 't schijnt, alsof zo dad'lijk 't vizioen
Werklijkheid wordt - 't lijkt bijna net als toen -
Heel even is 't, of je haast tov'ren kon.…
HERINNEREN
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.025 Herinneren is reproduceren van beelden
uit de jeugd vervlogen periode vol traag
verdwijnende onbezorgdheid verloop is
stotterend niet gelijkmatig nu eens snel
overspoeld door messcherpe prenten
dan weer lege laden in de grijze cellen
met veel moeite plaatjes te voorschijn
persend uiterst langzaam verhelderend:
eerste auto’s in Fordparade…
BALLETJE TRAPPEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.924 superactief een balletje trappen
gepassioneerd praat hij erover
de geestdrift klinkt door in zijn
stem zijn voeten praten mee
hollend naar huis uit school snel
naar de WC broodtrommel open
ruime kap gesneden van het nog
warme wittebrood dik beboterd
bal onder de arm half zes thuis
nauwelijks meer gehoord twee
vriendjes haasten zich evenzeer…
Het huis herinnert zich mij.
gedicht
3.0 met 38 stemmen 11.330 Het huis herinnert zich mij.
Hier heb ik lopen geleerd.
In deze kamer begon
de aanloop die eindigde in
een ontzettende sprong.
Hier is de keuken ontdaan
van gestapelde vaat en gerei.
Bij deze kraan waste ik mij.
Stram van ouderdom staan
tafel en stoel in hun recht.
Mat en zeil zijn al lang
aan elkaar gehecht.
De trap naar de zolder…
SCHOOLROUTE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 517 gekleed hoog geschoeid
van huis naar school langs Ford
en Coöperatie de kerk op afstand
door klokken mateloos geboeid
zoek ik hernieuwd de simpelheid
natuurlijk aanvaard node gemist
nu verouderen minder draaglijk is
pijnlijk de durende onzekerheid
van het bestaan mijn voeten gaan
op herhaling langs de hoofdweg
levensader van mijn vroege jeugd…
JEUGDHERINNERINGEN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.044 het terugzien van jeugdbeelden
brengt de verwarrende realiteit
in conflict met statisch verleden
tijd waarin we ons niet verveelden
de vliegerhaspel gaat over de kop
losgescheurd uit de grond gevolgd
over stoppelland en door bietenveld
tot omheining voetbalterrein: stop!
met nieuwe rode bal naar sportpark
twee voetbalfans doen volop mee…
Kinderkersttijd
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 2.710 als Kerstmis nadert
herinner ik me weer
die tijd van lang geleden
de jaren van weleer
koude, korte, donkere dagen
voor het eindelijk Kerstmis werd
en vlak voor kerst werd dan de boom
door mijn vader opgezet
die kerstboom stond bij ons in huis
vlakbij de warme haard
heel stevig op een houten kruis
mam schonk chocola met koek erbij
en…
terug-ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken…
December
gedicht
2.0 met 87 stemmen 42.144 Decembers mooi gebogen c
bevalt me, doet denken
aan de lagere school,
de tweede klas van juffrouw Kranendonk,
rode inkt voor perfectie,
de verbeten uren van herhaling,
de lijnen van de letters,
de onmacht op papier,
de streng afgepaalde weg
naar een eigen handschrift,
de vingerafdruk der cultuur.
----------------------------------
uit:…
JANUSKOP
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 645 De pracht van de boterbloemenwei
met zuringaccenten en het wit
van ontloken madeliefjes maakt
weemoed wakker, verleden dichtbij.
Er op uit het veld in, heerlijk vrij
na gedwongen schoolgang, op zoek
naar avontuur in afgedamde sloot
of klaverveld met voorjaarstoeierij.
De kleine voederbieten afveegbaar
aan broek of bloes, voor vee bestemd…
DIGGELS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.003 raggend flitst de herinnering
door de volgepakte magazijnen
van het geheugen belicht even
een briefje wil jij met mij ver..…
kind voor een raam
gedicht
3.0 met 45 stemmen 22.336 Een kind voor een raam kijkt naar een korte trein.
Zo ben ik ook geweest, al zag
ik langere treinen over de lijn
glijden uit de opening van de dag.
Een kind voor een raam ben ik nog en ik tel
met héél klein vingertje de wielen
van andere dingen, zo snel
als zielen.
----------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1976.…
Zuidelijke gastvrouw
gedicht
2.0 met 33 stemmen 18.772 zij snijdt nog brood
op de ouderwetse manier
zij neemt het bijna als een baby in haar armen
- zij moet een warm hart hebben - denk ik
een rilling van bijna betrapte herkenning
gaat door mij heen
ik word weer klein
en sta aan tafel
met de punt van het mes
maakt zij een kruis
van korst tot korst
het lemmet klieft
het grijs van golgotha…
bonbon dagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 341 plakkerig waren de dagen
als de vergeten bonbon
die in rood/geel papier
vol chocola en likeur-aardbei
geplet zorgde voor plezier
tussen jou, tussen mij
weet je de kusjes van de dag
weet je de streling op je been
weet je het lachen om de lach
weet je de zon die toen nog scheen
een takje op het water
in de stroming naar de zee
een herinnering…
Stilte als decor
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 ik wist het
grote huis met
vele hoge ramen
waar als ik binnentrad
de sfeer het ouderwetse
van voorbije jaren had
omdat de klokken
waren vergeten
het heden aan te geven
zij tikten langzaam
het verleden weg zonder
dat er iets werd gezegd
gebaren uit ervaren van
voorheen hadden stilte als decor
waarin het middagzonnetje scheen…
Weerzien
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.614 De zomers speelden in Arcadië.
Vlinders - in soorten die al lang
niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig
en geluidloos in grillige lijnen
langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders
donkere hoofd boven de duinpan uit
maar altijd was zijn vlindernet te zien
dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets,
op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…
BELEEFDHEDEN
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 van mijn vroegste jeugd?…
Kerkraadse gedichten
gedicht
3.0 met 21 stemmen 21.671 Voor mij was glück auf
een nachtgroet, in het donker
gesproken door mannen
voor hun behoefte zittend
op de schop terwijl muizen
brood uit hun jaszak vraten
geen treffender beeld
voor de komende slaap
wanneer ik in bed
mijn vader groette
voor hij de deur sloot.
-------------------------
uit: Tirade, 1976.…
Het wederzien
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.061 Het is of ik me-zelf bezoeken kom.
Hier woonde ik op twee-hoog
in de korte Prins-Hendrikstraat:
het was oorlog.
Aan het schuif-raam fladdert een stof-lap;
die doet me denken aan een kapelle.
Ik hoor ook een stofzuiger 'lux'
en ruik het stof.
Ergens een matje nijdig klopt
en een piano pingelt studeerachtig,
o, zo studeerachtig in de warme…
Ergens lacht een kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 soms speelt
de tijd met
stemming en licht
verandert
het zicht op
pleinen en straten
die andere
kleuren op deuren
en ramen dragen
haast heeft
in traagheid nog
geen plaats gekregen
het groen
rust zonder wind
ergens lacht een kind
stukjes decor
uit het toneel
van mijn jeugd
die steeds vaker
mijn gedachten bewonen
in…
Bad- en zweminrichting 'De Regentes'
gedicht
2.0 met 32 stemmen 10.689 De badknecht had een oor
waar nog een North State
achter paste.
Hij hielp de tijd voort
op een klok
die niet echt liep
verbood
als ooit zijn club verloor
een naar het matglas opgalmende aria.
Weer in dat broeierige hokje;
je vangt in tegels soms een glimp op
van jezelf, ontdekt
sporen van roest. Een nutteloze plug.
Met ribbelige…
Vergeetkist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.427 Ik vond in de beroemde boekenkist op zolder
Een telefoonboek waar jouw naam nog in stond
Snel dichtgeklapt maar zoals de snelle stofjes
Die ontsnapten aan het zonlicht zo kolkten
Mijn gedachten om je stralende naam en om
Je gapende gestalte waar die zijn kon
In de tijd en natuurlijk heb ik toch nog
Snel je nummer ingetoetst en een kind nam op…
Mimicry
gedicht
2.0 met 52 stemmen 12.439 's Nachts woon ik zelden waar mijn bed staat.
Het licht uit reis ik af langs straten vol
van kinderkamers. Mijn moeder wacht nog altijd
aan een doorgangsweg, mijn vader in de boerderij.
Mijn baas krijgt een bureau in het poppenhuis.
Later ontmoet ik minnaars in een hut onder de tafel.
Wij spelen tot het donker wordt, dan sta ik op
uit een slaapzak…