Alle inzendingen over Joop ter Haar

Voor mijn vader Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen Zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij…

Onderin een zilverkleurige emmer lagen twee schitterend gekleurde bloemblaadjes in een mengkleur van rood en oranje te verwelken als uitgevlogen vlindervleugels.…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

Kale muren en het leven vergelijkt zich. Gezichten zijn verdwenen. Een houten vloer draagt de echo’s van wat ik heb geschreven; het laatste geloof en een paar druppels van verwerping, een overbodig bericht naar mezelf. Het weggaan gebeurt voortdurend, ook wanneer ik rustiger ben. Wat er rest is dan een afdruk; een vereenzaamd…

Teer in het morgenlicht zo'n takje heel erg fijn. Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

vandaag vieren wij jou de mens ook die jij bent in de dingen die je doet of liever ook juist laat met de keuzes die jij maakt vandaag vieren wij jou een fiere meid en vrouw die ooit achter moeders rug verlegen nog en schuchter onze kleine tante pollewop was vandaag vieren wij jou de glimlach ook en de tranen waarmee jij de dagen leeft…

Hij hield ooit van ene Joop in Amsterdam, maar dat was niet jij, maar iemand nabij de Prinsengracht. Hoewel, het had gekund. Ooit liep ik diverse malen langs Le Garage en keek ik bedrempeld en zeer nederig naar binnen, beduusd om al die culinaire weelde.…

Voor Oekie Na het donkerste Van alle wolken Ben jij de zonnestraal Die als godsgeschenk in Ons leven is gekomen, Jij die hart en oog Hebt voor ons allemaal En voor je broers het Cement wilt zijn dat Hen met ons samenbindt…

zie je die mooie vrouw met dat grijswitte haar zij bezit mijn hele hart met de mooiste glimlach verlicht zij donkere dagen als miljoenen kaarsen doen met ogen die overal zien wat vrolijk of verdrietig is blikt zij haar liefde rond met het goudste geduld strooit zij raad met daad voor wie dat nodig heeft ook als wij niet samen zijn…

natuurlijk nam de eerste minister u er tussen met zijn favoriete muziek uit mamma mia*) jesus christ superstar gelooft niemand madonna is uit den boze daarentegen de balalaika bij de balkenende'tjes dat is toppie maar ja daar gaan de poppekes in den haag van aan het dansen *)Mamma Mia is de Nederlandse musical van Joop v/d…

Parijs ligt aan de Seine om er te komen moet je er in blijven geloven met jezelf in het reine tot aan de laatste meters vóór de meet Joop Zoetemelk André Darrigade Vjatsjeslav Ekimov ga hun uitslagen tellen getuige hun rol echt modellen diep groot hun geloof als volger heb je meer aan een groot nat geloof en een kurken ziel je laat…

Wat hebben wij genoten en heeft hij wat afgeluld nu een enorme leegte zijn kloffie niet meer gevuld Wat rest zijn oude beelden wellicht een Docu op tv natuurlijk over een tijdje de hele serie op DVD Joop, bedankt voor al die jaren dat wij keken keer op keer het ga je goed, waar je ook bent Swiebertje, ach Swiebertje is niet meer……

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…

Joop was 56 toen hij zijn ontslag kreeg zijn leven was daardoor totaal niet aan duigen stond zelfs van geluk te dansen en te juichen terwijl hij zijn verleden even ontsteeg.…

Lindebomen, eiken dromen verse knoppen aan een tak zwaluwen en eendenliefde geur van leven en nieuw blad Lindebomen, eiken dromen wilgen langs de waterkant zonnestralen, bootjes komen zomerzotheid aan het strand Lindebomen, eiken dromen beukend in de straffe wind regenwolken, waterkolken want de winter komt in zicht Lindebomen, eiken…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

Over Kerstmis is zoveel verteld in die nacht is hij geboren steeds mogen wij weer horen van de herders in het veld Over Kerstmis is zoveel geschreven na die nacht is dat gebleven tot hemelse pracht is hij verheven engelen zongen daarbij hun lied Weer horen wij wat wordt verteld over een wereld vol geweld een wereld ook met vriendschap…

Komt men de haven binnenvaren, Dan kan men reeds van ver gewaren, Het schilderachtig silhouet, Als door een Kunst'naar neergezet. Dáár de gerestaureerde Monstertoren, Fraai gelijk nog nooit tevoren, 't Stadhuis spreidt al haar pracht ten toon, Gelijk een Jonkvrouw, slank en schoon! En plots wordt dan het oog bekoord, Daar ginds door de…

in de nacht ben ik met velen de rust ligt als een deken schemerig op de stad. langzaam kruipt de tijd voorbij wachtend op de ochtendgloren. het gele natriumlicht schijnt weemoedig op de verlaten straten waar een eenzame fietser zich een weg baant. op weg naar huis met een lijf vol drank moe van het feestgedruis.…

je verschijning was als een openbaring voor mij ik dronk je ogen en je gestalte was een streling je bewegingen vloeiden als golven tegen de branding. ik wilde je aanraken, maar het geheim moest bewaard blijven kon ik je maar zeggen, maar zou de werkelijkheid niet smalen als een dronken persoon die de bloem vertrapt. nu ben je ouder en ik…

de steen met je naam erop is verweerd, maar het gras op je graf is groen en ongemaaid. de bloemen zijn verleden tijd, niemand die zich erom bekommerd. ik zie je nog een biertje drinken, als een ets op mijn netvlies en die glimlach als een vrouw je aankeek. maar nu waait een koude wind langs mijn rug, als ik je naam zie. het zit onder het…

je zei dat weet ik niet je zei dat geloof ik niet je zei wist ik het maar je zei het zal wel waarom beantwoord je alles met onnozelheid tussen weten en zijn ligt een wereld, die als een waas in je ogen weerspiegeld ligt weet je dan niet dat de dingen voorbij gaan zoals de weerkaatsing van een persoon op de omgeving laat je gaan het is maar…

even deed je je ogen open, verwilderd keek je me aan. grote heldere ogen van een man, die vroeger tot de laatste uurtjes swingde. je lag daar als een gevelde magere reus snakkend naar adem. je was altijd welbespraakt en ging een discussie niet uit de weg. je praatte graag over het universum, maar nu schijnt een ster voor je in de hemel,…

Een loflied klinkt op Amsterdam, En op de tulpenvelden, Een loflied op het mooie “Wien”, Op kleine plaatsen zelden! Tòch ligt er in ons land zo’n oord, En wel in het land der Zeeuwen, Dààr voelt men nog, als men er loopt, De sfeer van vroeger eeuwen! Ach, mocht ik toch `n dichter zijn, Ik zou in bloem’rijke tale, De schoonheid van-, m`…

ik herinner me dat ik me thuis voelde tussen de gele muren van de tabaksrook thuis waar de pillen de ergste verwarring een normaal gezicht doet krijgen een plaats waar een binnenwandelende vrouw haar vele persoonlijkheden laat zien. even dwaalden mijn gedachten af van de depressieve ogen naar de ramen de stilte werd verbroken door een merel…

Oh lijf van steen. Het was je gebeente waar ik om ween. Je geest was oud en je ogen koud. Je was als Job onder stof en zand. Die vrouw, haar lijf, je verloor je verstand. Je slikte pillen, je geest was dood. Wie kijkt er nu om, naar iemand in de goot. Zie daar was een engel met vleugels licht en pracht. Het trok je omhoog uit je graf,…

Hoe kan je verder leven met die oorlog die je zo bewust hebt meegemaakt Hoe kan je verder leven na die oorlog zonder deze bewust te hebben meegemaakt Toch leven er mensen hier en nu en spreken zij verder over wat straks te doen is Wie bepaalt dan onze toekomst zij die weten en niets zeggen zij die spreken en niets weten of zij die…

Weet je iets van Omaha Beach ik zal het je zeggen ik ben er geweest ik heb het gezien en heb het beleefd 't was in een droom of als een film het geweld van de vrede en het krijsen van de herinnering Nog zijn ze zichtbaar kraters waar eens bommen vielen nog zijn er resten van de Atlantikwall de gapende bunkers van het zware geschut…

Stil in jezelf gekeerd dan vreemd om je heen kijkend vragend waar is hij ik weet het zij zoekt mij de pijn wat moet ik doen vreugde ik heb haar nog morgen een ander gevoel…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…