Netgedichten

netgedicht (nr. 30.930):

Ter verdediging

Kale muren
en het leven vergelijkt zich.

Gezichten zijn verdwenen.
Een houten vloer draagt de echo’s
van wat ik heb geschreven;

het laatste geloof
en een paar druppels van verwerping,
een overbodig bericht naar mezelf.

Het weggaan
gebeurt voortdurend,
ook wanneer ik rustiger ben.

Wat er rest is dan een afdruk;
een vereenzaamd en veroordeeld woord,

vochtig, zoals dit gedicht
dat ik naar de leegte schreeuw, nog machtelozer
dan de cirkel, de dagen rond.

Ik jaag de dode bladeren in de kamer.
Hierbinnen woont de nacht.

Zonder maan.

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 25 februari 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

Ter verdediging

4.0 met 18 stemmen

245

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Ivan Grud
Datum:: 25 februari 2010
Email:: ivangrudhotmail.com; Van harte met je eerste plaats in de top 100, verdiend, zo wie zo, en dit gedicht getuigt er maar weer eens van.

Naam:: Sabrina Bielac
Datum:: 25 februari 2010
Email:: Siasdreamshotmail.com; Mooi geschreven Kerima. Het weggaan
gebeurt voortdurend, ook wanneer ik rustiger ben.

Naam:: sandrine
Datum:: 25 februari 2010
Email:: sandrine61live.nl; Als ik dit lees krijg ik een “ik-heb-gedaan-wat-ik-kon” gevoel. Heel mooi!

Naam:: Hanny
Datum:: 25 februari 2010
Email:: hanny.vanalphenquicknet.nl; Hier klinkt eenzaamheid en triestheid uit in de niet te doorbreken cirkel waarin alles dood en donker is/lijkt. Indringend en knap verwoord.

Naam:: lijda
Datum:: 25 februari 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; De trieste gevoelens zijn mooi verwoord, maar soms zit het diepste van het diepe, een sprankje hoop!

Naam:: pama
Datum:: 25 februari 2010
Email:: pebmartenshome.nl; Je laat een duidelijke voetafdruk achter met dit mooie gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: