Alle inzendingen over Kat en muis samenscholing

Toen pas zag hij het briefje op de tafel: ''Ben even weg, het kan wat langer duren; de katten zijn bij tante Lize." Het kwam niet onverwacht maar toch te snel. De pijn zou nog wel langer duren dan de tijd die al verstreken was. De grote leegte was begonnen. Nu sterk zijn dacht hij nog, anders heeft ze toch gewonnen.…

heb het voor u vannacht bijgehouden alleen femke halsema gaf te kennen vluchten naar je weet niet waar naar toe weg komen betekent bijna altijd met hulp van leugen en bedrog leren overleven je leert te liegen je eigen ik verbergen als manier van leven misschien had zij Het Dodenschip van Ben Traven wel gelezen een kat in het nauw…

die éne dag, waarop het hemelblauw dwars door de toppen van de hoge peppel schijnt die éne middag wanneer alles in een grote harmonie passeert de zon, de bootjes door de Vliet voor het Archief van de Gemeente langs de kat die als een sfinx blijft zitten op een steen de hond, die schaduw zoekt en ik, in schommelstoel met plaid, die warmte…

winterdagen postuum de les voor in ‘t hijgend oor, strijkt de hand over de verzilverde gram een binnengesmokkelde vriendin dringt in, de ritselende tuin staart naar het kronkelend gebaar van het schijnverloren wild een balsemstruik op de borst haalt aan, de slakken breken door, de minnares incarneert in de moeder van zijn kind de katten…

ik kom je zoeken en vind je bijna net als toen je oogt heel mooi kraakwit gelegen in de bocht je gras is bijna groener nog de helling is gelijk de palmen wuiven milder nu dan toen de wind is minder strak ik zet me stil op het terras de kelner lacht herinneringen spelen twee katten provoceren de haag is nog knalgroen mjjn…

Honden huilen, katten janken, het zal geen uur meer stil zijn. De vleermuizen gaan ultrasoon een weg van verloren trouw.…

haar rauwe strot krauwt dwars door de huid tot op het bot barrevoets tijgert the rockbitch als een krolse kat die heftig uithalend lagen oud vuil wegkrabt het rotte leven blauw vibreert water giet over haar verhitte lijf met sensuele dansrituelen haar publiek bandeloos begeert groots draagt haar stem Bottle of Jesus ik zuip me niet meer…

Het is wél te doen al gaat eten met mes en vork ook niet altijd vloeiend geld speelt geen rol nooit écht gebeurd verkoopt hij nog steeds katten in plastic zakken de gouden lepel past niet meer geluidloos in elke opengesperde mond echter heftig borrelend verliest zelfs het fijnste gerecht zijn smaak na een slok teveel proostend proesten…

Narcissen verdrogen en worden door tulpen vervangen, de kat werpt tussen ontsproten bintjes negen jongen waar geen blik voor is. Elke dag poets ik zorgvuldig mijn schoenen en gebit terwijl er verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt.…

Toen kwam mijn kat, een echte schat, we waren onwijs rijk Het diertje schonk me alles, onvoorwaardelijk!…

Stadsduif ver van huis geraakt doodgebeten door de kat ligt als vod in mijn tuin tussen eigen veertjes sneeuwwit babykussendons mijn liefje mijn duifje hoe deed het pijn Gekooide duifjes sterven mak zoetjes aan, veer voor veer.…

Ik word week en vol verlangen dwaalt mijn blik de tafels rond Ik zie mijn kat een hommel vangen en land weer stevig op de grond.…

vragen wat de schrijver ervan vindt maakt hij lange lijnen van het stof dat zijn silhouet schetst in een gespleten alfabet – moeders zoekt een passend lijstje die ze vervolgens op de tafel zet hij is niet mij want lijstjes zijn niet mijn ding, kijk de regen valt in het rosarium waar de morsende vlinder zich dood houdt voor een zwervende kat…

U kijkt tevreden meneer De Jager, als een kat die een kanarie vrat, het is alleen een beetje jammer dat U ook de Nederlands zieken vergat. U kijkt zéér tevreden menéér De Jager, in Brussel zal Uw naam wel zeer verfijnd over ieders lippen rollen, maar hier in Nederland.....dat schrijnt....…

Voor de bühne blaast het kat- en muisorkest vrolijk valse noten. Gevoel van nattigheid dringt langzaam door tot het ontstemd publiek.…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

De katten aan onze voeten ik schop ze noch streel ze zie de kraaien zitten, soeverein in de toppen van schurftige platanen ik weet, geen mens zal ze verjagen.. Ik heb de herfst geroken, vanmorgen zag ik de stekelige vuurdoorn in bloei omhels me thans teder en treur met mij om het trage doven van het licht.…

Toevallig sprak ik hem vandaag ik de stad Hij had zo genoten van Kraay en van Kat Maar dat ze met ene de Haan heeft gelopen Hij heeft van dat merk nooit een pot willen kopen Het huisje stond alweer een tijdje te koop Ze had het verbouwd en gered van de sloop Nu piepten de deuren, de waslijn hing los Er klonken geen stemmetjes meer in het bos…

het is nu eenmaal zo bepaald dat in iedere vogel nog zoiets als een oerspirit zit dat elke kat nog een stukje tijger bezit dat in iedere hond nog steeds het beetje wolf niet is gewist en de mens ook al wil hij het niet weten voor een deel nog steeds Neanderthaler mag heten het zijn maar kleine beetjes ongeciviliseerdheid die…

laat dat maar achterwege want we kennen u wel, onderhand De toevoeging bij uw sonnet waar u voortdurend, strijk en zet uw eigen punt heeft rechtgezet vertoont zowaar een hoogtepunt Ik hoop - met u - niet op die stunt waar hond bijt kat of omgekeerd Yesilgöz wilders, dilan geert geen hond die dát ons volk nu gunt!…

is de lof der zotheid losgebroken in ons vette nederland en men naakt doch met een hoedje paradeert als malle loetje om goedkeuring van de keizer en het volk nog niet wijzer de democratie verteert hoor ik reeds het zacht gespin als de kat zijn nagels scherpt aan het behang van het fatsoen en het kwaad zijn schaduw werpt in kristalheldere…

vandaag speel ik voor sinterklaas en heb voor iedereen een pakje m'n vader krijgt een varkensblaas m'n moeder krijgt een takje de katten krijgen een koud bad en daarna een stukje gember m'n zus krijgt een kalenderblad van vorig jaar september met plezier denk ik hoe angst hun harten zal omvatten en vol genot en blijdschap trek ik de…

Drie honden, twee katten. Net na Sarah kwam de laatste nestelde zich in haar en vrat al het leven eruit.…

Kom doe als Weemoedt: dans in het rond de kamer door met kat en hond. Vraag ook de hamster eens een keer, spring met de goudvis op en neer. Strooi eens wat licht in kier en scheuren en laat de bladluis niet vertreuren.…

Gedachten tollen in het rond droevig hollen terug denken doet zeer aardbeienvoel van weleer stormen van binnen gaan tekeer haar ogen zwaar als een zak zand zij ziet kristalklaar woestijn in brand onrustig als vogels die gaan en komen heeft zij de kat waargenomen zij kruipt afgemat tussen het groene blad slapen kan zij niet…

Brutale donder in zwart en wit Met je krachtige snavel pik je in alles Sloop je wat je slopen wilt Bessen en noten Restjes eten voor de mussen Waarvan je er laatst nog zelf een at En maar schelden tegen de kat Brutale donder met pit Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen En dan weer terug, alsmaar scheldend De honden verbouwereerd…

Onze kat houdt niet van dwalen; hij gaat dan zijn gelijk wel halen. Zo liep hij pas met slechte zin ’t kantoor van de belasting in. Ver van huis maar doelgericht heeft hij zijn missie fel verricht.…

dertig was ik (in 1963 was ik niet lelijk) de vrouw die me fotografeerde zei: nu moet je aan mij denken ontspan je lippen een gescheiden vrouw met vier aardige katten maar even dominerend als mijn Duitse hospita dus hield ik flink afstand ze had een donkere kamer waarin ze mij heeft ontwikkeld zelfs uitvergroot (later ingelijst hoelang…

Soms is men zo oud dat men zijn bezit niet meer bezit verhuizers komen met vervoermiddelen nemen de stoel de tafel de tuinpaden het kinderportret het album met namen de vogel en de kat men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt vergeefs mede wat men denkt van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen het gratis glas van het…

De dagelijkse rituelen, de geluiden van elk uur, de kleine kamer boven. ’s Avonds hoor je de lentewind stemmen van buurtende boeren verwaaien met geruis van blaren, hoor je geritsel van muizen en moeder die rustig zegt: ‘De kat deugt niet.’, hoor je het schuiven van de grendel en vaders stem: ‘’t Wordt fris vannacht.’…