Alle inzendingen over Kersen

Ik laat de kersen onbeantwoord (als een soort van buikliefde verklaar ik deze droom voor geopend op wolkjes lopen hoort erbij en als een echte acrobaat begeef ik mij in hogere kringen alwaar de dans der dingen poëziefluisterend tot levensuitdrukking wordt gebracht) maar het ijs laat ik smelten op mijn ziel.…

Mond vol warme zoete kersen Hoofd vol flarden zomerverzen Lig ik in een wei vol klavers, muizenoren en papavers Wiebel met mijn blote tenen Schiet de pitten rond als stenen Richting wolk in vorm van hart In mijn buik een zweepje smart…

waar eens de kersen groeiden daar is het nu zo kaal krassende kraaien maken er een hoop kabaal waar eens de bessen rijpten door sappig groen omgeven daar heb ik in de ijzige kou een gedicht voor jou geschreven waar eens de appels bloosden in een warme zee van licht daar vecht ik nu tegen de herinnering met een traan op mijn gezicht…

je hield de maan vast steeds later en waar je stond, donker, in je slaap van geloven kraakte de dag, voor en na net als de boom die beverig zijn onsterflijkheid wilde bewijzen aan het bloesemmeisje naast hem met vroege kersen in haar haren de nacht viel, zo ook de maan en even was ik iets meer dan het ogenblik, een gestalte…

Daar is door moeder, om de pret, Een bord met kersen neergezet, En als ge nu niet voort en maakt, Misschien was ’t bord dan leeggeraakt. Dus rep je, rep je wat je kan, Dan krijgt ge er ook een kersje van; Want vader zei: ’een vlijtig paard Dat is de haver dubbel waard.’ Hop, hop! mijn vrolijk hobbelpaard! Nu moet gij rijden met een vaart!…

De ladder stijgt omhoog in het azuur en gaat meteen al in het groen verloren. Meikersen in je mond en aan je oren en in de emmer, pluk maar, pluk het uur en pluk de dag waarop je van tevoren de zon hebt zien verrijzen en rood vuur uitgieten op het groen van de natuur waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren. Het eten is de volgende etappe…

Flip Slokop uit Aldeblas die wonder wel in het eten was kwam eens door Den Haag gegaan en zag een Jood met kersen staan die riep vijf centen maar een pond Flip die wou passeren gaan maar kijk de jood die hield hem dadelijk staan en zei koop ook een pond daarvan maar Flip die zei een pond wel man ik kan je hele wagen wel aan top riep de Jood…

toen ik je raakte mijn benen amper het jonge lijfje konden dragen bloesemde in wit en rood vruchtte in bereikbaar loot de eerste kers ze waren zurig spannend rood omdat vader het plukken ons verbood hebt leven aangehoord mijn handen op je bast verkommerde in stilte toen ik het huis uit was je bent gekapt omdat niemand de kersen…

Jouw ogen hadden stil en in weemoed gesproken of ik iets aan jou verschuldigd was. zag jij een bloem in mij die pas ontloken en alsnog onder het groen verborgen lag. het werd hunkeren in hemels –zoet -verlangen naar een lieve glimlach op je mond als een lentefee ging ik mij in roze en wit omhangen zodat je in mijn verschijning een behagen vond…

mijn vriend de wind duwt schip naar nieuw op donker water Autobahn verbijsterend de leegte de dood was vriendelijk, beleefd haar spijt eet het verstand met kersen-rode lippenstift ochtendlicht straalt sterren op het projectiescherm oceaan staan tinten Sarah, blauw en zilver vroeger onbelangrijk ver…

Laat ook de kersen in de marktkraam niet aan uw neus voorbij gaan!' 'Maak mij los en open uw beurzen en koop het fruit van het seizoen! Laat uw marktkoopman u adviseren en van dit lente goeds iets in uw boodschappentas doen!'…

er dwarrelt bloesem in je ogen voorbij het blauw en groen in rood en wit buigen de takken door de rijpe oogst van toen in vlagen wind proef ik de kersen en wil het kind wel uit je persen laat het toch vrij in zonnestralen, ze kan nog steeds haar jeugd inhalen een generatiefeest maakt blij want zie ze eens ravotten jouw kind…

ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders lazen wij het krieken in vers geplukte kersen en paarse dauw op het ochtendblad lieten wij de westerzon blootsvoets binnen schaduw spelend op naakt en gespannen linnen ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders en zet het diner naast twee benen op tafel voor de teevee…

Ze houdt van maanlicht, van vroege kersen in april. Die schenk ik haar, ik mis van haar geen enkele nurkse gril.…

kon ik maar dichten met satijnen woorden die klinken als stilte in frisgroene klanken als bessen en kersen in klankrijk van lente de grauwzwarte teksten van grommende golven in kabbelend geruis zou ik verdrijven met lila woorden van liefde en passie ik zou je bedelven onder kleuren en klanken van lenige woorden je neervlijen…

Een zwoele avondschemering geurend als gewassen kersen verkwikkend als een bad De rust van de avondschemering tranen lopen over mijn lippen als ik denk aan mijn dromen Eenzaam in de avondschemering rustend op de bank vissen die in de vijver zwemmen Leven in de avondschemering stemmen komen me tegemoet een kind roepend om zijn moeder…

Voor zijn verjaardag hangt zij de avond tevoren versgeplukte kersen in de groene notelaar om dauw voor de ochtend te vergaren te laten proeven hoe diep en vluchtig zij met heel haar hart om hem geeft Zo begint de volgende, dampige ochtend verzamelen van wat aan de boom hangt wat met zorgvuldigheid is gezaaid tot vrucht gebracht en tussen…

ik droom van appelbomen in mijn wijk of kersen, pruimen, peren in straten die zo lommerrijk oud west met ooft garneren ik droom van groentes in mijn stad in kleine pleinplantsoenen ja, kruiden ook, van alles wat voor elk van de seizoenen en de bewoners van oud west tuinieren met elkander ze harken, zaaien, strooien mest en raken zo…

Twee rode kersen aan een steel; Zo identiek, een geheel. Als een Rood gestifte vrouwenmond; Een Zomerzoen zo intens gezond. Het goede seizoen voor het Kerseneten; of het kwaad is Behoeft men niet op voorhand Te weten. Immers de verleiding Is enorm groot voor de ronde Vrucht zomerzoet rood.…

Ik ben een eiland, ik moet maar afwachten of -- de Liefde aanlegt.…

klein kordaat en alle maten hebben haar tot vrouw gemaakt Angelique heeft dat fanatieke weet dat haar kus naar kersen smaakt heeft meer van ovaal dan ronding doelend op haar zwoele monding Angelique heeft dat feminieke moederstudent tot verwond'ring houdt zichzelf goed in de gaten dicht dikwijls haar karaktertrek Angelique heeft iets…

melancholie dwaalt blauw rond kersen het mooie van jouw stilte rond omgeploegde aarde, touwladders en weidsheid van het licht waarin gebaren een weg zoeken als lentebloesems en geplukte trillingen uit stemmen die dieplevende schaduwen rond eikenbomen laten glanzen zielsverbonden met al dat moois, uitgestrekt in jou en…

De velden wiegend met het groeiend graan wij lachten, heerlijk kersen eten tijd in overmaat was daar en groen tot rood de kleuren. Dit alles hebben wij genoten de zon heeft ons gezien en liet begaan haar baan en tijd aan ons voltrokken, vermoeid na dit onstuimig feest rest nog de hoop, op nieuwe bloesems volgend jaar.…

Glad gestreken ligt het gazon op een zondag in de zomerzon witte tuinstoelen onder een gele parasol een schaal aardbeien en kersen op tafel en een kruik met parelend water blauw bloeien de verbena's en wit de abutilon onder het vallend goud van een middagzon.…

De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden of avond en donker elkander omarmen, het slaapt dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger van wanvruchten galappels wormen in het huis het gemor van adem, van data dat de nachtschade hangt aan zijn leven dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed dat de groene woorden als kersen bederven bij…

ik blijf achter keer mij om ben mijn eigen poortwachter uit nood geboren het was niet aan mij te zeggen kom blijf nog even ik had haar bij voorbaat al verloren zij kwam zo plots in mijn beeldentuin van zoete kersen een zachte stengel met een vederen pluim en groeide in mijn leven bloeide haast ongeremd tot kostbaar zielengoud…

Van af de eerste ontmoeting laat het niet los de wijze waarop ze ons volgt Tijdloze Agatha, speelt met één kijkmoment ernstig, ze zegt welkom en vaarwel vanuit de eeuwige deuropening die zekere honger naar de onsterfelijkheid van één vrouw en één kunstenaar bijtende in alle uren en ogen alsof ze kersen en appelen van de korte…

jij hebt alles in de hand de toverbal die kleurt en een zuurstok die naar kersen geurt jouw woorden proeven zoet met in de nasmaak fruit van een schitterende mediterrane struik waar zout en zoethout de smaken domineren mag ik van jou echt alles tot groot genoegen uitproberen weer zijn de magische kleuren terug van weggeweest…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet.…

hij wil de boom in om kersen te plukken, en kan vallen uit de boom door dat vele rukken. Opa is behoorlijk eigenwijs, En houdt verschrikkelijk veel van ijs. Opa jij bent de man, Die ik niet missen kan. Opa als jij later dood zult gaan, Dan laat ik een traan. Die valt dan op je mooie kist, En ik weet zeker dat iedereen je mist.…