Alle inzendingen over Kier van het seizoen

een onomkeerbaar geluid, de wijzerplaat van het seizoen licht op onder de capuchon van de niets ontziende tijd de schaduwgong die mij verslaat ieder kwartier als ik het mij voorbij gesnelde ritme heb terug gevonden, staat de toekomst op een kier Ik weet niet wat groter is, het verlangen of het stille vergeten die vooruitsnelden na een…

Het eentonige tikken van de klok aan de wand haalt hem niet uit het grauw beschimmelde verleden verloren ligt het blauwe pakje zware van nelle op de marmeren schouw maar legt juist die dag geen gewicht meer in de schaal het evenwicht zoek verliest hij stap na stap ieder gevoel voor werkelijkheid, de tijd nog steeds aan zijn zij…

als je vanavond langs komt niet bellen kom maar binnen de deur staat op een kier geen ogenblik ogenblikkelijk ik wacht op je.…

In alle vroegte er was geen hond die blafte de maan op een kier geen vogel ging te water om zich heen keek het kasteel…

mijn deur staat nu ook altijd voor jou open ga tot het einde van de donkere gang zonder angst kun je verder lopen dan kom je waar je nooit eerder bent geweest ik ken jou jij bent niet bang voor het zich daar afspelend onovertroffen te vieren feest je zult zien iedereen die je kent is er allang jij miste hen en zij misschien jou nog…

Marco Borsato weg bij Leontien Dave Roelvink zijn gebit doet het niet goed Gravin Eloise heeft een vriend ontmoet Dionne Stax houdt Sjoerd al voor gezien De kennis die ik gisteren vergaarde Was zeer beslist “Van onschatbare waarde”…

In seizoenen vond ik jou tussen geweven spinrag en gevallen oude bladeren, verwelkt tot in het diepste van je ziel. Ik opende jouw deuren en zette ze op een kier zodat de warmte naar binnen kon en je uiteindelijk smelten zou voor het eerste zonlicht.…

Voetballers opgelet! Waar blijft ons kutgedrag? Zo wordt dit mietjeswerk kloten is dat! Jongens, kom op, volg de aanvalbeleidsaanpak: wél laten leven, hálf dood is toch zat?…

Mijn lievelingsgebak, gevulde cake! Dus ging ik die de dag erna ook maken Met rum, pistache en uitgelezen smaken Tot het beslag ontzettend lekker leek Het resultaat was absoluut geen flop: Ik had de cake al vóór het bakken op…

Nog nooit eerder stond de deur Verder open dan op een kier Zodoende hield ik mij staande Dat was voor mij de enige manier Nog nooit eerder heb ik iemand Toegelaten tot zo dichtbij Heb ik mij zo durven voelen Dat allemaal deed jij Heel even heb ik kunnen genieten Van de overwinning in mij Zo verliefd en zoveel liefde Geen remmingen, helemaal…

een tocht die als van ver langs koude beenderen strijkt de toeschouwer ongewild met verschrikte blik verrijkt de leuning kraakt gespannen benen uitgestrekt in rust een rilling neemt gedachten mee kleine haartjes panieken onbewust een bijna leeg vertrek verhaalt niets meer dan een half woord van binnen schreeuwt de angst maar niemand die…

De deur op een kier lijkt zuur Loop ik dan weer met mijn hoofd tegen de muur? Vastklampend aan de deurknop de deur weer iets verwijd Onder gelovigen leeft een hoop De deur staat echter alleen figuurlijk open Ongelovig was ik de filantroop Nu de kennis betaalt verkopen Vliegen vang je toch met stroop Een kans om niet te laten lopen…

Ik keek ademloos door een kier. Mijn ademhaling ging met haar ritme mee. De climax zat in haar zucht van verluchting. Dat hij alle koffers in de achterbak kreeg.…

ze staat aan mijn deur haar vingers bewegen zacht; de poort naar morgen wordt behoedzaam verschoven een sleutel heeft ze in de hand, had ze niet meer verwacht verlengt zij de hoop of komt ze mij vertellen dat mijn jeugd is gevallen "ja, fluistert ze rond jou stapelen zich te veel getallen je geraakt allengs meer aan het verleden…

een zuchtje lucht perst zich door de kieren een straaltje licht vindt de weg naar buiten een korrel zand schuift traag naar de duinen alles blijft open niets wordt gedicht…

de deur staat op een kier nodigt uit om binnen te lopen ik kijk even om de hoek ik zie geen hand voor ogen geen enkele sier ik voel het zwarte gat daar zuigend aan mij trekken maar ik voel in mij nog te sterk de wil en het blijven hopen dat ik mijn verblijf buiten die deur zo lang mogelijk kan rekken wie weet wat zich in dat zwarte…

We dachten dat er geen taboes meer waren Dat alles wel gezegd was en gedaan Dat we met medemensen zijn begaan Dat gêne iets was uit de kinderjaren Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…

Open deuren en ramen laat binnen de wind, die piepkleine vogels neertuimelt uit nesten gevlochten met dode welvaartsresten van verre seizoenen verbleekt door de tijd.…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

wanneer de zon straalt in mijn kamer en de vogels zingen hun mooiste lied dan weet ik dat de winter mij verlaat omdat lente voluit bloeien gaat dan open ik alle ramen en deuren en zing ik uit volle borst mijn… lied terwijl ik volop kan genieten van een jonge lente die priemt... in al zijn geuren en kleuren…

Zij knoeit wat aan haar taille Met in haar vingers kneedbaar Mijn slijtage, mijn vermoeide vrede. Aan het raam slaapt het water, Het lover, de vogels van het voorjaar. In het ijs van de spiegel is haar gelaat De laaiende tatouage van vers verdriet, Veelzijdige extase en vervaagd verval. In het ovale kader herkent de herinnering Het…

Wat zal ik straks het meeste aan ze missen Misschien wel Andries Knevel z'n mimiek Want wat betreft het vak journalistiek Was het een potpourri van ergernissen De laatste keer; 'Wat gaat u morgen doen?' Vaak dacht ik: ''Poepen, in een oude schoen!'…

ze kijkt naar de deur nu nog op een kier en vraagt zich af of ze zal breken als hij dichtslaat de warmte van buiten kijkt uitnodigend naar binnen haalt haar over om eindelijk de laatste stappen te nemen ze loopt naar de deur ontsnapt door de kier en voelt zich geheeld na het dichtslaan…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

den kuyt - menselijk gesproken het vlezig gespierde tussen knie en enkel doet harten overslaan als hij - aalglad gelijk vissen het nageslacht in paringsdans verschietend zijn team op sleeptouw neemt den kuyt - voetballend gesproken de authentieke leider die het stof zuigt dat anderen slingeren laten die - zichzelf kastijdend gelijk…

De kale bomen en verdorde bladeren. Ook een kleurenpracht.…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Ik sprokkel late stukjes zomer in fragmenten geel. De lente laat ik heel. Het schuchter groen - nog nooit kon ik wat aarzelt breken. Jouw geur vleugt onvergeten door het gras. Weet jij de bomen nog? En nog waarom het was dat ooit de herfst begon en onze dromen met de vogels weken? Nee, spreek niet van de winter - het wordt nacht - de…