94 resultaten.
Komrij uitgeschreven
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 522 Op taalgebied een van de zwaargewichten
De canon van de verskunst kwam van hem
En net zo buitenissig als zijn stem
Schreef hij romans, kritieken en gedichten
Helaas, in Gerrits literair palet
Ontbreekt – en ja dat schrijnt - het snelsonnet…
Angst
gedicht
3.0 met 52 stemmen 20.828 Zijn beschouwing kan je lezen op het tabblad Proza onder de titel:
Komrij in de NRC.…
Bonte Uitblinker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 87 (Gerrit Komrij; 30 maart 1944 - 05 juli 2012)
Als echt' liefhebber en kenner
Van schrijvers tot po-
eten
Bekend als fel polemicus
Dus geenszins een 'anonymus'
Opdat wij niet vergeten
'Ga niet in therapie', zei hij
'Ga lekker schrijven
en licht'
Lang woonachtig in Portugal
Aanwezig op het Boekenbal
Altijd weer een nieuw gedicht…
Geen onvertogen woord
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 647 (Kopland & Komrij)
Twee dichters van stand
Voorgoed op hun voet-
stuk
Hun mooie woorden
gevat in band
Mannen met hersens
Een goed gevoel voor
taal
Dichtkunst dus van de
bovenste plank
Twee wijze en ou-
dere mannen.…
bij het overlijden van Gerrit Komrij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 476 Komrij, hij is niet meer, op het nieuws
een stilstaan, en ik denk aan de vele blad-
zijdes die ik gelezen heb, aan zijn venijn,
zijn spot en zijn humor, ongeëvenaard.
De bladzijdes zijn vergeeld en morsig,
maar de inhoud blijft fris en mooi, met
maar één gedicht van de tovenaar op
literair gebied. Ik ben hem dankbaar.…
Smoelboek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 406 het werd een week zoals ervoor
en ik dacht, dat was het weer
hier dringt het licht niet door
al blinkt het boven keer op keer
we worden omringd door gekken
zei Gerrit en de gekken kwamen
dromden samen om het tumult
en schreven met virtuele namen
vijfduizend volgers in een rij
rapen woorden en lullen mee
tot de nacht de zinnen dempt
van…
Lied van de lapjespop
gedicht
3.0 met 130 stemmen 26.990 Vertaald uit het Zuid-Afrikaans
door Gerrit Komrij.…
De Taalsmid
gedicht
3.0 met 34 stemmen 15.042 De klinker en de medeklinker zijn
De weke onderbuik en het korset
Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn,
Het vormeloze in de steigers zet.
Zijn woorden, corpulent of slank van lijn,
Verenigen zich vloeiend tot couplet.
De moeiteloosheid, niet het rookgordijn,
Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed.
De taal, van A tot Z, is zijn…
30 maart 2044
gedicht
2.0 met 343 stemmen 117.283 Onder mijn voeten krimpen honderd jaar:
Niets dan een halte in een wandeling
Van pool naar pool, via de evenaar,
En weer terug, een eendere handeling.
Ik kijk opzij, ik zie mijn trouwe hond.
Er zit geen wollen vacht meer om zijn romp en
Een beslagen tong hangt uit zijn mond.
Zijn oog is dof. Maar hij is niet gekrompen.
Hij kan niet krimpen…
Woordenschat
gedicht
3.0 met 30 stemmen 13.770 't Is wonderlijk om als een omnivoor
De woorden op te kunnen vissen uit
Een zelden aangesproken reservoir
van taal, een zwarte bron die zich ontsluit
Zodra je in haar mijnengang afdaalt.
Daar sluimert alles wat je moeder zei,
Daar zijn de woorden uit je jeugd verdwaald,
Daar is de taal nog nieuw en vogelvrij.
Wat wordt omhooggehaald gaat…
Antipode
gedicht
2.0 met 35 stemmen 14.408 Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen 15.906 Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'
Ik had…
Alles blijft
gedicht
3.0 met 72 stemmen 28.162 Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.
Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.
Er was…
Beschaving
gedicht
3.0 met 42 stemmen 25.881 Er was onder mijn hersenpan
Geen schuld die me bezwaarde -
Ik kende niet de fado van
De laatste mens op aarde -
Ik was een doodgelukkig kind -
Er waren kinderen als ik -
Ik waaide mee op elke wind
En had dezelfde schrik.
In dromen martelde ik verwoed,
Maar had van niets berouw -
Nu ben ik menselijk en goed
En heb het Spaans benauwd…
Vooravond
gedicht
3.0 met 82 stemmen 74.817 Dood is mijn vriend. Nog altijd schijnt de maan
Naar binnen, uit zijn asbak kringelt rook,
er ligt een boek, de radio staat aan.
De rozen die hij kocht zijn nog bedauwd.
Een scheermesje, een spiegel en wat coke
Staan op tafel klaar voor zo meteen.
De kachel doet haar best, maar hij blijft koud.
Alles is nog precies zo om hem heen -
Maar…
De monumenten 4
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.995 Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne,
Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken,
Geen sterveling die weet waartoe ze dienen.
Je hoort dus overal de luide klanken
Van tuba en trompet en mandoline
En ziet er mensen langs de straten trekken
Met feestgetoeter en plezier voor tienen.
Dit is een stad van louter lachebekken.
Hun meester is de…
De monumenten 2
gedicht
3.0 met 21 stemmen 12.137 Daar wordt een dode nooit meteen begraven,
Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine
Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave
Aartstegenstanders van het onvoorziene,
Geen bedden, rij aan rij, als serpentine,
Waarin ze zieken aan het oog onttrekken.
Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.
Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken.…
In dit ondermaanse
gedicht
3.0 met 65 stemmen 20.774 Ik ben nog jong. Een ijsbaan is het leven.
De benen zweven en de zinnen zweven.
Vioolmuziek klinkt uit een megafoon.
De sneeuw maakt van de wereld een stilleven.
Ik tintel en ik draag een koningskroon.
Door eigen krachten word ik aangedreven
En vrienden zeilen schaterend voorbij.
Het is in hartje winter volop mei.
We schaatsen op een vloer…
Zondagskind
gedicht
3.0 met 31 stemmen 17.577 Anderen knippen met hun vingers, zie:
Er valt vanzelf een wonder uit hun hand.
Ik zwoeg gestaag, verbrand mijn energie,
Maar wat ik opdelf is wat grint en zand.
Anderen eten graag, ik kauw met pijn.
Fazant! en ik verslik met in een luis.
De hele kosmos smaakt ze zoet, op mijn
Verhemelte proef ik slechts as en gruis.
Anderen hebben ritme,…
De eenhoorn
gedicht
2.0 met 57 stemmen 20.761 Wreed schrijdt de eenhoorn in zijn glazen huis
Op de flamingo af, die sneeuwwit rilt.
De vogel weet: er is hier iets niet pluis.
Dan steekt de eenhoorn toe. Er klinkt een gil.
Wel gaat door heel de koepel het gesuis
Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij
Van de flamingo, die nu grauw als gruis
Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…
Solo
gedicht
2.0 met 39 stemmen 19.121 Geen mythe of wildwestverhaal
is het wat ik ditmaal opschrijf.
Ik klauter uit een krater, kaal -
de zon brandt op mijn dunne lijf.
Ik roep een zin. Het klinkt te schraal
in het omringende gewelf -
ik heb geen schim of filiaal -
ik ben vandaag alleen mezelf.
Ik kan mij niet beroepen op
een stand-in of een stijlfiguur,
een schuilnaam…
Harmonie
gedicht
3.0 met 25 stemmen 11.719 Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in.
Nu ja, niet elke avond. Af en toe.
Vaak ben je voor dat groeien zonder zin,
En toch zo grondig, na de dag te moe.
Een bloem geeft alles. Maar zij is al dood.
Jij bent gespleten. Maar jou wacht het leven.
Zo ben je vaak in niets een lotgenoot.
Een wig lijkt tussen haar en jou gedreven.
Zij wil…
De droom van een dorpsjongen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 23.294 Nu ken ik alle kaden, alle stegen,
En de Palazzo's. En ik voel me warm.
Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen.
(En op de Academie-brug mijn arm,
Mijn nier op de Rialto. En mijn lever,
Die liet ik achter op het Arsenaal.)
O, deze stad is boven spot verheven...
Maar zelf een rarekiek en toverzaal.
Hier kan men zeer voornaam de pijp…
De taalsmid
gedicht
2.0 met 169 stemmen 33.266 De klinker en de medeklinker zijn
De weke onderbuik en het korset.
Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn,
Het vormeloze in de steigers zet.
Zijn woorden, corpulent of slank van lijn,
Verenigen zich vloeiend tot couplet.
De moeiteloosheid, niet het rookgordijn,
Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed.
De taal, van A tot Z, is…
Solidariteit
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.951 Op zekere dag zag je een groenteboer,
Een wondermooie Maniak, hij was gewoon
Om alle vrouwen in zijn zaak een loer
Te draaien: hij verkocht ze groente, schoon
Van buiten, maar van binnen enkel schimmel.
O, niet alleen die vrouwen gaf hij dat
Maar ook de doetjes en de boerenpummels,
Kortom, aan wie hij maar een hekel had.
Je lachte. Hij bemerkte…
Fietstocht
gedicht
2.0 met 28 stemmen 12.794 Het verre postkantoor was de magneet.
Niet om de luchtpostzegels of de taal
Van overzeese stempels – nee, het deed
Op tweehoog ’s middags dienst als jeugdleeszaal.
Tweemaal, op dinsdag en donderdag,
Verdween ik in het ruime trapportaal
En kwam weer buiten met een brede lach.
Ik had mijn voorraad boeken andermaal.
Met in mijn hoofd…
City Lights
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.474 De ruimte van een plein. Het is al nacht.
De hele dag liep ik door nauwe stegen
Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht:
As, stof en zaagsel om bijeen te vegen.
De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt.
Het is het stadsplein van een oude prent.
Tientallen stegen komen er op uit.
Poort, boog en standbeeld, alles is present.
Traag loop…
Droom
gedicht
2.0 met 88 stemmen 20.780 Ik woonde in een speelgoedstolp van glas.
Zo'n bol waarin het sneeuwen gaat in dikke
En trage vlokken, als een kind hem pas
Heeft omgedraaid. Dat was me even schrikken.
Het gras stak stil en hoog boven mij uit.
De lucht was blauw geverfd. Ik zag het tikken
Van iemand vinger, zonder één geluid.
Er waren sterretjes, als speldenprikken.
Toen…
De zwijgzaamheid
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.133 Eer maakt men lakens wit met inkt,
Eer spreekt men schaak met bezemstelen,
Eer vindt men nog een roos die stinkt,
Eer ruilt men stenen voor juwelen,
Eer breekt men ijzer met zijn handen,
Eer zal men stijgen in valleien,
Eer legt en een garnaal aan banden,
Eer leert men geiten kousen breien,
Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken…
De Zwijgzaamheid
gedicht
3.0 met 48 stemmen 12.282 Eer maakt men lakens wit met inkt,
Eer speelt men schaak met bezemstelen,
Eer vindt men nog een roos die stinkt,
Eer ruilt men stenen voor juwelen,
Eer breekt men ijzer met zijn handen,
Eer zal men stijgen in valleien,
Eer legt men een garnaal aan banden,
eer leert men geiten kousen breien,
Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken…