Alle inzendingen over Libera OR avondmaal OR bitter

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

~~~ biddende vogels kijken tijdens het gebed devoot naar de grond heim’lijk speurend naar een prooi voor het laatste avondmaal ~~~…

mensen in ogenschijn veranderen, glimlachen naar littekens onderhuids, de tijd is de vernieler en bewaarder tegelijk de bittere pil laat zich kauwen tot het klokhuis van vertier de laatste beet toont de granieten tanden van de verrader.…

stop mijn gedachten in je trommel één zoet en drie hartig merk vanavond wel of je nog trek hebt in mijn avondmaal…

Er klopte iets niet in het verhaal van 't bijbelse Laatste Avondmaal. Men vond nu secuur de dag en het uur. Maar wààr liet men de Heilige Graal ?…

De kannibaal, een pot aan ‘t warmen voor ‘t avondmaal, riep met gespreide armen: "M’n lief, kom in m’n darmen!"…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wat heeft het voor waarde - zijn gezwoeg onder de zon? Wij doen ons tegoed aan 't werk dat zijn hand begon. Hij werkt op de aarde tot aan zijn dood. Zijn lichaam, zijn bloed wordt ons wijn en ons brood.…

We aten friet Vier grote friet Drie frikadellen speciaal Twee kaassoufflés Een nasischijf Met zijn vijven…

Des duivels dienaar, dat had je gedacht Deed zij voor mij, wat God verboden had Sprak met de doden, gaf mij te eten en ik at Was vriendelijk voor mij, in mijn laatste nacht…

Dus voortaan zal ik voor mijn avondmalen Mijn frietjes in de magnetron bestralen.…

Zoutig mijn tranen Bitter mijn verdriet Zo dicht naast mij Zie je het dan niet? Kijk niet naar mij Maar kijk me aan Zie je mij echt Zie je me staan?…

Woorden liggen op de loer. Mijn tong heb ik al ingeslikt. Maar ze weten van mijn ogen daar schreeuwen ze het uit. Ze wringen uit mijn handen. Ze krampen naar mijn buik. Daar meng ik ze met gal. Woorden schrijnen overal.…

te goeder trouw te sterk geloofd te veel vertrouwd op wat beloofd te groot verdriet te zeer bedrogen te vaak belogen ik noem het niet hoed je voor dromen volg niemands vlag tracht te ontkomen aan het gelag bouw dammen van steen rondom je dagen het leven alleen is lichter te dragen…

Soms gebeurt het, soms worden woorden, als men ze niet verwacht, vallen ze moeiteloos uit de palm van de nacht, ze komen als de maan gunstig staat, als ik drink, adem, proef in wat ik dacht te schrijven, zonder bitterheid, in de nasmaak van de taal, om me in te warmen, een grootse taal die alle talen in zich heeft, niet vervreemd…

Mijn letters worden bitter door dingen die gebeuren. Geen vreugd is meer daarbij. Mijn mond staat niet tot lachen en tranen vloeien vrij. Wie komt mijn verdriet verzachten, wie wist mijn tranen, geeft een beetje troost aan mij? Het heeft geen zin om wat te zeggen. Woorden kunnen niet helpen. Ze vallen tussen doornen.…

Het woord, dat mij met kracht omgordde, En vrede en vreugd gaf, Is alsem voor mijn mond geworden, En voor mijn ziel een straf. De naam, die al mijn onrust stilde... Het fluisterzachte woord, Waarop ik eenmaal pleiten wilde, Staande aan 's Hemels poort - Die Grote Naam, zal ik niet noemen, Die grendels open schoof…

het bloed bereikt op de duur de kust en kleurt het avondwarme zand onschuld verscheept van schoonheid naar verschrikking levenloos aangespoeld op het land hoe bitter is de smaak van geroofde puurheid op deze machteloze verloren zomerdag…

Men heeft helaas geen tijd meer om na vijven Ook nog te zorgen voor een avondmaal. Ben benieuwd hoe lang het nu nog duurt Vóórdat men zijn kind naar kostschool stuurt.…

denken in je moedertaal tikken op je harde schijf lezen voor een lege zaal schrijven als een tijdverdrijf dromen op beperkte schaal leven als een kort verblijf eten van het avondmaal zo red ik het vege lijf…

Kijk morgen weer, vlak na het avondmaal, Want dan is er opnieuw een Pausjournaal.…

Er wordt ons elke dag op het journaal Bericht hoe wereldwijd de voedselprijzen In arme landen snel de pan uitrijzen - En dat nog wel tijdens ons avondmaal: Wij krijgen, met ons volle bord op schoot, Het laatste nieuws over de hongersnood.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De week begon wat saai, maar werd steeds feller Het Hirsi Ali paspoorten-echec Ook werd bekend dat Elvis´ oude stek In handen kwam van lepelbuiger Geller Komplotten gaan met nieuwtjes aan de haal En nu ook met het laatste avondmaal…

Wie mijn vaders handen ziet biddend voor het avondmaal levensringen op kootjes vermoedt een verhaal dat zelfs de bijbel niet biedt Hij placht hem te vragen, na het amen. uw handen hebben geleden, niet waar? Vader bekijkt zijn vingers En zal het zwijgend beamen…