Alle inzendingen over Liefde

Dagen zitten vol wonderen. Het wonder van deze dag is wat ik zag bij jou, mijn lief: een stralende glimlach!…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

Buiten waait de wind zachtjes om m'n huis maar in mijn hart, is het net een kleine storm terwijl jij buiten geniet van het bladgeruis plagen mij vele.onbeantwoorde vragen Iets zijn of iets worden in 't leven valt niet mee op aarde leven, met zijn allen in goede tijden is altijd een vraag, wanneer is men dan tevree dat denk ik bijna nooit…

Geen slag, geen schok, geen ruk kan liefde scheuren uit de hemel daar wij schijnen. De ganse wereld mag verdwijnen: Zon is de kern van ons geluk.…

Ze hebben de liefde verloren zijn silhouetten van onvoorwaardelijkheid. Ze dragen dode ogen en geweren vanaf hun dertiende. Ze zijn een perpetuele plaag. Sparta en Azteken. Lodewijk en Napoleon. Pruisische blindheid. Nationaal Socialisme en Rode Khmers. Birma, Eritrea, Syrië. Columbia, Tsjetsjenië, Kosovo, baardloze soldaten.…

Ze zijn daar, de heertjes van het banket. Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk, verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen. Vliegtuigen brullen niet meer en de kale stad biedt geen rust enkel het gesis van lijden. O mijn brandend vaderland. Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde. Angstige soldaten op…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

hoefgetrappel en gedonder snuivend, briesend een schicht komt aangestormd een schoonheid of een wonder… ongegeneerd, elegant loopt het verder, vederlicht op vier poten, zijn gangetje trekkend, het bos weer in. grijs-witte kleuren vervagen naarmate het vordert het wilde paard, op zoek naar zijn haver!…

Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis. Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig. Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk 's Zomers de speeltuin in met ijskoud…

Het visuele aspect van liefde is eigenlijk net zo belangrijk als het innerlijke: Zo heeft de natuur het bedoeld en dat is zoals leven voelt. In balans is het altijd al geweest en zo zal het altijd blijven, Dat gaan we ondervinden aan den lijven...…

We zijn in een warm veld, ik staar haar aan. Diep in haar ogen, onwetend waar ze naartoe zullen gaan. Ze zijn zo blauw als het gras, en zo groen als de lucht. Er is een stilte, er klinkt een zucht. Ik verlang een kus, en leun naar haar toe. Maar ze geeft me een lik, Bella, mijn koe.…

In verstilde tussenspinsels zweef ik weg tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

Zwijgt de liefde niet.…

En dus heb ik mijn ziel u toegewijd, Opdat ze in uw gloed mocht vergaan; En stil verteren, zonder klacht, voldaan Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.…

Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd, En midden in het binnenst heiligdom, Waar de outerkaars in 't donker gloeit, verbeid Ik u, mijn lief, mijn zoet sieraad alom! Ik sloeg mijn ziel dit zoete donker om, Alleen om ú te ontmoeten, die me altijd Belooft te komen, in 't geheim, na stom Eerbiedig beiden ene kleine tijd. O kom, mijn lief,…

Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon. Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd. Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd, Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon. Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon Aan andren, door de taal die ik belijd, Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd, Maar zich bedroevend vreugd smaakt…

Haar lied is lang verzwonden; Mijn hart is ongerust, Maar van zijn leed bewust Gevoelt het bittre wonden… Haar lied is lang verzwonden, Mijn hart is ongerust. Het gloeit nog, als de vlamme, Voor haar, die mij verliet; O, kon haar spottend lied Mijn hijgend hart verlammen… Maar ’t gloeit nog als de vlamme, Voor haar, die mij verliet.…

Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat Met donk're bladen siddrende in zijn hand: - Zó ga 'k door al het volk, op straat en plein, Onwijsheid kwanslend, juist als hij en zij: Sprekend met vreemden, die ik nauw versta: Maar 's avonds lees ik in de gele schijn Der lamp 't boek onzer liefde…

Huwelijk versjteerd door een muizenissen-muze Nauwelijks bereik- en onberekenbaar Soms toegankelijk niet te begrijpen Vaak uithuilen, zonder resultaat Wraak is de passie die meestal net als een puzzel Lastig onbetrouwbaar onuitvoerbaar is Hoop schuilt in leven goed te doorgronden Veeg dus ook mijn tranen van geluk…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

II Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd, Daar ge in een mist van tranen altijd weent; – ’k Zie als een vlam, die trillende overleent, Een wonder en een glorie in uw hart.…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

Om daar te branden met de matte schijn Van onbegrepen liefde en 't onverhoord Bidden te horen van wie na mij kniel'.…

V. Lamp mijner ziel, die me in ’t verborgen gloort, Zoet wonder van ’t heelal, dat niemand weet, Brand niet zo duister in die mist van leed, Maak niet altoos uw schijnsel droef; – gloed hoort Bij gloed, wat schoon is brengt wat schoon is voort, Zoet zoekt zoet, lief! och, dat gij ook zo deed, U zelve zoet, uw zoet Zelf minder wreed, Dat…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

De liefde zit in alle porieen, alle vezels, tot in de toppen van mijn bestaan. Ik voel het en hij voelt met me mee... Dat is liefde in al haar hoedanigheden. Hoe lang? Weet geen mens, hoe kort evenmin, maar het NU is liefde, breng er maar niets tegenin, dat doe ik allang niet meer.…

Men zegt: geluk is niet te koop de glimlach weerspreekt dat, als ik bij haar naar binnen loop, is het eerste wat opvalt: haar brede glimlach. Men zegt: geluk is niet te koop, op de markt zeer zeker niet, bij de grutters is het juist dat wat je niet ziet, maar: wanneer de aankopen meevallen is het de glimlach die onbetaalbaar is. Wanneer…

geheel ontwricht in mijn zoektocht naar het mooiste licht schaduwen mogen nu gerust verdwijnen de zon mag weer volop helder schijnen op een plaats waar kwaad ligt te gluren zal al het goede in het leven verzuren jaloersheid en nijd waken voor altijd wees op je hoede, voordat het je spijt want ruimte en vertrouwen bezorgen helderheid, in de liefde…

Heeft bewustzijn zin als zin ontbreekt en bewust overschat Zijn het woorden of de daden die zoveel invloed hebben Lijken de wegen vol hobbels en toch is het plat Zegt men weleens dat spreken zilver is en zwijgen goud Toont dit jouw stilte, jouw vorm, gesneden uit hout…