Alle inzendingen over Liefde schrijven

Ik moet met woorden de liefde bedrijven immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven over de natuur, geboorte en het laatste uur als ik de liefde links laat liggen zal er geen rijm geboren worden en ontstaan er geen zinnen over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…

ze wil haar ouders en zichzelf de schande niet aandoen als ze zich geeft aan een man (een jongen is uitgesloten) dan oprecht met een hart vol liefde.…

mijn pen begeeft zich op een hellend vlak als ik begin te schrijven ze schreeuwt om lijfelijk contact alsof ze met het maagdelijk papier de liefde wil bedrijven het schrift kent echter regels en ik ga regelmatig vreemd met de pc daarmee bezegel ik het noodlot ik begeef mij op een hellend vlak als ik begin te schrijven ik schreeuw…

Denk aan wat je op de laatste pagina van een boek zou schrijven en schrap al het voorgaande en ook dat slot en begin opnieuw te schrijven. Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar uit liefde voor het firmament dat niemand open of dicht zal vouwen. Trek halverwege de berg je kleren aan.…

ik deel je tussen sterren waar je licht het Al ontraadselt en tel de jaren tot je aanmeert in ons levenslied dan vloeien we ineen als kleuren op een schilderij en schrijven liefde met dezelfde dichtheid zij aan zij…

Ik zal je schrijven Als ik voel dat je er bent Ver weg Maar tegelijkertijd zo dichtbij. Mijn woorden zou je lezen En weten Dat ik tijdens dat moment Zoveel liefde voel Terwijl je naar dezelfde maan kijkt.…

mijn pen begeeft zich op een hellend vlak als ik begin te schrijven ze schreeuwt om lijfelijk contact alsof ze met het maagdelijk papier de liefde wil bedrijven het schrift kent echter regels en ik ga regelmatig vreemd met de pc daarmee bezegel ik het noodlot ik begeef mij op een hellend vlak als ik begin te schrijven ik schreeuw…

- voor Rogi Wieg - Mijn eerste liefde schrijft gedichten. Of zou deze liefde het schrijven van gedichten zijn? Hij weet hoe het moet. Het mag niet regenen van verdriet en liefde schrijf je niet onthoud ik goed. Maar ik bloed liefde en verwar het weer met mijn gemoed.…

Ja, ik heb gezwegen met de woorden die je wenst want je bent mijn vloek die ik kan schrijven zolang ik gehoorzaam weet dat ik overal tot je spreek en smeek dat je eindelijk zwijgt om mij te vinden in je verhalen over de liefde en de pijn die ons voorgoed zal veranderen.…

Echt ik weet niet waarom ik niet schrijf als er te schrijven valt dichtdag woordendag verlichtingsdag en liefde schijnen brooddichters angstig te vermijden geen zin populisten in lijden geluk schrijft geen brood.…

die onmenselijke leugen van jij niet jij wel grijpt steeds naar de macht wetten uit te schrijven om mensen in de knel te kleineren maar onuitroeibaar blijft de poëzie over liefde humaniteit en waarheid die zal blijven…

het mijnenveld tussen liefde en haat betreden dat is verzen schrijven ledigheid en inspiratie die elkaar zo dikwijls dicht op de huid zitten en dan toch gehoor geven aan een intense drang zelfs bij tegenweer…

Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

Om jouw liefde nog éénmaal te voelen. Door te schrijven kan ik het verwerken. Ik moet mij ook richten op andere doelen. Stillen! Om woorden te verzachten. Het was continu maar jouw lichaam. Ik was op jouw hart aan het wachten! En die klopte voor mij niet monogaam.…

Samen met hem wil ik woorden schrijven samen, in elkaars armen drijven... een liefde, zoveel mooier dan een woord Het verstomt.... geen voeten aan de grond... samen zweven samen beleven... Ogen kijken elkaar aan en kunnen elkaar verstaan.…

Als liefde pijn doet, zoals wel meer lopen mijn ogen vol als ik pijn heb, zoals elke keer staan mijn vingers bol van schrijven als ik naar je kijk, de liefde zie in je ogen weet ik waar ik toen, in al mijn onschuld voor heb gekozen alleen voor jou! Een pijn die ik in stilte meedraag terwijl ik zeg: ik hou van je!…

ik was hier even zo maar, niet om iets te melden velen zeiden het al toen zij over liefde vertelden en dachten, iets zeldzaams te schrijven maar slechts droomden over een gewenste verwachting die voorbij kwam drijven ik ga vergeet wat ik zei immers ik kwam slechts voorbij…

De dagen van ons leven zijn als een symfonie waarin we de tonen van liefde en verdriet als akkoorden weven En is ons lied volbracht geven we het weer door aan ons nageslacht die hun eigen symfonie zullen schrijven en zo zal de cirkel van het leven altijd blijven…

jij schuilt in dit verhaal woorden weten jou te verbergen ergens in een zin laat ik onverwacht liefde vallen jij wuift mijn letters weg en jouw ware aard ligt naakt in mijn schrijven…

Puur wil ik de heldere geuren beleven zonder heimwee naar een vroeger leven nu prille liefde zonder levensvragen geluk vervult met mooie dagen puur als het diepste uit een bron sereen in innigheid verbonden zo helder als de dag begint geen zorgen over oude wonden puur wil ik het maanlicht zien in alles wat ik op zal schrijven moet liefde…

In een golf van passie bleef ik schrijven Tot de zon opkwam De woorden verspreidden zich in stromen langs mijn lippen Liefde vult nu mijn hart, mijn ogen raken vol Het besef van zijn en niet-zijn De echo van je verleden in je ziel Liefde voor het pad dat voor je ligt Vrede met het pad dat je verlaten hebt Je bent nu niets Je bent stil Je…

Puur wil ik de heldere geuren beleven zonder heimwee naar een vroeger leven nu prille liefde zonder levensvragen geluk vervult met mooie dagen puur als het diepste uit een bron sereen in innigheid verbonden zo helder als de dag begint geen zorgen over oude wonden puur wil ik het maanlicht zien in alles wat ik op zal schrijven moet liefde…

het zijn niet de woorden die zinnen schrijven het is niet de oogopslag die huid laat tintelen het is niet die ene blik die wangen laat gloeien het is niet de mond die liefde laat spreken het zijn de handen die spreken, leven en laten voelen waar taal tekortschiet…

hij die in mijn hart de warmte bracht, en mij liet schrijven. Woorden vol verwondering en vervoering op papier neergezet. Met liefde verwoordt in een gedicht.…

Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

Nou las ik in de krant toch net iets geks Wie veel emoticons pleegt te gebruiken In elke tekst zo'n plaatje op laat duiken Heeft, meldde laatst een onderzoek, meer seks Maar wie de liefde nog het meest bedrijven Zijn zij die heel veel snelsonnetjes schrijven.…

die krassen begint het schrijven en het schrift de liefde was er blijkbaar eerder…

letters schrijven in voorbijstromend water is niet zo zinloos als van iemand te houden die geen liefde kan geven zie het leven van een afgedragen jas dragen is beschamend van wegdoen wil je niks weten we vergroeien ermee als bijenwas geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder schrompel ik in ijzige lucht zou dan ik de zwakke mens…

Ik zal een gedicht voor je schrijven. Wees maar niet bang, het is dag, het licht weerkaatst als een lach. Een lach die voor altijd duurt. Wees maar niet bang mijn schat, ik geef je liefde, hoe vind je dat? Een liefde die voor eeuwig duurt.…

Regenbogen beklimmen ocanen overzwemmen vuurspugen tegen draken het langste liefdesdicht ooit zou hij ter plekke voor haar willen schrijven bijna alles wil hij wel doen om de liefde te herwinnen terwijl een simpel sorry -mits echt gemeend- waarschijnlijk zal volstaan…