Alle inzendingen over Liefdesverdriet OR Herinneringen

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Tegenwoordig herstel ik snel van mijn liefdesverdriet Het is er nog, een ondergrondse zee van tranen Waarvan het bestaan door een mij onbekende Slechts vermoed kan worden.…

het zie Samen leven In liefdes magie Voor altijd samen Eigenlijk maar een droom Een illusie Een ontastbaar iets Want gebeuren doet het waarschijnlijk niet Voor je het weet Is het over Is het klaar Een relatie zo sterk Maar toch zo breekbaar Voor altijd samen Dat zeg ik dus liever niet Want uiteindelijk geeft het alleen maar liefdesverdriet…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

wat is seks ze leest het in het opa en oma boekje je zou er liefdesverdriet van kunnen krijgen of hoofdpijn de hunker naar die knuffel in het donker die alleen is voorbestemd voor de voorplanting van de mens ach ja en boven in de kast lagen in een donkerhoekje de doodshemden ooit geborduurd voor later voor in de kist zodat men zou…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

Mijn vulpen zoekt weifelend het wit glanzend papier Blauw lopen scheve letters van holle woorden, naar stotterende zinnen, zinloos, betekenisloos. Mijn zakdoek veegt driftig, troebele bril en natte ogen. Die het wazig schrift spiegelen, onbeduidend verloren naast, de afgeleefde kleurenfoto als vervallen momentopname. Wij, jij en ik,…

Liefdesverdriet Liefdesverslaafd En als mening In liefde ontvangen In liefde laten gaan En als (troetel)naam Liefje Lief Mijn dochters derde naam is Liefje Lief hè…

beklinken deze avond onverhuld reeds verwachte einde van mijn ongeduld je kunt mijn eerlijke gedachten niet lezen hoeft mijn zuiver denken niet te vrezen ik laat je gaan met die andere vrouw in wetenschap dat ik nog van je hou bewaar momenten van daarnet en toen en geef je als afscheid een hartelijke zoen al kun je gedachten niet lezen liefdesverdriet…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

Zachtjes tikt de regen op mijn ruit en mijn ogen tranen zacht hun lied Je liefde duurde één jaar, hooguit! toen kwam de tijd van het verdriet Duizenden druppels op mijn raam zonder iets van onderling verband In de aanslag schrijf ik jouw naam Waarom toch is je liefde gestrand? Wachtend in zo stille eenzaamheid waar de regen alsmaar tikken…

waarom dit afscheid zo koud ik hoor het je zeggen dat je niet meer van mij houd een leven vol liefde veranderde snel je ziet geen toekomst meer waarom ik dan nog wel ik hoor de klok tikken precies duizend keer sinds jij ging je liet mijn hart vallen waarna niemand het ving verspreid over de vloer zie ik nu alle stukken…

Ben het eind al zoek Kan niet weer opnieuw beginnen Het doet pijn zovaak als ik denk aan Hoe graag ik jou wil beminnen Hoezeer ik ook probeer De leegte is niet te dragen In plaats van het gebeurde te vergeten Ontstaan er steeds meer vragen Als ik nu de kracht had Zou ik je willen vragen Ben je nu net zo zoek Kun je mijn afwezigheid verdragen…

Zijn ogen, helder.. als blauwe diamanten ik was de planeet om een prachtige zon Winterwarm hand in hand, zonder wanten de liefdevolle evolutie van onze oorsprong Blauwe ogen.. omgesmolten, glanzend staal de stervende planeet draait om dode zon Mijn liefde gever blijkt 'n wrede kannibaal pijn zonder weerga, onverzettelijk als beton Blauwe…

Overal Ik kijk soms wel drie keer om In de hoop je toch te zien Ik zoek je Ik elke bus In elke winkelruit In elk deel van de dag Ik zoek je Maar kan je niet vinden En eigenlijk weet ik het maar al te goed Dat je voor mij niet meer te vinden bent Ik zoek je Ook in mijn hart En kom altijd hetzelfde uit Bij die mooie herinneringen…

Een koude rilling kroop langs m'n rug De maan schetst jou en ik kaats terug Ik moet jou hier niet meer, nooit Je hebt me verlaten je taak voltooid Je bent nu weg voor altijd Ik ben alleen ben je kwijt…

Je hebt me verdronken in je duistere wateren Nu ben ik nog slechts een wrak huilend op de bodem van je kille hart…

Denkend dat jij het was, de ware Ik had het kunnen weten, je werd de hare Je verkoos haar boven mij Je dacht, de ware, dat is zij Je zult spijt krijgen, binnenkort Pech gehad, want mijn liefde voor jou is allang verdord Ik zal elke herinnering uit mijn hart wissen En dit is de laatste keer dat ik me zo zal vergissen Zij houdt niet van je…

Voor ik het vergeet te zeggen, ik ben van de week op ontdekkingsreis geweest. Het is eigenlijk moeilijk uit te leggen, want van dat stukje wereld hou ik het meest. Het stukje was ooit van mij, maar ik raakte het kwijt. Van de week mocht ik er heel even bij, ik was werkelijk gevleid. Dat kleine stukje wereld is in leven, niet in Frankrijk of…

ik zag in een plotse flits jouw silhouet schrok wist me geen raad zo lang geleden niet kunnen vergeten zo veel verdriet geen ontkomen je stapte zonder aarzelen op me toe en kuste me me in verwarring achterlatend tranen in mijn ogen mijn hart weer open als voorheen…

Hoe jij even naar mij kon kijken als ik vlak bij jou was Hoe jij even naar mij kon lachen als ik vlug de andere kant op keek Hoe jij even je hand op mijn schouder legde als jij tegen mij aan het praten was Hoe ik daar even van kon genieten dat ik verliefd op jou kon zijn Was het maar voor even eeuwig en voor eeuwig even…