Alle inzendingen over Mak

'Ik doe de voorbereiding met m'n ploeg,' zo sprak de boer, 'want hiermee maak ik voren. Ik maak m'n akker bouwrijp voor het koren,' nadat ik aan de man: 'Wat maak je?' vroeg. 'Ik maak 't goed in mijn beroep,' verklaarde de wever, echter zei een beterweter: 'Dat is uitstekend, maar ik maak het beter.'…

kleine dingen in het leven maken ons soms onverwachts vreugdedronken.…

Het leven maak ik fijn zonder moeten en haasten met klanken en woorden en warme akkoorden.…

hij pakt haar hand ze voelt en leest zijn ogen en zijn hart woorden zijn overbodig ze weet dit is een vaarwel niet voor even maar voor eeuwig hij moest een keuze maken deed het met zijn verstand ze verbijt haar tranen met een glimlach wens ze hem alle geluk morgen staat hij op het vliegveld morgen vliegt hij zijn nieuwe bruid tegemoet…

Daar ben ik geen uitzondering op, spijt...meer dan ik zeggen kan. Onomkeerbaar en niet meer te herstellen, verkeerde keuzes, te snelle beslissingen. Ondoordacht voor de ene en weloverwogen voor de ander, je moet er mee verder, of je wilt of niet. Soms gaat 't goed en vaak ook fout, heel misschien word ik wel eenzaam oud.…

PUR-schuim En ik maak er een dikke dame van PUR-schuim…

Iedereen moet op zijn tijd keuzes maken. Tussen het een of ander, die wel die niet, zovele smaken. Wat lekker lijkt van de buitenkant, Kan weleens tegenvallen, die zetten we even aan de kant. Zulke mooie verhalen, De een nog mooier dan de andere als het dan niet waar blijkt te zijn, dan is het balen.…

Ik heb mijn buik vol plannen, het is ongezond – ik moet gaan baren.…

Maak eens een eigen vlag Want die mis je nog verleg dan je grenzen En plant dan jouw vlag in elk nieuw overwonnen gebied…

En al besluit je voor haar te gaan, Het zal me diep raken Ik zal me er proberen doorheen te slaan En het beste ervan zien te maken Ik hoop alleen dat het anders loopt, En dat je kiest voor mij, Want dan is toch onverhoopt Al mijn onzekerheid ineens voorbij!…

Nu Maxima de steden en gewesten Bezocht heeft van haar aanstaand koninkrijk Geeft zij vast van haar nieuwe kennis blijk Als men die aanstonds schriftelijk gaat testen. Maar zijn de resultaten toch te pover Dan doet ze heel het rondje nog eens over.…

En al besluit je voor haar te gaan, Het zal me diep raken Ik zal me er proberen doorheen te slaan En het beste ervan zien te maken Ik hoop alleen dat het anders loopt, En dat je kiest voor mij, Want dan is toch onverhoopt Al mijn onzekerheid ineens voorbij!…

En ik dacht alleen maar, wat is het een kleine moeite om iemand gelukkig te maken en tot in z'n ziel te raken. 't Kost zó weinig moeite en ík ben het die er tóch van leert!…

En al besluit je voor haar te gaan, Het zal me diep raken Ik zal me er proberen doorheen te slaan En het beste ervan zien te maken Ik hoop alleen dat het anders loopt, En dat je kiest voor mij, Want dan is toch onverhoopt Al mijn onzekerheid ineens voorbij!…

Ik wil een foto van je maken zodat vaststaat hoe de sterren uit je ogen stralen En dan wil ik nog een tweede foto: je ogen stralend tussen sterren- stelsels, melkwegen ondoorgrondelijk universa onbegrijpelijk en zonder grens (maar wel van mij)…

maak 't liefste, beter een laatste valt me hoog maak m'n droogte ziedend kiem mijn zaden vlak ontdoe je schoonte, naar onschuld blauwe weiden - je vloeit uit mijn handen, grip graait je niet uit mijn handen, ren rot ren los gelaten nacht en sterren tegemoet…

Lieve jongen, "k maak me zorgen "k vraag me af hoe het met je gaat "k wil dat je altijd zult weten dat de deur hier voor je open staat. Een moeder kan toch nooit vergeten hoe groot de liefde voor haar kinderen is, ben jij me nu echt vergeten weet je niet hoezeer ik je mis ?…

Ze maken ruzie waar ik bij ben, dus dat moet -- ik blijkbaar weten.…

Rond mijn naakte existentie schikt hij vormsel met uitbundig zwieren en dicht met stoffen penseel de kieren voor een stijlvolle dimensie. Hij bebroekt, behemdt en zelfs behoedt de gedaante van mijn passeren hult mij, schijnbaar achteloos, in kleren waarin elke passant mij achtend groet. Uitbundig voeg ik mij in ‘t gepluimte jubelend over…

Maak van mijn moeder een lichtkathedraal in een kistje. Open het elleke ochtend en hoor Hoe zich daarbinnen een meerstemmig misje Opent om wat het verloor. Maak van mijn moeder hetzelfde maar ijzeren meisje.…

en ik, ik probeer het te verwoorden je vertelde me wat woorden maar je woorden zeiden me niets gezegdes rolden uit je mond, je zei me iets, maar 't zei me niets je vertelde me wat dingen je praatte, scheldde, schreeuwde omdat ik je niet verstond.…

kratertjes gezien van uitgedrukte pijn met rafelige randjes ze trokken zich terug in mouwen van een rook gekleurde jas alsof de manteldraagster schildpad was zand in ogen strooien [dacht ik nog] maar ach er lag genoeg om ook mijn kop bij in te steken…

er komt een beeld voorbij woorden fladderen door mijn gedachten ze laten zich niet vangen totale chaos in mijn hoofd een wordingsproces buiten mij om geen zeggenschap over je eigen tekst laat maar gaan het komt nog wel plots schrijf ik iets neer is dat wat ik zeggen wou? mijn uitgangspunt was toch anders? ik ben echter leeg en laat het…

''k heb geen cent te makkuh en ik heb ook geen geduld' zingt de man zonder benen. hij is afhankelijk van hulp. 'k ben nergens goed voor' swingt in zijn band de blinde man. 'maar ik kan van je houden, zoals niemand anders kan.' Samen trekken ze de gevoelloze toeschouwer over de drempel van hun blikveld de dove hoort de stomme spreekt…

Maak ons tot licht en overstroom ons met durf en moed, met veel vertrouwen; Maak ons tot vuur en wek de hartstocht voor recht en vrede, voor geduld; Maak ons tot stilte die durft knielen, die wil dienen ongeweten. Voor Witte Donderdag 2008…

Ik maak me niet meer druk om dingen die ik toch niet veranderen kan ik maak me niet meer druk om dingen die al vaststaan ik maak me niet meer druk om ’t feit dat ik ’t druk heb ’t einde van dit werkje moet ik verschuiven naar morgen, want ik heb ’t nu te druk.…

Gevoel van eigenwaarde is de basis van een gelukkig leven Je moet van jezelf leren houden wil je de ander kunnen vergeven Elke dag maak je keuzes in kleine of grote dingen Door bewust te zijn wat jij wilt moet je gevoelens nooit bedwingen Doe wat jouw gevoel je ingeeft hierdoor houd jij het overwicht Nieuwe dingen komen dan in beeld oude…

soms ga je af op de fluister van de wind die ruist in je hartenklop Keuzes maken je volgt de pen van hem die pretendeert geen "schrijver" te zijn en je gaat van zijn woorden houden omdat je emoties tussen de zinnen leest, ongeschreven maar hoorbaar in de fluister je noemt hem "dichter"…

"dat we elkaar nooit meer zullen weerzien is geen antwoord maar een vraag, onbegaanbaar in dit oude licht” * het denken aan mijn grootmoeder doordat haar zwijgen een grote ernst was op het land, in de koeienstal tijdens de zoektocht in het kellekamertje naar confituur sluiers van spinrag en rabarber, haar hand bewoog tot aan…

Maak je geen zorgen over jou en mij, laat dat aan ander over.…