Alle inzendingen over Met kritiek kan ik l

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

(Nooit meer slapen; W.F. Hermans - 1966) Zoeken naar de zin, de reden van ons bestaan hier op aarde Gelijk aan speuren naar sporen nooit uitgelegd Vergeefs, dus serieus zonder zin als 'geoloog zonder waarde' Onafgebroken slechts op zoek doelloos gevecht In een speurtocht zonder kansen nauwelijks respect niets vergaarde Slechts…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

(L)(L)…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

Wie nooit zijn tong uit- steekt naar zijn Dichterstatus, retourneert kritiek: die betreft altijd de ander. Die heeft kritiek op zijn Ziel geuit.…

Ik ben geraakt als een pijl in zijn doel een schot in mijn gevoel het hart gekraakt Eén opmerking veel had je niet nodig een duwtje overbodig ik lag al om…

Moeilijk om kritiek te krijgen als het maar opbouwend is en als je daar dan achterkomt krijgt het pas betekenis... Ieder mag zijn mening zeggen Maar doe het als een diplomaat eerst denken en dan zeggen Niet kwetsen! En wil je dat persé wél doen Doe het dan als je er volledig achterstaat...…

hemel in Waarna ik ze laat storten Zo snoer ik ze de mond Grijp ik ze bij hun strotten En knijp er tot de laatste zucht En vreselijke krampen de tegenstander Slopen door gebrek aan lucht En als hij daarna bungelend aan een Zijden draadje hangt Verslagen en doodziek Dan kan ik rustig toegeven Dat ik mijn voordeel doe met opbouwende kritiek…

Hij zei: “Alle filosofie is taal kritiek.” Grammatica is een gevangenis begoocheling van woorden en verhaal voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk minder naderbij dan met kritiek.”…

Als de wolf zijn tanden verliest En de vos zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert…

Kritiek is goed. Ik heb er niks op tegen en daarom schreeuw ik dit nu van de daken: 'Door mij wordt die Geert Wilders doodgezwegen!!!' _____________________________ Noot: Nav mail over 'Filmblik in de toekomst'…

ik zoek jou mijn woorden te grijpen ontmantel ze in het gemeen draag ze naar het midden tot lering en vermaak ontzet ze mijn starre zinnen in het openbaar tot een springen vrij en op naar het hoger ideaal doorprik mij de hiaten feilloos in de pijn snijd in mijn genoegzaamheid om licht gedragen daden zweep op tot magisch…

Kritiek is goed Zelfkritiek is beter…

kritiek moet kunnen maar...zonder onderbouwing: enkel gebazel.…

l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

c'est l'amour qui passe! Saluez, saluez! c'est l'amour!’ En hij werd niet moede te zingen: ‘Saluez, saluez! c'est l'amour!’ Snel vloden de vlugge dagen De vluchtiger weken heen; Hij zag, dat zij wuft was en ijdel, En zij, dat zijn liefde verdween.…

Lammert [L] Jannetje [J] L: Jannetje mijn zoete bek! Ei lieve, blijf wat staan! J: Wat schort je, zeg, jij ouwe gek? Ik raad je, laat me gaan. L: Al ’t geld dat gij hier leggen ziet, Dat is voor u al ree. J: Weg kaalkop, ik en zoek u niet: Wat jij zoekt, zoek ik mee. L: Van landen, zanden, geld en goed Zo ben ik machtig rijk.…