Alle inzendingen over Mijzelf weer

bevochten verdriet breng ik een straaltje licht ik wil hét antwoord zijn voor de lach op jouw gezicht Ik wil de spiegel van je ziel zijn wanneer jouw ogen stralen de lijntjes om jouw mond zijn de sproeten in je gezicht Ik wil het puntje op de i zijn in elke nieuwe zin de iris in jouw oog zijn wanneer jij zegt ik bemin Maar bovenal wil ik mijzelf…

Als er één stilleven schoon is, dan is het er wel één met de fascinerende zwanen. Weinig of geen KLM in de lucht, maar de zwanen kwamen met een prachtig machtsvertoon uit de startblokken. Het is schitterend, wat brengen ze een kracht teweeg met hun enorme vleugels. Uitzonderlijk mooie dieren in een stilleven op een foto kunnen krijgen…

Als ik in mijn herinneringen je schaduw zie, dan zie ik mijzelf weer terug. Hoe we samen bergen beklommen, nooit hoog genoeg. Hoe vaak hadden we discussies tot diep in de nacht, de drank vloeide rijkelijk en na een joint, en vrijpartij met onze meisjes vielen we in slaap, om 's morgens met een kater wakker te worden.…

later wil Jeppe het allemaal weten hoe lief hij was, hoe stout wat hij wel en niet mocht eten wat was goed en wat was fout of hij vaak huilde en voor het eerst lachte of hij dronk met zijn hèle mond en of hij soms op kusjes wachtte al zat zijn luier onder de stront wie toch die leuke liedjes kende met wie hij speelde, kleuren kon wie hem…

Ik ben nergens echt alleen als mijzelf: altijd – wacht hij weer op mij.…

Twijfelen aan mijzelf betekent: BANG bang om af te gaan bang om te vallen nog banger om weer op te staan bang voor een spottend gezicht bang voor de aandacht op mij gericht bang voor mijzelf bang voor de buitenwereld bang om te twijfelen twijfelen aan mijzelf betekent BANG niet meer 't duurde al veel te lang…

Het verdriet is niet vergeten en de woorden doen nog steeds pijn, maar ze houden me niet langer tegen om mijzelf te zijn. Ik ben wie ik ben. Niet meer en niet minder. Ik leef, ik voel, ik geef, ik bedoel. Ik neem het heft in eigen handen. Ik word niet langer geleefd. Ik voel me nog steeds bang en onzeker maar … ik leef!…

Er zit een donker in mijn denken dat mij elke avond wakker maakt Ik heb de Duivel in gedachten vrouwen die ik eerder schuw dan haat Ze is gelovig ze ziet mij niet als ik vraag om hulp Ze heeft een visie op mij maar ik ben nooit mijzelf…

als ik zo schrijf spreek ik dan over de leegte vul ik die dan op met gedachten op papier en deel ik het met jou die op vervulling zit te wachten in de opgelegde stilte, van de namiddag, net als gister het voelt zonder meer arm in de aangegroeide kilte komt het binnen wanneer je mijn woorden tot je neemt ja, je hoort ze in het geluid…

Het kabbelen zingt voor mij, alleen ik ben hier, het speelt met zichzelf en zingt zo mooi en helder voor mij, alles streelt mij met kleuren en houdt van mij het jubelt en danst bekoorlijkheden boven en onder verdwijnen ik besta, ik kan niet meer denken, voldaan zak ik weg in de geur van mijn zaad gekleed in vlekkerig licht van…

terug naar mijzelf..…

Zie ik nou mijzelf, is dat nou mijn ik. De wereld zo groot, een persoon soms zo klein. Hoe lang is de weg, kan ik mijzelf ooit zijn. Gedachte aan het verleden, terug in de tijd. Moet ik nou zo door gaan, blijft het steeds een strijd. Blijf kijken in de spiegel, het liefst elke dag. Weet dat ik de strijd win, Ik zie weer een lach.…

queeste van verlossing die ik zoek, altijd komt de spiegel van vergankelijkheid voorbij, even lijkt alles verloren van het zelf, het dubbele herkent z’n eigen proces, opnieuw geboren als overlevende kracht, wil ik niet met het bovenaardse te delen, evolutie in één wijze les waarin ik tijdloos voor opensta, hoef ik alleen voor mijzelf…

Ik voel me Ongehoord Onzichtbaar En klein Op momenten Dat ik Niet mezelf Kan Zijn…

om mijzelf te zien zoals ik hoor te zijn mijn traan weerspiegelt in 't water en neemt de vrijheid die ik ook weer voel: te zijn zoals ik hoor te zijn…

is het laat geworden de nacht naakt in slapen gaan een dekbed dekt mij toe ik geef mij niet bloot ik ga de nacht in speel ik nog een fps of patience reversi via internet uitdagend gvd, ik doe het, weer…

Haar schoonheid Iedereen, en mijzelf, Verblijdt…

Steeds ben ik met de vijand in mijzelf In bange worstelstrijd op leve' en dood. Hij wint vaak veld met Afschuw van mijzelf, Met ziekten en verraad tot bondgenoot. Totdat mijn Zelfbewustzijn: trots gewelf, Over mij instort; de genadestoot Verbeid ik lang, woel mij dan langzaam bloot En kom met tegenzin weer tot mijzelf.…

Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet. Groet mijzelf de middag met een middaggroet. Mijn weg hoe zal die niet de mijne zijn. Aan iedere zandkorrel brandt de hele woestijn.…

ben ik billijk als ik zeg dat ontlasten in uw heg een groot genoegen schept? want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

Wij overschaduwen vorsten Wij slaken gaarne Onz’ boeien Wij zij geprezen Door Wij en door Ons Wij schuwen daden niet, dorsten Wij immers niet te verfoeien Wij, Ons gelezen De les, met een frons? Wij bonzen luid op Onz’ borsten Wij talmen niet uit te roeien Wij die niet vrezen De wrake van Ons…

En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid, maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg, in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze, nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…

mijn lief heeft ons een bed gespreid op glooiend zachte duizendschonen met de passie van zijn lippen in de dingen die hij sprak en de hartstocht in zijn ogen mij zachtjes naar mijzelf geleid ik werd weer vrouw en ook weer kind in het vuur van alle dingen het leven van voorbije dagen raakte verloren in de wind toen het maanlicht werd bezwangerd…

Zonder geluid in mijzelf gekeerd, zodat geen enkel mens mij weer bezeert.…

Seksueel misbruik HIV Vreselijke termen Wie zal de kinderen beschermen Tegen het kindergraf En als luik De TV En weer die termen Om mijzelf te beschermen Wend ik mijn ogen af…

hoe snel het voorjaar vorig jaar verdrijft, bevrijdt van bange beelden ondanks mijzelf kijk ik vooruit mijn dwalend hart weet weer waarheen…

straks misschien weer zonder pleister zal het vast beter gaan weet ik mijzelf wellicht een stukje wijzer…

Ik voel mijzelf een Sibelius-cd ik voel mijzelf prachtige natuur die stil staat op een oude foto... mijn hart wil zingen majestueuze klanken wil ik klinken maar mijn geluid zit in een jewelcase en niemand zet mij op.…

Een topman pleegt zich graag te vergelijken Met grootverdieners uit het buitenland En zie, zegt hij, ik heb een achterstand En dus moet ik mijzelf hier weer verrijken En ook dient hier het arbeidsloon verlaagd Omdat dat elders maar de helft bedraagt.…

Ik ben alleen, in mijzelf gekeerd, opdat geen mens mij weer bezeerd.…