Alle inzendingen over Mirjam Bruijn

Blijf bij me als ik het moeilijk heb heel rustig en heel stil, want jij begrijpt wat ik verwerk en zachtjes zeggen wil. Blijf bij me als ik tranen voel mijn lichaam is zo moe streel me door mijn haren en dek me teder toe.... Blijf bij me als ik je nodig heb ik heb geen dag geklaagd alles gedragen en doorleefd en dapper jou gevraagd "kijk…

Het land ontwaakt dit vroege uur een wulp roept in de lucht ik kijk omhoog naar hem en tuur hij vliegt voluit, ik zucht. Een koe loeit aan de waterkant de dauw ligt op het gras ik zet mijn stappen op het land waar ik ook vroeger was De zon verdrijft een laatste flard van mist boven de sloot, er wordt een nieuwe dag ontward; de lucht oneindig…

Op de dag dat mijn moeder tachtig jaar wordt, lopen we samen in de donkere avond door de straten van mijn jeugd Zoals eens mijn moeder mij bij de hand nam, ondersteun ik nu haar terwijl we teruglopen in de herinnering van de tijd Een winterse hagelbui drijft ons onverwacht in de beschutting van de bomen in het park waar ik haar bescherm…

Het was mistig, om mij heen. Er was wel een weg, maar ik zag hem niet. Ik leek te verdwalen, in een wereld waar ik geen hand voor ogen zag. Ik liep daar niet alleen, Kwam allerlei mensen tegen, of liep hen voorbij. Maar niemand kon mij de weg wijzen. Niemand wist wie ik was. Tot op het moment dat jij, daar liep, en naar mij…

In de nacht van de dichterlijke vrijheid, waar sterke woorden de wolken laten dalen en subtiele gedachten de dichter laten zweven, daar begint een nieuwe ster te stralen…

Ik voel me wegglijden In een eenzame diepte In een put Waarvan de bodem niet in zicht is. Ik voel me bevriezen In een wereld Van steen en ijs Ik voel me leeg In een volle wereld...…

Stralende zon, reikende straal Kabbelend water, beschermende boom Ik, in het gras melancholisch en loom…

Ik help jou behulpzaam te zijn, ik zorg dat je zorgzaam bent, ik praat als jij zwijgt. Ik ben sociaal wanneer jij 't af laat weten…

Als moeder ’s ochtends is vertrokken Komen de worrels uit hun hokken Eerst kussen zij de zonnestralen Dan gaan zij verse mieren halen Vervolgens poten zij bonbons En borstelen het varkensdons Ook hijsen zij de stikselnaden En fruiten zij de giebelwaden Hierna worsten zij de prakken Voordat ze door hun spillen zakken Des middags na het worrelwerk…

Je staat daar, alleen Aan de rand van de zee Je hebt het niet in de gaten Maar ik kijk met je mee Je tuurt in de verte Je blik op de horizon gericht Je gedachten gaan veel verder Ik lees de onrust op je gezicht Je staat daar zo krachtig Niemand kan om je heen Je weet wat je zoekt Maar toch kan je het niet vinden, alleen Ik probeer…

Al dagen zoek ik naar woorden Die beschrijven wat ik voel Niet langer zwijgzaam willen zijn Gewoon zeggen wat ik bedoel Toch krijg ik niks over mijn lippen Dus ik zet het op papier Met een brok in mijn keel Is dit voor mij de enige manier Voor jou, nu je iemand moet missen Zijn geen woorden, heb geen idee In gedachten, maar vooral vanuit…

Mirjam…

Zeven was ik en tussen de kattenkoppen zag ik opeens de liefelijke Mirjam met donkere ogen die ongekende diepten verborgen. Haar stem tinkelde als de pendule thuis en sierlijker nog dan het paardje van mijn oom stapte zij het schoolplein af. Ik moest en zou haar mijn liefde verklaren maar hoe?…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen zoon van Mirjam, Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar alle erotiek verbannen…

(voor Mirjam) Ik was bij onze boom, waar we voor elkander knielden, wat je vast nog weet, engellief, ik miste je zo en de boom eveneens, we leken wel twee ontzielden in de kou en in het donker.…

Toch lig ik hier in mijn kist nog wat na te hijgen, de ademnood wordt alsmaar groter, het zwart zoent de tranen, die continu stromen, ondanks dit onterechte verraad spreek ik je naam, Mirjam, tot mijn laatste adem heel liefdevol uit, voel je lijden zo diep in mijzelf, draag je met me mee tot God me weer doet lachen in het hiernamaals met…

Mirjam brengt me naar het veer. ‘Dat was het dan’ zegt ze en ze draait zich om. Ze zwaait niet meer. De veerman laat de riemen rusten. Eerst wil hij geld zien, een kwadrantpenning. Zo’n penningske heb ik niet, wel altijd op zak een zilveren kwartje. Wilhelmina met hangend haar laat ik in het maanlicht glinsteren.…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen die Zoon van Mirjam Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar…

zoek naald in hooiberg google speldt je op de mouw de 'wie wat waar heid'…

Het olympisch vuur was even in ons landje Inge had de fakkel stevig vast Het slechte weer gaf wel wat overlast Maar toch kwam er een pre-olympisch brandje Dat kon, het echte vuur was bij de hand Dat brandde fel oranje en constant…

"Pim is onrechtvaardig" schoot Volkert door zijn hoofd en hij schoot Pim door zijn hoofd "Wat onrechtvaardig" schoot er door mijn hoofd "en ik wilde nog wel de politiek in" schoot er door mijn hoofd "Hans is onrechtvaardig" schoot Murat door zijn hoofd en hij schoot Hans door zijn hoofd "Wat onrechtvaardig" schoot er door mijn…

Seksueel misbruik HIV Vreselijke termen Wie zal de kinderen beschermen Tegen het kindergraf En als luik De TV En weer die termen Om mijzelf te beschermen Wend ik mijn ogen af…

Mensen, Die jou niet accepteren. Mensen, Die jou altijd pesten. Mensen die altijd proberen, Jouw leven te verpesten. Die mensen die niet goed bezig zijn, Dat is dan niet zo fijn. Misschien een grote mond, Maar hun hart is o, zo klein.…

Schuimend zonlicht golft tot aan de horizon. Witte stapelwolken drijven door het blauw. Een snoer van meeuwen en strandlopertjes kringelt langs de branding, waar de hemel zich spiegelt in het natte zand. Wij stappen voort over het strand, over stroompjes en knisperende schelpjes, een snelvervagend spoor achterlatend.…

Ik zit op je bed Op de tafel een spel Jouw handen te zwak Maar we maakten het wel Jij kon echt alles Je kwam met een lach Maar de laatste maand zei ik Schat klaag maar, het mag Nu zit ik hier weer Op de zelfde plek En ik word haast wanhopig ’t Gevoel maakt me gek Waarom wist ik niet? En: Wist jij soms wel? Ik huil en ik huil En ik knijp…

Lig je echt hier, onder het zand? Ik kan het niet geloven Voor mij ben je daar boven Waar het lichtje altijd brandt Lig je echt hier, aan mijn voeten? Zonder adem, zonder praten Moet ik je nu echt hier laten? Jij zonnetje met zomersproeten Lig je echt hier in dit gat? Ik sta te huilen in de regen De kou, het donker; staat me tegen Ik…

levensverhaal verdrongen het lied van de gondelier, verfden kanalen en vissen zwart tot een engel verscheen en hen zacht troostte met haar stem, hen meenam naar een zachtblauwe lucht waar haar glimlach het geheim van de liefde omlijstte hoog boven iedere rimpeling * n.a.v. concert ‘Barcarola’ in de Oude Willibrorduskerk sopraan: Mirjam…

Ik zei tegen neef Jeronimo dat ie die anecdote maar aan Mirjam moest doorvertellen. Het gekke was dat haar tweede vraag raakte aan de eerste en die tweede raakte mij het meest: - waarom worden wij geboren als wij toch dood gaan? Ik weet niet wat ik met die vraag aan moet. Ze is elf en dan al zo’n oervraag.…

Ik weet nog dat je zestien was je koppie op mijn schouder grote ogen, lang blond haar een heel kort rokje aan We genoten van liefde en geluk en droomden van een heel mooi leven dat leven verliep niet altijd licht toch is de liefde gebleven Nu heb je geen kort rokje meer je bent al dertig jaar ouder maar gebleven zijn die ogen van weleer…

In Britse kranten was onlangs te lezen Dat Major vroeger ook is vreemdgegaan De hoeder van 't fatsoen had zelf gedaan Waarop hij anderen zo straffend had gewezen Of horen wij ook ooit - je kunt het niet verzinnen - Hoe vurig Peter Jan de dames kon beminnen?…