A Marechiare

ze volgden elkaars vlucht
door smalle straatjes
alsof de stad in lichterlaaie meebewoog
op de laagte van hun stemmen

uitbarstte in de eerste toren, aangestreken
door een rechterhand

ze versmolten passie en hartstocht
met wrede smart, intiem en zonder rust

omdat zij beiden wisten
te zullen sterven, steeds bleker
en verder weg van de maan

met een raamloze serenade, noodlottig verborgen
achter de rode mantel van het water

de contrabas en de gitaar
vertelden elkaar hun levensverhaal

verdrongen het lied
van de gondelier, verfden kanalen en vissen
zwart

tot een engel verscheen
en hen zacht troostte met haar stem, hen meenam
naar een zachtblauwe lucht

waar haar glimlach
het geheim van de liefde omlijstte

hoog boven iedere rimpeling




* n.a.v. concert ‘Barcarola’ in de Oude Willibrorduskerk

sopraan: Mirjam Wesselink de Barrientos
gitaar: Michael Benedik,
contrabas: Gabriel Barbalau

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 25 oktober 2010

miemakehotmail.com

A Marechiare

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 485