335 resultaten.
Liever gladiolen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 813 de zon op je gezicht
liegt een gezonde kleur
het buisje in je neus
ademt de leugen mee
een scherm
volgt impulsief
jouw journaal
en terwijl jij je vasthoudt
aan draden van zijde
geven wij steeds weer
de gladiolen water…
Groen groet dauw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 215 de natuur ontwaakt
na een nachtelijke douche
dauwdruppels glinsteren
groen transparant
frisse parels
vangen het licht
reflecteren een groet
met natuurlijke charme
in serene stilte
druppelt de tijd
ongestoord schitterend
naar zuiver zicht…
Zeepost onder rembours
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 802 met een handvol woorden
loop ik richting zee
ze borrelen in mijn handen
maar ik sluit mijn vuisten
stevig, zo stevig dat ze
stikken zonder zuurstof
aan de vloedlijn
laat ik ze los
zo dood als de pier
waar ik net nog liep
levenslijnen tellend
dwarrelen ze in het schuim
waar ze zinken zonder
zinnige verbondenheid
ik staar ze na zonder…
Zoenvaste streken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 332 in schuine banen
schijnt de middagzon
door de jaloezieën
jouw luie lijf
ligt loom gestrekt
op mijn versleten canapé
-perfect gearceerd-
met houtskool
veeg ik plagerig
wat grijze strepen
in je ravenzwarte haar
waar het zonlicht je raakt
verzacht ik je met sepia
in warme voorjaarstinten
zo meng ik zomer en jou
met langzame halen…
Wasbleek
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 26.467 met veel rouge
camoufleer ik het lijk
ze schijnt al dood
maar nog niet begraven
wat nog leeft
zijn ogen vol vragen
een blik in de spiegel
ach, ontzie me
hoe langer ze kijkt
hoe waziger het beeld
tot haar oogleden dalen
en zelfs rouge verbleekt…
bleek lijfsbehoud
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 815 het bonkt in ganzenpas
alsof er wegen lopen
in plaats van rode wormen
die gelijkmatig zouden
moeten zwemmen
het stamelt vre de vre de
in een steeds sneller ritme
alsof het tempo weet
dat angst woekert met tijd
het groeit langzaam
net niet onverdraagzaam
het scheelt weer een haartje
onder een weelderige pruik…
Groene littekens
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 437 rood komt steeds terug
in de bloei van nieuw leven
ontstaan uit wortels
gras bedekt de littekens
die nooit zullen vervagen…
Vrijzwijgend
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 334 zonder jas loop je in de regen
onbedekt, zoals je bent
ik kijk naar je vanachter glas
net als altijd, van een afstand
geen pas neem je teveel
en woorden zeggen je niets
maar als onze blikken kruisen
versta ik je eenzaamheid
je bliksem bezocht mijn ruimte
die deelbaar werd door twee
mijn jas hangt aan je lippen
stilzwijgend
vrijblijvend…
Bosnimf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 429 o, nog groene nimf
bewandel heelhuids de weg
naar volwassen tak…
Ik hou je lach
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 598 wanneer ik voor je viel
weet ik niet meer
de blauwe plekken
op mijn knieën
zijn al geblondeerd
maar ik denk dat het was
toen jij mijn lach uitnodigde
je te vergezellen
in die warme lange nacht
die geen slaap kon verdragen
toen we samen
het leven lieten
voor wat het was
en de hemel raakten
zonder te sterven…
Opgewekte lach
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 953 na elke aanval
probeert ze met een glimlach
haar mondhoeken uit
symmetrie stelt gerust
laat de grimas verdwijnen
een gemeende lach gaat leven
zweemt naar haar ogen
parallel in opluchting…
Paarse regen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 445 ze zijn blauw
in mijn ogen paars
maar het kan zijn
dat ik dat liever zie
nu nog kleuren buien
de knoppen donkerder
het wachten is op de zon
die eenmaal opgewekt
tinten laat verschieten
je zei
als lavendel zich laat zien
kan ik Napels vergeten
met liefde leen ik je
mijn roze bril
en kus je levenslustig
onder de blauweregen…
Muzische mist
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 323 ze kuste me ’s nachts
legde woorden op mijn lippen
die ik ’s morgens als ontbijt
genoot en met liefde toevertrouwde
aan mijn nog maagdelijk wit papier
ze fluisterde zonder geluid
maar met zachte strelingen
expressie in mijn zuchten
nee, ik had nooit honger
mijn enige trek werd gevoed
door de zinnen van een
vrijgevige Griekse schone…
Onderlaags
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 969 het witte laken
toont je rondingen
zachter dan ooit
leven wordt afgebakend
door enkel wat katoen
niet meer gegeven
blekend noch blakend
onbewogen
als een gevallen doek
met als laatste groet
een stil respect
voor de kracht
van de verliezer…
Vandaag is pastel
gedicht
2.0 met 187 stemmen 67.805 zachte vioolmuziek
bestrijkt mijn ventrikels
in een perfecte akoestiek
die de hemel dichterbij haalt
de frisgroene geur
van vers geplukte bloemen
verspreidt de illusie
dat alles onverwelkbaar is
de bittere smaak van afscheid
wordt milder door de gedachten
aan de voorkeur die je had
altijd te zwaaien met een lach
deze dag draagt jouw…
Toen morgen nog van mij was
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 501 ik heb je lief in de verleden tijd
toen morgen nog van mij was
maar ben niet meer te houden
als bezittelijk voornaamste woord
een ons was net teveel
om mezelf kwijt te raken
in een overschot aan samen
waarin alles moest gedeeld
nu kus ik vrijheid welkom
na lamgeslagen woorden
geeft verlies me openhartigheid
als meewerkend voorwerp…
Geen kunst
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 469 het krijgt een naam
een gezicht en een baard
wat was het je waard
je naam te vereeuwigen
was het de macht
een schreeuw op te wekken
probeerde je
een kwart van de bekken
tot sluiten te dwingen
of was het de betovering
van de Madonna die toekeek
met half gesloten ogen
hoe de olie werd bedrogen
in doeken zonder herinnering
-------…
Zwijgende muze
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 377 soms als ik andere letteren zie
chronologisch gerangschikt tot
hedendaags gewaardeerde poëzie
realiseer ik me mijn grens
ijzeren wilskracht delft het onderspit
verlamt zelfs het schrijfvermogen
elke zin die dan nog mijn pen verlaat
resulteert in een niet passend
slap aftreksel van dichterlijke kunst
verzen zonder ramend inzicht
als…
Lippen vertrekken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 305 los dat haar
eindelijk los dat haar
het vlecht zich eigenharig
tussen de toetsen
handig vingers ontwijkend
die willen ontwarren
neuzen vrij
wroeten in regels
opengesperde vleugels
bespeuren oud schrift
geijkte normen
willen vernieuwen
een verse punt
prikt scherp inzicht
slijpt zachtheid
zonder verlies
en lippen…
Rechtdoorzee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 306 ik staar naar het roomwitte schuim
van golven die tegen klippen slaan
de rusteloze zee knaagt aan het land
zonder een voet aan de grond te krijgen
als een ongelijke strijd
vastbesloten onstuimig
bij voorbaat verloren
zeevogels scheren krijsend
langs immense rotspartijen
overstemd door het natuurgeweld
lijken ze enkel lucht te happen…
Ongerimpelde schoonheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 door een donkerblauwe saffier
wordt de witte diamant omsloten
als een verlichtend middelpunt
gekoesterd in geheimzinnigheid
zelfs de wind
houdt zijn adem in
zodat deze schoonheid
ongerimpeld blijft
sterren spelen voor publiek
dansen op de waterspiegel
als ritmische speldenprikjes
rond de wachter van de nacht
pas als dag dreigt op te…
Ladylike
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 381 Verdraaide woorden pogen
klare beelden te scheppen
met verleidelijke contouren,
letters zoeken dribbelend
een weg om zich te schikken
tussen het witte cement,
dragende stiltes worden ingelast
zodat de zinnen ramen krijgen
om het innerlijk te verhelderen,
punten twijfelen nog even
over hun mannelijkheid
maar de vrouw heeft hier
beslist…
Gedoofde pit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.567 waar eens het donker
lichaamswarmte schaduwde
hangt nu de duisternis koud
in de hoeken van de kamer
onstoffelijke silhouetten
besluipen intrinsieke wegen
zuchtjes tocht kieren
onzichtbaar infiltrerend
door de schuiframen
kaarsen verlichten nog zwak
de opgebrande avonduren
de dag glijdt als een geest
in de schaduw van de nacht
waar…
Een lila glimlach
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 614 ik brand me
niet aan netels
draag enkel
vergeet-me-liever
in mijn handen
loop langs klaver
die zich vierendeelt
ik pluk er geen
maar laat ze staan
-voor blijvende groei-
zie klokjes volop grazen
met een lila glimlach
voor me ligt de weg
die vrijheid ademt
-zonder vallen-
daar drink ik de nectar
uit volle honingbloemen
en slik…
Dagelijkse pluk
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 366 nee, geef me geen
bloemen die nog
schuilen in de knop
de volle bloei
wil ik vandaag
spreek niet over
later mijn lief
maar laat me
je morgenzin zijn
steeds weer samen
een dag te ontdekken…
Waan zinnig opgewekt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 826 lijden lag licht te weken
tussen dons van zacht vermoeden
geen gevoel gaf meer genoegen
dan te zwelgen zonder reden
ogen zwommen achter glazen
geniepig glurend door het vocht
dat opgewekt meer tranen trok
dan voorspelling kon beramen
onderhuidse spelden prikten
punten in onschuldig weefsel
als een woekerend verzinsel
waarin waarheden…
Van water naar wijn
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 3.429 je aait het witte licht
maar raakt niet alle vlakken
krijgt het vuur niet te pakken
en vlamt alleen kortzicht
nog net niet rijp genoeg
om volledig te worden genoten
ben je al in het glas gegoten
waar je enkel leegte verjoeg
langzaam drink ik je terug naar het begin
waarbij ik doorslik wat niet smaakt
wat rest zijn druppels goede zin…
Verraderlijke nevel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 725 licht danste op het plafond
ik proefde het gouden schijnsel
dat mijn gezicht bewoog
zacht als de muzieknoten
die dwarrelend als een
ragfijne sluier mijn huid
beroerden, zich schikten
naar de contouren
van mijn lichaam
tot ik de kleuren hoorde
van jouw onverwachte komst
je voetstappen, grijs en koud
doorkliefden mijn ruimte
ik probeerde…
Schrijf me niet over poëzie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 352 maar geef me
een passende jas
met een sluiting
die me ruimte laat
vrijuit te inhaleren
als in een vallei
ongerept en uitgestrekt
waar ik mag struikelen
over stenen die uiteindelijk
treden blijken te zijn
naar de verheldering
van zuivere vocalen
die me als een bergstroom
accompagneren
zonder ooit te verwateren
daar, op nog nooit…
Kanttekening
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 672 het zijn slechts schetsen
van papieren dromen
of verbeelde avonturen
uit een grijs verleden
-opgefrist in kleur-
laag voor laag
worden gekunstelde kleuren
in vormvaste lijsten gegoten
om ze te modelleren naar
de wens van de gedachte
toch vervagen ze weer
doordat fantasie nooit raakt
aan het natuurlijke prisma
van de feitelijke beleving…