Netgedichten

netgedicht (nr. 11.035):

Ik hou je lach

wanneer ik voor je viel
weet ik niet meer
de blauwe plekken
op mijn knieën
zijn al geblondeerd

maar ik denk dat het was
toen jij mijn lach uitnodigde
je te vergezellen
in die warme lange nacht
die geen slaap kon verdragen

toen we samen
het leven lieten
voor wat het was
en de hemel raakten
zonder te sterven