74 resultaten.
Puddingbuks in kennelijke staat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.016 oh jeetje pieterman nee
wat voelt het vreemd bij mijn portemonnee
Om bij de terugtrap op de fiets
te dimmen tot een lantaarntje van niets
tot ver voorbij de Nieuwezijdskolk
Met de Hoekse Bonnen nu uit beeld
gaat het bij Bram Roza weer gebeuren
geen echtgenote die zich nog verveelt
de lol met vaders kan niet op
zoals die knuppels daar opbeuren…
Zevenentwintig april
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 186 op het joelende verlichte plein
zoekt een open legerjeep schuchter zijn weg
door de verspreide feestvierders heen
draagt boven zijn rechthoekig glazen aangezicht
de woorden LANG LEVE DE JONGE PRINS
bromt krachtig en met opbeurende verwachting
over opgroeien en sterke ontpopping
der toekomstig koning.…
De hoog-geslegen maan glimt door de twijgen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 412 Langs 't rustend blauw, met mijmer-blond omweven,
voel ik mijn ziel langs klare tonen zweven,
opbeurend in wijd-klinkend koor gedragen.
En in de bladerstille lucht, met trage
glinsters, lichtend-gestrooide sterren blinken,
wijl Nacht en Vrede in 't zwellend harte zinken.…
SYBINE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 opbloeiend kinderleven
moest onrechtvaardig
en wreed eindigen
met krachtige gebeden
werd je begeleid
naar het Leven hierna
dat altijd voort duurt
sterk geloof
mateloze genade
men bad zelfs
voor jouw moordenaar
ondanks je korte leven
op deze aarde
brengen bewaarde papieren
en een hartroerend boek
woorden die blijven spreken
vermanen en opbeuren…
Wisselende posities
gedicht
2.0 met 122 stemmen 33.720 Tragische humor kan wonderen:
je verzoek per sms om een opbeurend woordje. Ik raad je angst
verschijnsel na verloren samenhangen. Helpe iets dierbaars
dat de weg smelt: een sneeuwkonijn. Nog beter: weten. Liefst:
goedzicht.
-----------------------------
uit: Raster nr. 119, 2007.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 374 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.…
Slaapmagie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 249 Ik weet niet waar mijn geest naartoe vliegt,
of ik als een heks op een bezemsteel zit
en bommen werp op doelen die het verdienen,
of dat ik met engelenvleugels eenzame harten
verwarm en droeve zielen opbeur, ik ben er
niet echt bij, weet wel dat ik van alles doe,
want iedere ochtend word ik supermoe wakker
van mijn merkwaardige nachtwerk.…
Helemaal leeg
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.564 Maar ik kan het niet meer
Hoe graag ik dat ook wil
Binnen in mij is het zo koud, zo stil
Ik heb nergens geen zin meer in
Ik moet op zoek naar een nieuw begin
Zoekende naar een houvast
Kijk ik uit naar een leven dat bij me past
Ik hoop dat je weet, wat ik ook beslis
dat ik vorig jaar echt heel erg mis
De gedachte aan toen zal me altijd opbeuren…
Gevangen in een web?
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 963 Er zijn van die dagen
dat positieve dingen even vervagen
ik voel me dan gevangen
gevangen in een stevig web
kan dan erg naar rust en vrijheid verlangen
opbeurende woorden voelen dan als nep.…
Eerste deel van rondreis door Zuid-Spanje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Struiken vol bloemen
hangen over balkons heen,
brengen frisse geur
en opbeurende stemming
in smalle schaduwstraatjes.
De kathedraal...
Kunst _ te overweldigend
om te bespreken.
Met de stadstrein mee;
lui zitten, rustig kijken
bij wild hobbelen.
(wordt vervolgd)…
Mijn moeder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 Oh eeuwige opbeurende omhelzing.
Een moeder is altijd dienstvaardig, ze raakt zielen en harten.
Ze is er altijd ietwat opgeruimd en monter. Ik zelf ben nooit verlaten, nee nooit verlaten.
Omdat ik moeders heb voor me en ik voor hen.
De nachten komen met raadselachtige ogenblikken.
Waarin ik vlucht bij de moeders voor mij.…
Hart(s)tocht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 De opbeurende zinnen dansen zonder vlammend bedrog
als ronkende woorden die ook het schaatsen schetsen in de zon.
Mijn pen weet soms feilloos een gevoelige snaar te raken.…
op weg naar Hernehim
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 813 teren
als ik mijn natte benen over elkander sla
maar ja, gejengel van die bengel
ik zit daar niet op te wachten
hoor dat al genoeg, nu even de rust vereren
mijn ongeduld verzachten
Molukkenstraat, roept de automatische piloot
stap uit en storm naar gesloten poëziedeuren
druk op een armzalig belletje
en na wat minuten komt een man mij opbeuren…
Een vaste burcht, die ook vaak huilt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 111 bij hen zondagmiddag op bezoek
Aansluitend de Westerkerk
Een vaste burcht aan de rand van de Jordaan
Voor de 586ste Cantatedienst
BWV 80 van Broodheer Bach
“Ein fest Burg ist unser Gott”
Mijn man en ik zitten op rij 2
Voor mij een man van 95
Groot, grappig, gezellig
Naast hem zijn dochter
Een mooie, met mooi haar
De schriftlezing is opbeurend…