Netgedichten

netgedicht (nr. 21.911):

Puddingbuks in kennelijke staat

Ging zij 's zomers vele jaren
net niet uit de kleren
haar pronte balustrade
liet in de polder niks te raden
en haar lippen weken zichtbaar uiteen

Op kleedjes tussen verhit mansvolk
nam ze de verschrikkelijke jeppergast
die zo vaak van brievenbus verkast
van vroeger zakken genotsklots in de was
de Doet het zelvert van de Elandstraat
geen feestneus toch eerste klas

Wiens puddingbuks in kennelijke staat
zich voor en door haar zo hoog verhief
dat zij sprak oh jeetje pieterman nee
wat voelt het vreemd bij mijn portemonnee

Om bij de terugtrap op de fiets
te dimmen tot een lantaarntje van niets
tot ver voorbij de Nieuwezijdskolk

Met de Hoekse Bonnen nu uit beeld
gaat het bij Bram Roza weer gebeuren
geen echtgenote die zich nog verveelt
de lol met vaders kan niet op
zoals die knuppels daar opbeuren