2030 resultaten.
Insomnia Haiku (II)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 94 Vriendschap in de nacht
Insomnia - altijd trouw
Houdt hij weer de wacht
Maar bottom line is
Ik kan gewoon niet slapen
Door zijn hoog bezoek
Waarom in de nacht
Waarom altijd wakker zijn
Als de wereld slaapt
De ochtend breekt aan
Insomnia gaat naar huis
De nacht is voorbij
De vogels fluiten
De wereld wordt weer wakker
Eindelijk…
Nooit meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 835 Onze avonden zijn voorbij
er is alleen nog een lange vlucht naar huis
De laatste aanraking in de vroege ochtend
is voorgoed voorbij
Ik wil je nog één keer vasthouden
maar het zal nooit meer hetzelfde zijn
Je wacht en weet niets meer te zeggen
het is tijd voor mij om te gaan
Je hoeft niets meer te zeggen
omdat we 't altijd zullen weten
We…
beter vermijden
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 440 toen ik dacht dat je zei
dat je hier wel blijven kon
zag ik sterren schijnen
een lichtend pad over ons samenzijn
hoorde ik rivieren bruisen
hoe het water zich met volle kracht
schuimend op de rotsen gooit
en wij daarboven onroestbaar
toen ik dacht dat je zei
diende je mij te corrigeren
het nalaten van dat kleine feit
die ochtend in een…
07.00
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 804 Zeven uur,
hoestend uit een nachtclub
het bleke strand
biedt een schouwspel:
de lelie van de ochtend
deint op het water,
een maan parelt langzaam
langs haar roze bladen.
Plotsklaps!
De bulderende stem
van de zon!
Een bloedrood geopend oog!
Aan de oevers
van de grote vijver
kruipen slapelozen
in hun schelpen.…
Over sterren glijden
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 773 je stille glimlach
in de straten
tussen gevels
steeds kleiner
loopt de nacht mee
in lijnen
grijs of zwart
de huizen ademen
de ochtend in
minnaars
de zijden kousen
nog glanzend
tussen hoofd en buik
de wil tot meer
of ik van je houd
vraag je
en ik glimlach
wanneer de lichten uitgaan
in een stad die groter wordt
je gooit…
Op de kaart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Staat ´n nieuwe dag
op stapel
zet zich op de kaart
Beter te zeggen:
de ochtend bloost
of gloort
Maan met nacht
door ´t sluiplicht
vermoord
De wekker ben ik voor
de stemmen
van m´n kinderen
Vervuld de kamers
van ´n onbeschreven stilte
niets kan me hinderen
Zelfs niet ´t blaffen
van ´n hond op straat.…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 799 De nacht is gespleten
en de ochtend is geslepen.
Orchideeën sterven op het glas
woorden ontwaken in eenzame harten.
De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.…
Witte winterbloemen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 589 Haast
alle ochtenden
zijn voorbij wanneer
je ogen
zich naar het donker wenden
voorbij
de strijd naast het hart
van eeuwigheid.…
ter sprake
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 396 er zou sprake kunnen zijn
van wat te horen valt
de oren voorlangs binnendringt
en daar langzaam zingt
van ochtendpreek tot avondlied
geen mens die zulks verbiedt
er zou sprake kunnen zijn
van wat verzwegen wordt
de oren ongeteisterd rusten laat
en ergens elders zielen wint
van prille ochtend tot noeste avond
geen mens die zulks gebiedt…
ter sprake
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 2.931 er zou sprake kunnen zijn
van wat te horen valt
de oren voorlangs binnendringt
en daar langzaam zingt
van ochtendpreek tot avondlied
geen mens die zulks verbiedt
er zou sprake kunnen zijn
van wat verzwegen wordt
de oren ongeteisterd rusten laat
en ergens elders zielen wint
van prille ochtend tot noeste avond
geen mens die zulks gebiedt…
In m'n dromen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.869 gedachten weren
Rationaliseren
Maar als ik slaap
Dan lukt dat niet
Dan kom je binnen
In m’n dromen
Zonder dat ik er om vraag
Maar ik ontvang je
Met open armen
Het lijkt weer goed
Tussen ons te komen
Ik ben
Weer verliefd
Dan word ik wakker
Ervaar opnieuw de pijn
Van jou niet meer te hebben
Niet meer de mijne te zijn
Elke ochtend…
het snoer van rozen brak
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 408 er vallen vlinders op
mijn mond
en ik breek, braak
de vleugels in aangevreten
luchten
het kent
geen einde meer
de oorlog zonder rozen, de stilte
aan het kruis en buiten zwijgt
de ochtend
ik hoor nog slechts gekerm
natgeregend, nabij
de wind
die lege spiegels waait
doorheen verdreven woorden
tijd verbrandt en ik wil…
Dame de coeur
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 494 waar ik de zee kan opsnuiven
of waar de bladeren van ieder seizoen
duizelen bij het ontwaken
van de dag
de stilte zal daar volmaakt zijn
zodat ik nooit hoef te sterven met sneeuw
op wind
en als je me vindt
wil je me dan nog zien als een bloem
verborgen en met rood
doorweven
zoals alleen een droom
of de slaap van een nieuwe ochtend…
ook de maan gaat voorbij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 380 je draagt de ochtend voor je uit
en ik de avond
naar de ongetelde dagen
van het dakloze landschap wanneer
ik me stiller dan stil omdraai
naar de dode hond van jaren
met woorden die nergens in
zee keren
of zich op de achtergrond bewegen
als wandelaars in richtlode
wind
het licht sterft en het strand
stamelt ontij
leg…
opkomende vloed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 252 in nog koele ochtend
toebereidselen op komst
traag verbleekt de maan
als ceremoniemeester
als waren zij kantjes
van het bruiloftskleed
verkennen witte golfjes
aarzelend het zand
lichtruisend het bruiloftslied
kakofonisch begeleid
door talrijke meeuwen
als de getuigen
gereed ligt
nog maagdelijk strand
uitnodigend
voor de bruiloftsdans…
Dag droom
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 3.238 Restjes droom, opdrogend in de ochtend
licht dat door gedachten schijnt
wakker blauw en tekens van gevoelige vingers
in een verschaalde roes de pen betreden
een eeuwigheid ontdekken en verspelen
door de tijd op te tellen en weer af te trekken
de laatste minuut laat zich omroepen
door een wit konijn, een koekoek
en een kamer vol toverbloemen…
satijnwit
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 710 is het de spanning
op het mooi makend
papier
van woorden
in een lentekrul
die geen regen
of sneeuw kunnen verdragen
op kletsnatte voeten
zit de winter dan niet vol poëzie
in een ochtend van
glazen lelies
bewogen door de zeldzaamheid
van stilte
ik zie bomen, vogels, vorsten
in wit en maanverblindend licht
en…
Mijn hart volgen zonder de regels te overtreden
gedicht
2.0 met 29 stemmen 6.666 Achter vanochtend maakt de ochtend zich klaar wanneer de regels
alles zijn wat ik heb.
--------------------
uit: 'Raster', 119.…
Repareren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 124 Ik bouw een droom, dat
lijkt een magere handeling,
die deze ochtend heeft
gemerkt, de schroom
beperkt de wil om de ogen
weer te openen tot het
donker wordt, de aandacht
voor de geest, spreekt zich
uit in het stille zwijgen,
zodat gedroomde beelden
zich in helderheid tot
zinnen laten rijgen, wat niet
te repareren is met louter…
zwijg mij de dagen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 274 van huid in de nacht
met een glimlach
tussen
niet alles schrijft een gedicht
of de winter weg
is het dan geweest
wat ik met morgen bedoelde; een wenk van jou
in een vreemde stilte, hier en daar rond hals
en hart
ontluister mij maar en mijn gelaat
het meisje is weg, haar lijf verlaten
en dat wat liefde dacht
in de ochtend…
Muziek van de liefde
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.772 Samen zingen is
als het ochtend licht
van een nieuwe wereld.
Een wereld die de hemel
heldere kleuren geeft en
de donkere wolken
voorbij laat drijven.
Samen zingen voert je naar
de stilte in je hart die gevuld is
met vredige liederen.…
zacht en duin
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 563 ik wrijf het stof
dat eens mijn verleden was
uit ogen van de nacht
zoek gezichten
zoals ze zijn, bevrijd
langs de plooien van mijn mond
uit de regen treedt de ochtend
met lange strepen licht en zacht geritsel
een dichter kijkt het noorden tegemoet
ik wijs hem naar mijn gedachten
we eindigen zachtroze
in nieuwe poëzie
“nu is…
Foetushouding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wanneer komt het verlossende
woord als balsem voor de ziel
verdrongen en opgesloten
evenals zijn armen
opgekruld zichzelf wiegend
op donkere tonen die stemmen
sussen en troosten in 't hoofd
waar zo even nog oorlog heerste
ingesloten door vier muren
ondoordringbaar voor buitenlicht
streelt de ochtend je teder daar
de nacht onvriendelijk…
Gemis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 211 Nu jij niet meer bij mij bent
wacht de nacht met vreemde stilte
ik was jouw stem zo teder gewend
omring het duister nu met kilte
ben ik alleen, o nacht zo lang
hoor ik slechts in tranenzang
hoe dwaas ochtend zal aanbreken
zonder jou in mijn vizier
eenzaam is het wachten hier
dat mijn hart niet meer zal hopen
ik het hopen zal vergeten…
Zo lief zij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 Haar ademhaling is nog steeds diep
vervolgt haar onbewuste weg
door het geluid van de ochtend
Hoe lang nog voor zij de ogen opent
haar ontwaken in een geeuw wakker maakt
Een merel doet een liedje na
een specht hakt wurmen uit de grond
de zon wacht tot zij hem openlijk
twintig seconden in het gezicht kijkt
Maar zij draait zich ontspannen…
Respijt van de schemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 In de ochtend van de mist
ontwaakt de dag
die schaduwen wist.
Bij het vallen van de avond
vervagen de contouren
tot aan de morgenstond.
De dag dat licht en duister
wisselen in een flits
beantwoordt zonder luister
wat de eerlijkheid gebiedt.
Het zeker te weten
maar soms even niet.
Geklop op de deur,
geluiden zonder gezicht.…
Moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 359 er is een spinnetje
dat
elke nacht
achter de senseo
een niet door licht te vangen
ragfijn kleverig webje
heeft gesponnen
van een spotje
langs het waterreservoir
naar het keukenkastje
loopt het
elke ochtend haal ik er
gedachtenloos
een vochtig keukendoekje langs
Vandaag niet
omdat het
me ontroerde
en ik
een moment
de overeenkomst…
Rijden naar het licht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 744 Terwijl de ochtend moeizaam
Geboren wordt uit een te
Donkere nacht die hoogzwanger is
Van het nieuwe morgenlicht,
Een amorfe massa zich gapend
Een weg door de file baant,
Begint de hemel in het oosten
Langzaam blauw en rood te kleuren
Een geweldig schouwspel dat tot leven komt
En dat alle somberte overstijgt -
Leven is er, leven…
Lijden
gedicht
2.0 met 6 stemmen 12.446 Geen ochtend volgt die doet betreuren,
dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.
--------------------------------------------------------------
uit: 'De encyclopedie van grote woorden', 2005.…
een alledaags gedicht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 308 dit, mijn lief
dit dat immer terugkeert
het kriebeltje op mijn wang omdat je in de ochtend
geen woorden hebt, de lakens warm
met nog een lichte verlegenheid
en wij die zo mooi
elkaar wensen, armen en benen
in lepeltjes en badjas
het tikken van uren en eitjes
de klok die zich verliest met vingers
om jou te zien
het onzichtbare, lang…