Alle inzendingen over Olympisch goud

Niet alles is meer goud wat er blinkt zoals uit schaatsermonden ijzig klinkt Op het scherpst van onmogelijkheid Een pijnlijke correctie in de eindtijd Drieduizendste van een seconde maakt van zilver toch geen zonde ? De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Het daasde voor mijn ogen, maar toen de twee Koreanen ten val gingen, zag ik je nog meer groeien, ik hapte net als jij naar adem en enkele ronden verder zag ik je over de finish gaan en had je goud te pakken!…

Toevallig in het na-Olympisch jaar Krijgt Sven een geheimzinnige blessure Die wel tot eind seizoen kan blijven duren Ik kan er niks aan doen, ik vind het raar Misschien is het een beetje vergezocht Maar spaart hij zich voor de Elfstedentocht?…

’t Olympisch schouwspel is veel meer dan sport, met dopingcontroversen en geschillen en lobbyisten die van alles willen. Het is de eenvoud waar het nu aan schort. De Oudheid wist het anders goed gemaakt: toen streden enkel mannen, poedelnaakt!…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

Ik dacht: Centraal Olympisch Comité Die willen wel een zware delegatie Dat is toch prima voor je reputatie ’t Ging echter om een ander COC Maar Mark en Max die zijn toch niet te zwaar En Willem…ach een pondje hier en daar…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

Al heel jong, ingegeven tijdens spel win je niet, dan verlies je wel bittere pillen die wonderwel: Nog niet bij iedereen geslikt zijn want: het moet alleen goud zijn wat blinkt! Had vroeger maar bij ons aan tafel gezeten dan had je meer van " tegen je verlies" geweten!…

Al werd het van de schaatsers wel verwacht Toch hadden zij geen zin de vlag te dragen Daar zij met vlag en wimpel wilden slagen Op hun Olympische medaillejacht. Dus gaat die vlag straks voor henzelf in top Dan pas zien zij naar onze driekleur op.…

De Olympische Spelen van Peking, Bevinden zich vandaag in erg zwaar weer, Het is immers geen lopend vuurtje meer, Dat de wereld zint op onderbreking. De inzet helder: Yuri van Gelder, En bevrijdt Tibet van Chinese wet!…

Haar ogen als het grijze wijde ijs Waarop ze overwinningen bevocht De marathons en de Elfstedentocht Olympisch zilver was de mooiste prijs Wij zaten aan de beeldbuis vastgekit Wat zullen we je missen, Gretha Smit!…

Geweldig, dat het tussen hen zo vlamt, De zwemmerswereld zal nog wat beleven Als die relatie kinderen gaat geven, Olympisch zitten we dan weer geramd. Een topper levert ons die twee geslachten, Wij Nederlanders kunnen haast niet wachten……

Haar vader, lekker nuchter, wil meteen al aan haar hardloopprestaties gaan werken, maar Anouk Vetter mag naar Rio om te schitteren onder de Olympische vlam.…

weer brandt de toorts immense energie fakkelt niet olympisch in een winner of genie daar waar liefde warmt tot ontsteken ken ik geen gebreken ga ik door het vuur voor jou vlammend worden wij in samen man en vrouw…

Op jacht naar een olympische trofee Pakt men de zwemsters in als verse worsten. Luchtdicht verpakt hun afgeplatte borsten, In Rio is geen zwemster met cup D. Die borsten zijn net als dit rijm hééél plat, Maar het glijdt wel veel sneller door het bad.…

Net als het olympisch vuur, dat nooit dooft, zelfs niet op den duur. Hoe leeg is ons leven toch geweest, nooit geweten wat het zou zijn voor een feest?! Nu je er eenmaal bent, Willen we je nimmer meer missen lieve vent.…

Zoals wij allen ongetwijfeld weten, Was “onze” huisvrouw Fanny Blankers-Koen Olympisch sprint- en hordenkampioen. De Britten echter, waren dat vergeten. Vandaar een fel protest: “Wel hier en ginter…..”. Nu siert haar naam de halte van een Sprinter.…

We houden sport en politiek gescheiden en kijken slechts naar het olympisch spel. Die onderdrukte…, ach die redt zich wel en zelfs de aarde zal elk schokje mijden. Dus critici, stop dat aanhoudend zeuren: in China zal niets schokkends gaan gebeuren!…

Nee, ik word niet genoemd op dat Olympisch feest Mijn naam is Haas, maar ik ben er dus wel geweest…

Jacques Rogge moest haar nog wel de hele nacht zoeken met het olympisch comitee met nachtlantaarns over het gladde ijs. Ze vonden haar met een heilig kruis om de hals. Daarna ging ze in de auto van Jacques Rogge weer terug naar het kunstijsstadion. Voor een kop warme chocolademelk. Nu wordt het olympisch vuur weer gedoofd.…

tranen van nieuw geluk spreid ze uit als geurig balsem over je gekwetste huid van wonderdadige zachte klei vorm ik nieuwe lichte deuren zonder sloten en sleutels met verroeste verleden kleuren je kan weer kijken en langzaam voelen alsof het was verholen je hoeft niet meer in je labyrint te dolen zie het kostbaar goud…

Een beetje goud vonkt al doorheen de regen of is het een huiveren een eerste beven de linde behoedt bedacht elk blad…

woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor iedere pijn de merel sloeg te pletter zijn bekje oranjegeel goud…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…

zonder pas zal ik gaan rond de aarde in haar baan onherkenbaar onbesproken herondekt samen met slag en snaar vol moed heeft ontmoet lichtjes in de lucht als parels vallen in hun vlucht omhoog als terpetine dat verdamt zij heeft mijn hart verlamd o lam o lam o tijger in de nacht nachtwoud ik huil om het zilver maar kreeg goud…

hij is de baas eet zelfs kaas laat muizen springen en dansen en danst gezellig mee op een pakeerplaats van steen leeft hij negen levens en neemt soms de been hij is een kater nog niet zo oud hij zegt hallo en heeft een hart van goud…

die wipt omhoog en omlaag dit is geen duisternis maar goud waard…

omlaag, naar de beweging van mijn arm, afgerond alsof ze nog jouw schouder volgt ik zie de schimmen van een bed en lijven die gedachten tillen; in twee zielen bloeit slechts vriendschap als de liefde van een moeder voor haar kind het kaatst terug: zij glimlacht om de harde werkelijkheid en hij, die als een vader is, treurt niet om wat goud…

En dan is het herfst de beuken worden stiller van zwijgen komt goud…