inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.337):

kostbaar goud

het regent
ik lepel tranen
van nieuw geluk
spreid ze uit
als geurig balsem
over je
gekwetste huid


van wonderdadige
zachte klei
vorm ik nieuwe
lichte deuren
zonder sloten
en sleutels
met verroeste
verleden kleuren


je kan weer kijken
en langzaam voelen
alsof het was verholen
je hoeft niet meer
in je labyrint te dolen


zie het kostbaar goud
ervaar de warmte
het is niet overal
meer zo koud

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 14 maart 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 581

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)