Alle inzendingen over Olympische spelen

Speel mee in dit spel zonder slot! (voor Robbie)…

zij nog weet van het spel van handen en mond is het waagstuk van woorden die de streling verbeelden wat zij nog weet van zijn woorden neemt zij mee op haar reis, maar wanneer stilte haar vindt wordt herinnering een droom waarin spel en streling woordloos herleven tot elke beweging verdwijnt in het verblekend schijnsel van een ongekend…

Oh bedoel je dat gekke spel weer? Met nep geld en plastic huizen? Ach dan kan ik beter mijn level afmaken! Want jouw spel is in een ommezien te kraken! En dan zit ik daar, met een Monopoly spel kant en klaar? Geen extra level, geen stroom nodig! Zelfs een stopcontact is overbodig!…

In het land van Lek en IJssel ligt een bungalow zich te verlekkeren aan een groenrand met ‘n groot vergezicht licht en lucht hebben vrij spel spelen zowel buiten als binnen en als de zon z’n intrede doet straalt de rijkdom er vanaf niet in geldelijke zin maar in overweldigende zin zelfs als het regent, giet, stormt, ijzelt of sneeuw de…

weet van het spel van handen en mond is het waagstuk van woorden die de streling verbeelden wat zij nog weet van zijn woorden neemt zij mee op haar reis, maar wanneer stilte haar vindt wordt herinnering een droom waarin spel en streling woordloos herleven tot elke beweging verdwijnt in het verblekend schijnsel van een ongekend moment…

De wolken spelen hun kiekeboe Met de zon; een eind'loos spel De toeschouwer vermoedt het wel De zon die wint, maar hoe?…

Kennen we elkaar nu wel, Of spelen we opnieuw een spel. Onze fantasie en dromen, Zijn vannacht naar boven gekomen. Bijna niet te omschrijven het gevoel, Je lichaam heet, je handen koel. In ontspannende sferen, Genieten we beide van ons nachtelijk leven. Wat zou je nog meer willen wensen, Voor ons tellen even geen grenzen.…

kom nu hier je leven verrijken blinde ballen worden aangeboden voor het kennen van de speelse goden moet ik spelen om vandaag te winnen of is het beter op tijd te gokken wachten leert maar heeft het lot voltrokken zeker lang voordat ik kan beginnen…

Strijkt de hand over het hart als er meningsverschillen spelen. Zachtmoedigheid troost alle pijn bij alle harten die verbitterd zijn. Liefde is dan vaak het beste medicijn. Een troostend hart waar gebreken zijn. Hart. Goed hart. Zachtmoedig troostend hart. Als er meningsverschillen spelen; hartelijk.…

Laat me je vangen In een ring van liefde Waar jij met mij mag spelen Laat me je voelen In een hemels liefdesspel Waar jij met liefde mag spelen Laat me je omarmen In zuivere gevoelens Waar jij mijn gedachten weet Laat me je beminnen In het vuur van passie Waar wij samensmelten In een ring van liefde...…

Je stem schildert een moment van mijn dag zij tovert dingen die ik niet zag ze geeft me een regenboog om onder te spelen vleugels om hoog, hoog, vliegend de wolken te strelen.…

Een spel van licht en schaduw Waar duizenden, miljoenen lichtjes De avond troostend bewenen Ik spreek noch hoor de dromen In vermeden nachten Waar tranen worden opgeheven Ik kan mijn eenzaamheid verbergen In bovenwindse stromen Waar ik bewust de sterren heb opgesloten Een spel van stervend licht In een doodgezwegen schaduw … Daar ben…

Voor het eerst alleen van huis weg voelt zij zich raar niet te verklaren en vlucht verloren naar het verlaten strand Tranen vallen als regendruppels, door natte wimpers kijkt ze wazig naar de stoeiende zee Dansende golven dagen haar uit hun zwierig spel met hen te spelen De verre einder en het watergeruis verzachten de pijn van…

met verhitte zwetende koppen weten we niet hoe te stoppen je trekt aan een van mijn grijze haren je bespeelt de viool met je eigen snaren met je vingers strijken en rekken probeer jij mij geheel te nekken gek word ik ervan verdwaasd speel ik mee op jouw speels getokkel als een oud viool die kraakt onder een zuigend mokkel…

eigen spel…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

straten van vergiffenis bij ieder huis fluisteren ze ze vragen 'kom je spelen'…

zij flaneerde springerig haar een speelse wind in zondoorschoten lokken de zonnebril op een drukke boulevard ter grootte van een modegril voor ongewenste blikken taxerend spraken handen lange vingers dansten het eeuwig spel van komen en zich laten gaan ik groette zij bleef staan zag in onbedekte ogen golven schuimend overslaan…

het laatste stukje brood maakt het verschil tussen levend zijn en dood wie zal het nemen jij of ik is het spel dat wij dagelijks spelen opgevoed en grootgebracht met delen kiest toch kracht voor macht met lauwerkrans en heersen declasseert de wedstrijd ieder die de mindere blijkt alleen de nummer één doet van zich spreken zijn…

Soms denk ik dat ik ben blijven steken bij winkeltje spelen geen klanten geen omzet in feite ook geen inkoop alleen maar spel Zoals vroeger in de grote keuken van mijn moeder in het ouderlijk huis met die vitrinekast met als doelgroep dat grote gezin vader en moeder 5 zussen en 2 broers Toen vond iedereen me zoet nu moet ik waken…

ze wandelen het gras is groener dan de schoenen van de wandelaars het pad knerpt steentjes omzoomd met asfalt kanten borders hun éénjarigen verlopend tot de rand van bomen, opgeschoten kinderen die rennen voor een leven vol met spel wandelaars en kinderen verknerpen grassend asfalt rennend leven langs een bomenrij het spel van…

Het leven is een spel, maar loop maar niet te snel Aan haasten is geen nood, immers, de winnaar wacht de dood.…

zo alledaags zo gewoon zonlicht dat met wolken verstoppertje speelt wonderlijk spel dat nooit verveelt…

Geef het volk brood en spelen. Geef het bier. Geef het youtube. Een deprimerende dag.…

je kon er zo mooi verstoppertje spelen het blinde meisje dat ons dan zocht geloofde dat het altijd nacht was & dat het binnen ook regenen kon…

zag licht spelen in glas stralen weerkaatsten andere braken verlieten in kleur wat wit was…

‘de tijd is een kind dat met damstenen schuift en het spel bepaalt’ was dat maar zo heracliet je maakt me blij en bang…

Maar velen willen alleen de baas spelen, dat is niet zo fijn. Maar de basis is wie de baas is.…

we stonden in het juiste licht het spel kon beginnen niet alles was zoals het leek door het oog van de kijker…

pakken we een olympische medaille? Ondanks veel ellende met elkaar is er genoeg voor uw gerief dus mijn voornemen voor het nieuwe jaar is: hou het positief Een prachtig 2006…