Alle inzendingen over Onbestaand land waar

Ik zal die Satan pakken, met wie jij vluchten moest, ik schep genoegen in die daad en laat hem zonder tranen met de noorderzon vertrekken, ween niet als de maan zijn vaste baan verlaat,de vrucht van het verleden is gerijpt om jouw roos te wekken om de ongeboren droom nog te ontdekken zoals werd beloofd, een onbestaand eiland waar jij…

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

helmplicht onbestaand bij leven onder een steen wat een zaligheid…

Waar het Friese land door aderen stroomt jaagt mijn bloed van onvervuld verlangen heldere lucht heeft mij weerloos gevangen ademloos worden mijn grenzen omzoomd pure kleurenpracht heeft mij totaal verblind blote voeten in het gras voelen leven de natuur omarmt mij als haar kind, even word ik door hartstochtelijke stilte bemind in dit stukje…

het leven is alles, onbestaand, zonder geslacht, dus geheel onzijdig.…

geluidsdragers van lopend vuur, trommels verkondigen wat bewaard werd in een zandloper van de natuur, door haar onbestaande pennen worden nieuwe klinkers gevormd, klank van onbestaande woorden, in de mix van letters is alles al geschreven, kunnen we maar geduldig zwijgen tot de bloem van de taal zich openbaart.…

Als de angst langs de voordeur bij mij komt schuilen om mijn schaduw te beschermen dan vecht ik of vlucht ik naar het onbestaande als weggevoerde uit mijn nachtmerrie langs de achterdeur naar buiten aan de angst ontsnapt…

, doolhof van vage duisternis Heling onbestaand, alles vaal ook levenloos Aan de einder daagt...…

dag, zeg ik misschien zal hij vandaag de weg van de wind volgen ergens hoog in een klein kamertje wonen waar ziekte onbestaand is niets is tijd, alles is tijd in de ronde van de zon om twaalf uur zal ik afscheid nemen met een beetje aarde in mijn handen ik zal naar hem wuiven op het pad van bloemen en bij het zien van de hemel een…

Hij denkt aan onbestaande dingen. Man schenkt geen aandacht aan God. Hij vindt een Man op zijn pad. Hij vraagt zich af waarom allemaal.…

Ik ben teruggelopen langs onbestaande stranden over korrels ondichtbare woorden door een tomeloze vloed van uitgestorven duinen met wuivend traangewas. Ik heb mij teruggevonden halverwege een droom, schudde het zand uit mijn ogen en schiep een gedachte.…

Nou heeft die Pechtold toch een boek geschreven waarin hij zegt dat Henk en Ingrid niet bestaan Vertel het Henk en Ingrid zelf maar even dat zij zo plotseling zijn heengegaan ‘Help Alexander toch,’ zo moet ik wensen Hij praat ineens met onbestaande mensen!…

luister vrijwel onbewogen naar de avondwind in maart in gesprek met de geesten gestorven mensen in de verte luister naar verhalen over liefde alsof het verleden onbestaand is weggevaagd met vragen in onverstaanbare taalbarrières het alleen zijn is te dragen.…

zwart aan de rand van de horizon waar een engel zacht haar vleugels tekent naar de stille overzijde…

morgen is gisteren en vandaag onbestaand. ik leef herinneringen. wat voorbij is, is nooit voorbij. --------------------------------------------------------------------- uit 'voor het ontslapen gaan', bundel premature gedichten 1993-2000, ongepubliceerd…

hij schrijft betekenis met onbestaande woorden, schildert uitzicht door het venster en het sleutelgat opent deuren zonder klinken, leest van letters tegelijk en zint op schoonheid vangt haar zingend vanbinnen met schrapende geluiden, in de nacht is hij een mysticus die dagelijks zwijgen moet te lezen is hij niet…

verdriet of niet, strak in het pak supervrouwen onbestaand? ....... even vet onderschat ......... alles mag!…

van onbestaande dingen; gelijkenis van leven in de aanblik van een lijk; weerzin dat het weerzien mist; gemis van wat er niet is, toegestrikte strop, onbewogen tel, moment dat er niet was, niet is en nooit zal komen; uitspraak in het zich verzwijgende, duisternis, voltrokken, volstrekt van duisternis ontdaan.…

Zeiden ze Ja dat zeiden ze “Ga terug naar je eigen land” Maar mijn land is waar ik mensen ken Mijn mijn land is het land van mijn familie, van vrienden Mijn mijn land is het land van mijn kennissen Mijn mijn mijn land is het land dat ik ken Waar ik de torens weet te staan, de kanalen ken, de weg Waar mijn school staat Waar mijn eerste stapje…

nog op een voetstuk stond Een leraar nog met u werd aangesproken Er was eens een land vol tolerantie Een land waar discriminerende politici tot de orde werden geroepen Waar vreemden welkom waren Waar men ooit zei: ‘Dit nooit meer’ Er was eens een land vol tolerantie Een land zonder angstgevoel Een land zonder terreurdreiging Een land zonder…

Het had zich in de handel recht gezet omdat het in een leugen waarheid wou: de onbestaande trouw van man en vrouw. Het heeft zich bij haar woeden neergevlijd en likt de wonde nu als vreugdes trouw: het wil plezier in wat haar ook verblijdt.…

'k Droom mij een land van vrede en vrijheid waar men zonder angst zijn weg kan gaan. 'k Droom van een land dat geen schaduw kent waar een wolkenloze hemel de dag tot aan de avond brengt. 'l Droom mij een land waar iedereen gelijk is waar men zonder vrees als vrienden leeft.…

Al woon ik in jouw land Al spreek ik vloeiend jouw taal Al heb ik mij ingeburgerd in jouw land Al geef ik mijzelf aan jouw cultuur... Nooit zal ik mijn moederland vergeten De wortels van mijn bestaan…

De zee gooit wat op het strand Er komt een mensenhand Die maakt een land Heeft wel wat voeten in het zand Maar met gezond verstand Komt een land tot stand…

En in dit land zijn alle avonturen Hetzelfde, die van geld en macht En de bevolking moet het maar bezuren En het Haagse kabinet dat lacht Van negatieve tijding staan de kranten bol Omlaag gaan alle lonen Fiscaal omlaag, dit is toch al te dol Dit is het land waar grote mensen wonen…

Ik hou van wandelwegen waterplassen nevel boven meersen zon het wonder van een blad ook als het valt jaargetijden een fazant ondergedoken geschrokken opvliegend uit de sloot moeiteloos argeloos door dit lage land bekoord…

in de strohand van het nieuwe land van kraakheldere skeletten ontmoet mij… kwetsbaar in het hart van wedergeboorte…

Er stonden margrieten in het hoge gras rechtop 't viel op zo slank zo wit zo geel ze waren niet met veel je kon ze tellen op één hand zo fris en frêle twee jonge hengsten aan de overkant roerloos bijna keken toe je zocht mijn rechter hand ik zei geen schoner land…

Daar ligt een stuk land je ziet er sikkelklaver en heggewikke en ik hoor je zeggen maak het niet zo moeilijk dit land…

Ons land is groot in kleine dingen, maar vergeet niet, dat kleine dingen, enorme proporties aan kunnen nemen,…