Alle inzendingen over Op scherp

die scherpe observerende stil zwijgende blik in jouw ogen verwoordt alles wat jouw mond niet zeggen kan…

Ik zie de schoonheid en weerspiegeling van het akkerland door jouw ogen de scherpe instelling van jouw pupil jij, mijn camera…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

Zie te scherp Met mijn nieuwe Lenzen Zie de blaadjes Aan de bomen weer Het groen dat Levensecht bij Mij binnenkomt Maar ook de Schaduwen worden Haarscherp ontleed Te scherp zie ik De pijn die Langs mijn adem, Langs mijn leven gleed…

vier koppen steenuil donzen bolletjes in holletjes van pluimenbuik en bruine vlerk zo puik moederuil in de kuikenkerk liefdewerk wie zette dit ontwerp op scherp…

Al eindigde de dag niet in mineur, Wel degelijk is er met scherp geschoten. Want door met scherp te schieten heeft Bas Dost Twee ballen in het Bremer doel gerost.…

In de Gazastrook schiet tranenregen met scherp - als water en vuur.…

scherpe woorden flitsende demarrages de Boss is terug…

Hekken en poorten de grensbewaking op scherp leve de vrijheid…

De bloeiende roos verontschuldigt zich blozend voor haar scherpe doorns…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

noorderwind schildert scherpe wolken in het blauw, een gierzwaluw roept…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

vier en veertig jaar als ik deze haiku lees zie ik niet meer scherp…

Maanlicht streelt de uil weerkaatst in scherpe ogen loerend naar een prooi.…

een scherpe dolk snijdt parels uit week oestervlees en verwondt de zee…

Even scherp is de pijn, Eindeloos verdriet, Na jaren zou het minder zijn, Maar zo voelt het niet..…

het is graven met versleten materieel dof en bemodderd maar scherp als de rechter van het leven…

Haar wollige muts vol krakende hersenen ijs scherpe schaatsen.…

De scherpe doorne geeft soms wonden, Doch waar de scherpe doorne groeit, Wordt zeker ook een roos gevonden Die met de schoonste lachjes bloeit.…

Ik heb een leven als een luifel zonder dwarsregels ik zwelg in de zon ik verzuip in een zee van ruimte En al het licht dat me tegemoet komt door het raam in de kamer de stoel waarop ik zit scherp afgelijnd ook van licht gemaakt Ik verdrink in de lege kamer want ik ben zelf van licht maar ook zonder licht scherp afgelijnd vlak voor…

Wie zich niet meldt als chirurg Is vanzelf chirurg Uw werktuig is een lemmet Met één scherpe zijde.…

Ik hou er van tot bloedens toe met scherpe doornen maar van een teder rood en o zo trots dit jaar…

Geleefd door haar emoties Scherp glas snijdt in de huid Want pijn overheerst de woede En het geschreeuw van binnenuit.…

Afgeknakt ligt hij scherp zijn doornen op de grond door de storm geveld het was te schoon te royaal te weelderig was zijn kroon…

Effen, grauwe lucht hangt laag: de toren zie je half zeer scherp, half niet.…

waar eens een arts slagen telde heeft een pols het hart verlaten afgesneden van de wereld, toch nog scherp van weten hier houdt het op het moet zo zijn…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

Tis een hele kunst Om nergens aan te denken Probeer het maar eens: Alles vergeten Alle aandacht focussen: Scherp als een laser…

in de tijd toen het altijd zomer was zoomden we in en uit maar nooit werd het leven scherp we sliepen zonder weerga in het tijdperk van Saturnus…