16048 resultaten.
ongeboren woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 onvoltooide leven
mijn kind zal klinken
als een heldere immer
luidende klok
als de nachtegaal
in een stille nacht
van zich laat horen
en het de roodborst
lukt om mij
in slaap te zingen
word jij
opnieuw geboren
mijn kind…
wakker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 toen jij kwam
ontwaakte ik
en met mij
tijd en plaats
je plaatste me terug
in de wondere wereld
van toen en daar
overstelpte me
met verhalen
je keek
door de ogen
van de onvoltooide
verleden tijd
ik kwam dichterbij
tot leven…
Een dans in het duister......
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 227 onze lichamen gehoorzaamden
aan een ritme zonder zin
en maakten nog de hoffelijke gebaren
van een voorgoed onvoltooide affaire....…
nachtzwaluw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 deze lente is
een winterslaap
waaruit ik niet
ontwaken kan
onvoltooide
trage zinnen
vallen in
stukken uiteen
met vertraagde
hartslag houden wij
de nachtzwaluw en
ik een winterslaap
het hartritme
neemt de tijd…
leemte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 leemte is de vijand
van de dichter
een lege bladzijde moet
worden beschreven met dat
wat zoal aan hem voorbijtrekt
en wat hangen blijft
in de zeef van het geheugen
de dichter is een zoeker
die zich wel moet schikken
in 't lot van het onvoltooide…
Misschien
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.139 Misschien
is het slechts voelbaar
dicht
onder je huid
zoals een dans
in een warme
lente regen
of is het
een ragfijn
geweven droom
van het zuiverste
zijden
in mijn hoofd
blijft het bestaan
dit onvoltooide
einde…
ovt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 570 Wat was
dat is, en gaat niet weg
het blijft
hoe vaak ik toch zeg
ga toch weg, laat mij alleen
laat mij de tijd
veel belangrijker om mij heen
dan dit, maar toch
het blijft
totdat het slijt
nog even
en ook dit
is onvoltooid verleden tijd…
Ademhart
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 804 Alsjeblieft droom, in mijn droom
leef in mijn hart, in dieper voelen
en blijf bij me, door de nacht
met onvoltooide dromen en vragen
is het een gevoel, diep in onszelf
waarmee we samen waarheid baren.…
Voltooid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 110 Hoe ik roer in koud zweet
en weet
dat ik geen druppels weg veeg
als mijn hoofd hangt
ik buig
beschrijf het witte vel
dat dagen wacht
op onvoltooide woorden
buitenzinnen lees ik
wat er staat ...…
uitgesproken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 ik peins een dag
en een dag
met rode verf
voltooi ik jouw
onvoltooide roep
...dat het mij geen
pijn meer doet…
In de luwte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 pyroop - vernietigend
als pyro'ticum
het gras verdort - de akkers verschroeit - en
we
met open handen opzien
naar de gesloten hemel
onze tranen als zegenbrengende
regens
de aarde bevochtigen tot
leven wekken
nieuw zaad laat ontkiemen
ontwaak ik
geinspireerd in blauw…
Invitatie *
gedicht
3.0 met 8 stemmen 6.644 .
---------------------------------------------
uit: Boemerang en andere gedichten, 2012
* Het bij zijn dood nog onvoltooide manuscript voor Boemerang is onaangepast gepubliceerd. Hierin wordt als alternatieve titel voor 'Invitatie' nog 'In de vitrine' als optie open gelaten.…
Ik vlucht en ik pen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.592 Zo zien mijn arendsogen
alles in vogelvlucht
en dwaal ik door een tunnel
van dramagolven zwevend
over het berglandschap
van dit nog onvoltooide perkament.
Zo beklim ik de horizon
en duik in een hemelstorm,
spiralend beschrijf ik
een ervaringsboog tot
waar ik eindig
en weer begin…
Beul
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 Dus hij, die in Iran de boel verklooide
Heeft nu als beul zijn eigen onvoltooide.…
Het bijltje erbij neer
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 278 Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid
De bouw ervan is amper opgeschoten
Zodat na vijftien jaren is besloten
Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit
Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt
Zo is dit snelsonnet niet afg…
de onvoltooide sneden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 ik kwam daar
bij de hemelpoort
raakte het volmaakte
maar was
nog lang niet klaar
met al het aardse
meewarig
kerfde petrus mijn stok
zag de onvoltooide sneden
hij lachte wat
zei met warme stem
jouw geluk wacht nog beneden…
één dag
gedicht
4.0 met 175 stemmen 44.170 zijn leugen
was haar waarheid
zijn lachen
haar verdriet
een onvoltooide liefde
meer vroegen zij ook niet
haar lichaam
zijn genieten
haar passie
zijn gevaar
een onderhuidse hartstocht
dreef ze naar elkaar
hoe blind
zij zich ook staarde
hoe weinig
hij ook zag
zij voelden zich gelukkig
al was het maar één dag…
Een gevoel onvoltooid
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.716 Angst of de impuls,
nu of nooit,
geen kwestie van kiezen,
het gevoel onvoltooid...…
Schip
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 959 Ik dacht
jouw kleuren vervagen
in het licht
van de zon
maar jij blijft
een regenboog
aan de horizon
ik heb de hoop
al laten varen
het anker
gelicht
dobber stuurloos
richting haven
dit onvoltooide schip
maakt water…
God, zo noemen de mensen U
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 We weten best dat we U niet,
zomaar iets kunnen vragen.
We begrijpen dat U ons niet,
kunt antwoorden in onze taal.
Goddelijk, zo noemen mensen Uw natuur.
Laat ons dan maar luisteren naar de wind.
Laat ons het onbegrijpelijk wonder zien.
Laat ons maar verstomd staan als een kind.…
Lubbers, tv-serie over oud-premier!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Denkend aan Holland
in de jaren negentig
denk ik aan Lubbers
maar vooral
aan zijn vrouw Ria
Zij die bewees
te kunnen delen
in de verlangens
van haar man Ruud
Van 'die' vrouw Beatrix
tot het dagelijks
"vrouwen-billen-knijpen"
"all over the world"
Maar Ria sprak telkenmale
"Als ik maar niets te kort kom"
waarop Ruud de whisky…
niet omzien
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 1.480 weten
dat het bijna voorbij is
een ander perspectief
onvoltooid
achterlaten dat leven
een nieuwe einder
eindigheid
is afscheid nemen
en verder gaan
over de drempel
van het onbekende
waarover niemand iets weet
blind binnengaan
een éénrichtingsweg
naar het ongewisse…
Pesten
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.680 Jammer toch, dat blijkbaar
het werkwoord PESTEN
niet tot
ONVOLTOOID VERLEDEN,
kan worden berekend,
EXCLUSIEF BTW.
Want de prijs, is
altijd te hoog!…
invriezen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.508 Ik heb de hoop al opgegeven,
maar er is nog 1 wens onvoltooid;
namelijk dat ik word ontdooid,
door jou gelukkig verder te zien leven.…
hemostase
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 toen de woorden
prematuur onvoltooid
ontsloten noch beschreven
alleen maar bedachtzaam
en vloeibaar waren
liep ik vast
tussen twijfel en
zekerheid toen ze
geschreven stonden
een beklemmend besef
van de messcherpe
markering van bewogenheid
naar de onontkoombare
stolling in tijd…
Terra incognita
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 doch liever kijk ik met eigen ogen
wat er zoal aan ontbreekt
zo blijft het zoeken naar Utopia
vooralsnog onvoltooid…
De loop der historie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 221 De loop der historie verloopt zéér weloverwogen,
ook al dacht en denkt men van niet.
Alles ligt vast en is tegelijk vrij gelaten.
Wij zijn een speelbal op de golven; afhankelijk
van de golfstromen.
Mensen zijn mieren in het zand: proberen hun eigen
luchtkasteel onafhankelijk te bouwen.
Ik doorzag alles.
Het was het énige wat het leven van…
Het open luik
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.473 Het harde, houten luik is dicht
en daar achter is de dag
met zijn parel-gouden licht;
daarachter de bomen, de bergen, de wereld, de wind,
de mensheid: man, vrouw en het fijne kind;
daarachter de zon,
daarachter de maan,
daarachter de zilveren sterren;
ook Vlaanderen, nevel-blauw,
en God.
Het leven is nabij en verre;
het hart des levens…
Diana-beeld in het bos
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.889 Het strevend beeld mijner jacht
naar gouden, hemelse zin:
God is einde,
Diana mijn begin.
O, de spannende smart
van de menselijke boog,
de pijl-parabool, grote vlucht van mijn hart.
Maar God is hoog.
Vaarwel, vaarwel, het bruine bos;
het was wel liefde, geen zonde
dat ik God schoot de zuivere wonde:
boog, boog, gij zijt nu krachteloos en…
Met vulpen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 Vanuit haar stoel kijkt ze door het raam heen naar de toekomst
Proberen deed ze jaren dus nu
kijkt ze toe en terug in stilte
Dit is verdriet, van niemand anders
Wat ik voel als een nieuwe dag begint
Ze kan niemand meer haten
Of haar liefde geven
Het is net zo eenzaam als de ochtend
in de schommelstoel zelf, als de vogels langs het raam gaan…