Alle inzendingen over Oude

Ik word nu toch wat ouder en ook slechter ter been. Wanneer ik mij een borrel schenk, gaat het meeste er over heen. Hoewel dit niet het ergste is, is het niet leuk voor mij, want nu moet ik wel dagelijks weer naar de slijterij. En ook het zicht gaat achteruit, dat merk ik keer op keer, ontmoet ik soms een mooie meid, dan zeg ik ´dag meneer…

haar lichaam steenkoud was elke dag ( ook haar hart ) waar ze te oud was voor hem met vijfentwintig jaren. nu wil ze naar een plek zonder angst, verdriet en pijn niets weten van hen samen geen herinneringen meer aan toen, gelukkig en verliefd… waar liefde bedrog is geworden daar wil ze niet meer zijn…

Wat ik voel in mijn knoken zie ik aan mijn gezicht: ik word snel oud. Sneller en sneller.…

Al honderdvijf maar hij hoeft nog niet dood. Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet…

Het oude van dit land Oma met de breistokken Opa aan het werk De pastorie Het café na de mis Katholiek zijn Of anders Het gekissebis Het dorp De boerderij Verfijnde mensen De elite De stad Nu is iedereen vrij Vrij om te denken en te geloven Er is een kaars die zal doven…

Is het fijn om oud te worden? Je leven loopt bijna af. Je nam daarvoor diverse horden Om te ontkomen aan je graf. De dokters hielpen daarbij overmatig. Misschien dat er wel iemand loog Of stuurde hij je beroepsmatig Naar een of andere uroloog.…

'Of wij oud zullen worden'? vroeg je me in de zondagsstilte 'Of wij samen.....' ja, dat bedoel ik antwoordde ze.... 'de wegen van God'... citeerde ik omdat dat in me opkwam Ik tuurde naar buiten 't zwijgen op de lippen elk antwoord...schuldig.…

Oud.... was de stad de witte muren de ramen als ogen op vandaag De straatjes in het nauw hoeken met geschiedenis bocht met verleden Aldoor rijst bij mij de vraag: wat kan de stad mij..... vertellen? Ik kan die vraag stellen weet het antwoord nog niet pas, als ik rondkijk gaan m'n ogen me geloven.…

ze zegt - jij bent al oud hè mamma en als je oud bent ga je bijna dood nee lief kind, je moeder is niet oud dat lijkt maar zo ze zegt, maar jij bent al groot en ik ben bang mamma zegt ze, als je wordt begraven is je mond dan open of dicht meestal dicht klinkt het antwoord o gelukkig, zegt ze anders komt er klei in…

Wat is oud en op in mij? Wat kan ontkiemen? Hoe wil ik leven?…

Ben ik oud, als mijn knieën knakken, als ze knakken, als ik loop op de trap? Ben ik oud, als mijn kaken kraken, als ze kraken, bij het gapen? Ben ik oud, als mijn kam zijn tanden verliest, als steeds meer haar, de vrijheid verkiest? In m'n hart ben ik jong gebleven, laat de ouderdom bibberen en beven.…

Ook al is ze grijs en oud. Puttend uit herinneringen, uit een lang bewogen leven, bezit ze zonder het te weten... een schatkamer vol goud.…

Oud zijn Oud zijn de glans van de eindbalans opgemaakt het oude bed ik leg mij neer op dromen bezongen in nacht en vergetelheid die door mij heen gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt. Oud zijn in het najaar.…

verstilde pijn van het zijn zomerlente winterherfst winterlente zomerherfst donkere dag heldere nacht de wacht bijna volbracht…

Een kopstoot of een grote klereschop? Of zal ik hem straks stiekem beentje lichten, een knietje geven of zijn kaak ontwrichten? Ineens komt dan een schoolse wijsheid op: Leeuwinnen leren heel vroeg aan hun welpen: Vergeet toch nooit dat alle beetjes helpen!…

Als je iets niet kunt vertrouwen Is het toch wel wantrouwen. Het is een soort achterdocht Alsof je een kat in de zak hebt gekocht Waar je nu mee loopt rond te sjouwen. Het is natuurlijk wel fijn Om ook eens kritisch te zijn.…

Soms ben je wel eens bang Voor je eigen gedachtegang Ze zitten vaak zo vast in je hoofd Dat je ze haast als vanzelf gelooft Je zit steeds eerste rang. Om me in de discussie te mengen Het zijn ook gedachten die je op andere gedachten brengen.…

Aldus geschiedde Het werd een ellipsoïde. De vorm van een ei Komt er het dichtste bij Meer had de natuur niet te bieden. Zelfs bij een ei Komt er wiskunde bij.…

Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Hoe de Natuur is ingericht. De Natuur die op ons is gericht Hoort daarom in het volle licht.…

Zit toch niet zo te leuteren En je zo te verkneuteren. Want met al dat kletsen Kun je een ander behoorlijk kwetsen Door zo in hun leven te peuteren. Hoe sappiger het verhaal Hoe slechter de moraal.…

Over de post Kwam een brief van een agnost. Hij wilde proberen Mij de waarheid te beleren. Ik dacht: ach agnost. Ik kan het wel waarderen Als mensen iets proberen.…

Zou u dat ook niet willen, Af en toe eens heerlijk chillen. Lekker rustig aan, De boel maar laten gaan, U nergens aan vertillen. Maar wel chillen Zonder pillen!…

blote voeten bruine benen jurken rokjes korte broek bonte hoedjes hoge hakken slippers en een omslagdoek jonge eendjes witte zwanen bomen vol met vers groen blad weilanden met boterbloemen blauwe lucht wie doet je wat fluiten zingen zomerliedjes koffie op een groot terras zonnebril en mensen kijken ik wou dat het nog zomer was…

Wij, jij en ik, onze tienertijd, praten over overmorgen op een oud verweerd bankje. Vandaag, een vale afdruk van een vergeelde horizon, met ik, nu in mijn eentje.…

Toen we kusten achter de meidoorn was je mond weeïg als oude mispels,wormstekig als het dorpt dat achter ons ligt nu de stad lokt met zijn vuren.…

een oude foto in zwart wit verraste mij een ogenblik door tijd wat geel gekleurd de randen wat bruin besmeurd een lieve man in uniform klaar voor de grote storm een mooi plaatje totaal maar wel met een eigen verhaal gelukkig is dat al lang geleden de jaren van verplicht soldaatje spelen… wat hang je daar zo mooi in 't kader de verkleurde…

een oude spraakwaterval ook al gekend om te graaien bovenal velen vinden jouw wetten grote bucht je verkoopt enkel en alleen warme lucht persoonlijk vind ik jou een ware klucht!…

Mijn liefde voor jou bracht me dichterbij mezelf, begeleidde me op mijn weg liet me inzien hield me op het pad weerhield me ervan op zoek te gaan naar het zwarte gat. Mijn liefde voor jou liet me een positief licht zien weer, telkens als ik jou zag keer op keer.…

Voorbij gevlogen aan mijn zijde de gevoelens verborgen het woelen voorbij de gedachten zo aan het eind van mijn krachten voorbij het samenzijn wat scheelt in een leven het bijzonder vele, blijkt maar klein voorbij het delen van lief en leed de tijd zal helen als ik een nieuwe stroming weet.…

Een mooi sonnet gaat zeker altijd over iets en als je dichter bent zal dat geen zorgen baren. Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk…