Alle inzendingen over Pap opbergen

En er is één ding dat je echt moet weten Dat ik erg veel van je hou Je bent en blijft mijn eigen ster Die straalt en twinkelt van heel ver Zo ben jij ook een beetje bij mij Pap, ik blijf met bewondering naar jou kijken Als jij jouw handen over mij uit wilt strijken. Ik mis je nu al, pap!…

Zie hoe door de kieren van mijn gordijn De messcherpe zonnestralen snijden Verlichtend ongecensureerd het geheim Een drama dat ik had willen vermijden Reeds vertoont zich de verkleuring En voel jij koud en gevoelloos aan Je begint je spiegelend glad te krommen En jij kijkt mij koud onberoerd aan Toch kan ik jou niet opbergen En vlei ik…

Met mijn rug tegen de muur Het is tegenwoordig als yoghurt zo zuur De pap kan nu wel wachten Al pappend sopte ik mijn kwast In de emmer alvast Wat een geëmmer was dat nou De buren Al stijf stevende hij op mijn behang af Ik kon geen pap meer zeggen Plakken is wat hij wou Een resultaat van grens verleggen Geknipt dat was hij voor achter…

Pap, wat doet dat ertoe, waar is nou mijn lipgloss? Lieve Ilana, gold plated, lipgloss, het blijft een laagje. Een eerlijk gouden hart zonder franje, Geplaatst in een leergierig aagje. En dan zegt pap, Ilana, alles wat je wilt, dat kan je! Kus Pappa.…

de fiets pap weet je wat het raarste is dat zij ook mij leuk vindt en ik dus haar Dat vind ik echt het aller raarst…

Zeggenschap is een vinger in de pap, komt vaak aan als een klap. Maar aan het delen van de macht wordt op voorhand niet gedacht.…

een bromvlieg, het was best wel een dikke zat gretig aan een stronthoop likken maar de mestkever zei dat is mijn lekkernij ga maar krenten uit andere pap pikken…

We moeten inpakken en wegwezen, meenemen wat hoognodig is, paspoort, bankkaart, ballast achterlaten, vertrouwen hebben in de bestemming en onszelf, geen geschenken kopen, herinneringen bewaren, verbroederen met lokale bewoners, toeristen mijden, ons ondergraven in het forse gewemel, reisverzekering, landkaart opbergen, ons redden met tandenborstel…

Mooi woon je hier pap in dat bos Toe laat mijn hand eens los Dat staat zo kinderachtig Ik was de sterkste van de klas Toen Sidney er niet was Die Surinamer van 1.80 Opa heeft mij een fiets beloofd Wat heeft die man daar een raar hoofd Heeft die zijn kinderen ook geslagen Weet je pap een nieuwe fiets Voor mijn verjaardag vind ik niets Ik…

Alles van mijn eerste keer Al mijn eerste keren Die zijn er nu niet meer Net als jij pap Want jij hebt mij in de steek gelaten In plaats van een biertje minder Heb jij de dokter zitten haten Nog een patatje, en nog een sigaretje bovendien Nee pap, als vader Verdien jij echt geen tien In de hemel Kom ik jou niet tegen Want jij bent naar…

Wat later draaide je weer om: weg met de paap-tiran! Je steunde de geus en andersom hakten zij papen in de pan. De kansen namen dan een keer, jij leidde nu de Opstand, werd stadhouder, eigenlijk Heer, zelfs Vader van het vaderland. Daar de Koning zelf niet komen dorst kwam Alva met zijn horde.…

pap soms wil ik dat je me kon omhelzen en niet dat je ver weg boven mij hangt. ik hou nog steeds heel veel van je Dikke kus. Je Kleine meid.…

vandaag is mijn verjaardag iedereen is blij maar ik niet want hij is er weer niet bij mijn vader een druk man iemand die zegt dat hij alles kan ik wou dat hij er een keer was dat ik hem kon vertellen hoe leuk dit was en hem bedankte "bedankt pap"…

Hij wilde nog één keer zeggen pap, ik hou van jou maar wist niet zeker of hij die woorden begrijpen zou Dus bleef hij stil Zijn zwijgen oprecht en had hij het zonder woorden toch nog gezegd…

Als ik er niet meer ben pap, Wil je dan nog elke avond een kaarsje aansteken? Zodat ik weet, dat je toch nog van me houdt, ondanks alles wat er gebeurd is. Pap, ik mis je gewoon, en ik wil dat we weer normaal tegen elkaar doen zoals eerder.…

Nog één hapje, je pap is op!…

De mix van nepnieuws en van achterklap maakt Beatrijs het krentje in mijn pap.…

niet dat ik het zeker weet maar het is nu zo intens van mij dat ik het volmaakt tevree opberg in de galerij van mijn geheugen.…

De dag zal komen, dat ik het verlangen zal opbergen. Zolang het daar nog is leef ik in afwachting. Zie ik alles door een roze bril, niets houdt mijn verlangen tegen. Ik vertel het tegen me zelf vandaag en ook morgen. Vannacht droom ik van jou vertel het aan mijn gedachten. Maar verlangen vervaagt. Het smelt als ijs voor de zon.…

Tot weerzien zeggen, weten dat aangezichten vervagen als verloren dagen, wissen en stilleggen Vaarwel vrienden: schimmen moet je verjagen, opbergen, vergeten en in kerkers leggen Wees gelukkig en bemin zonder najagen!…

waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je ietsjes zou verbranden omdat ik jou zo graag zag, zonder lelijke nachtjapon hoe ik ook mijn hersenen belast ik besef maar al te goed al dat heimwee naar dat vroeger kan ik vierkant opbergen…

De dag zal komen, dat ik het verlangen zal opbergen. Zolang het daar nog is leef ik in afwachting. Zie ik alles door een roze bril, niets houdt mijn verlangen tegen. Ik vertel het tegen me zelf vandaag en ook morgen. Vannacht droom ik van jou vertel het aan mijn gedachten. Maar verlangen vervaagt.…

Ze helpen met de afwas pratend over pop en pap maar het is niet wat ze er vroeger mee bedoelden het heeft te maken met persoonlijkheid en plannen, ontwikkeld als ze zijn ik luister, zachter in mijn actie met de pannen hoe lang geleden waren ze nog klein……

Welterusten pap, welterusten opa. Welterusten liefies. En toen was het stil...........…

Kan ik mijn hart opbergen Op ‘n plekje van genegenheid Of is ’t een zucht en hunkering Naar liefde en geborgenheid Ligt mijn doel in ’t ongewisse Blijf ik vechten tegen verstand Waart mijn hart doelloos rond Stikkend als in droog dor zand Zal ik het ooit nog eens vinden Waar ik hopeloos naar zoek Of blijf ik doelloos bladeren In een inhoudsloos…

sterke krokus houdt in haar stampers de zon gevangen blauw van buiten rood het hart geel haar geheim bitter en zoet als de liefde uit haar hart kleurt ze de pap de passie en mijn voortuin…

Mijn hand weer op je schouder leggen Je nog één keer kunnen zeggen Pap, wat hou ik toch van jou Wat zou ik graag Terug naar lang vervlogen tijden Herinneringen voorbij zien glijden Jouw hand in mijn hand De warmte voelen, onze band Zo hecht, oprecht maar zo onzeker Wat zou ik graag Tussen hemel en aarde zweven Even, in een vlaag Oh, wat…

Pap en mam blijf maar lekker slapen, je hoeft niet meer over mij te waken. Ik volg jullie raad op, want anders fleur ik niet meer op. Liefde en zorg die heb ik gekregen, al was het maar voor heel even. Rust nu maar goed uit jullie beide, ik ben voor altijd aan jullie zijde.…

Dan wil ik zo graag zeggen, Pap… je had gelijk!!!…

Ik mocht niet meteen naar binnen. Je lag in een ziekenhuiskamer, je was het toch wel? Uitzicht op een plantsoen met een klimrek, de kinderen waren verdwenen. Boven de deur hing een kruis. Je had een opgerolde handdoek onder je kin zodat je mond niet zou openvallen. Ik zag je litteken op je linkerhand, die keer dat de lading vastzat of toch…