426 resultaten.
Schuiven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 426 schuiven
schuiven
naar beneden
vader
moeder
korte broek
schuiven
schuiven
naar beneden
meisje
liefde
moederkoek
schuiven
schuiven
schuif naar af
tussen rimpels en gebeden
tot beneden
in het graf…
Haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 642 Een geur van bloemen
komt door de avond gewaaid
in een vaas van stilte.…
Bezit
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 6.277 Waar ik mijn hart aan heb verpand
in mijn verspild verleden,
het ging voorbij, het hield geen stand,
het is als zand vergleden.
Ik heb mij steeds het meest gehecht
aan sterfelijke zaken,
aan dingen die ik nimmer echt
tot mijn bezit kon maken.
Maar alles wat zo dierbaar was
dat ik het heb verloren,
is mij sinds ik het kwijt ben pas
voorgoed…
Moeder
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.522 Ik weet nog moeder,
dat wij in de avond zaten,
dicht bij elkaar.
Ik keek naar jou
als ieder kind.
Jij woelde door mijn haar.
Ik weet nog dat jij teder was
en mij heel diep beminde,
al kende ik de eenvoud niet
van dat gebaar.
En dat jij zei:
een ster, zij valt.
Doe maar een wens
met je ogen dicht.
En dat ik met mijn ogen toe daar zat…
Elegie(voorE)
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 804 'k Zie je komen in mijn dromen.
'k Zie je komen in de nacht.
o Zo teder, weer zo lieflijk,
met je liefde jong en zacht.
Ach mijn liefste blijf bij mij
ook al is het donker buiten,
kom stil liggen aan mijn zij
tot het schemert aan de ruiten.
Laat mij van je dromen zijn,
o zo teder, o zo zacht.
Kom weer slapen in mijn armen:
in mijn hart…
Haiku
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 Als ik naar haar kijk
tracht zij iets te verbergen.
Haar stof is te kort.…
Vroeger
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 747 Ik weet nog moeder
vroeger
als ik de slaap niet vatten kon
omdat de regen aan de ramen ruiste
de avond door de kamer liep
dat jij kwam zitten
bij mij
en zacht een liedje zong
totdat de slaap begon
te knagen aan mijn ogen
en dat heel traag een droom
uit klanken steeg
die ik nu nog kan horen
wanneer de regen ruist
en jij weer bij mij zit…
Onwerkelijkheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 602 Ik zal mij knijpen in mijn ziel
totdat het pijn doet: leven,
dan weet ik weer
en stop ik even.
Maar alles komt altijd opnieuw.
Ik adem door een kieuw voorbij.
Ik glibber tussen dwingen door.
Herinneringen die ik hoor.…
Heimwee
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.166 Er is geen mug meer die wil zoemen
als vroeger toen ik veilig lag
in dat ver bed en ik de kamer
gevuld met droom en sprookjes zag.
Er is geen troost meer om te wiegen,
geen woorden die men liefde heet,
geen vleugelen om heen te vliegen
naar oorden die men veilig weet.
Wel zijn er duizend kleine zorgen
waarin ik langzaam ben vergaan.
Ach…
Verstokt Rondeel
gedicht
2.0 met 244 stemmen 64.780 Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden,
een hoop gelazer en getob;
toch ken ik nog de harteklop
van elke vrouw waarmee ik vrijde.
Ik schreef gedichten tussenbeide,
maar loste het probleem niet op:
nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden,
een hoop gelazer en getob.
Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde
en keerde met bebloede kop
weerom…
Elegie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 702 Halfvijf.
Ik moet mijn vest aandoen
om weer te halen
wat in mijn dagen zit,
en in mijn rimpels.
Dezelfde glimlach,
dezelfde zoen,
dezelfde vragen van altijd.
Vreugde, liefde, spijt.
Ik start de auto
en sla het hoekje om.
De jaren gaan voorbij.…
Zorgen
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.698 wanneer ik sterf
hoop ik
niet te zwaar te zijn
heel oud
maar niet gebroken
en dat de trap
waarlangs men mij zal dragen
toegankelijk is
en niemand mij laat vallen
en als dat zo zou zijn
dat men dan de gevolgen
kan overzien
en dat de kosten
van mijn begrafenis meevallen
en er iemand is
die om mij weent
iemand die zal zeggen
hoe…
Credo
gedicht
2.0 met 162 stemmen 58.712 Ik heb je terugkeer uit de tijd
met zoveel ongeduld verbeid,
met zoveel stelligheid bezworen,
dat als er voor dit rijk gemis
in wat ik schrijf geen plaats meer is
ook ik niet voortkan als tevoren.
Wanneer ik ons van het geloof
dat mij in leven houdt beroof,
kan niets je aan de dood ontwringen:
je bent een handvol woelig stof,
een schep bedorven…
Moment
gedicht
2.0 met 652 stemmen 94.785 Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter,
adembenemender geluid,
dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag.
Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag
kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen…
wij hadden veel gedroomd
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 6.539 Wij hadden veel gedroomd
en hadden ons veel voorgenomen.
Maar toen de deur
van het huis der dromen
zich achter ons sloot
en wij naakt en wereldvreemd
in de realiteit belandden
ervoeren wij
dat er niet veel meer was
dat ons nog bond.
Wankelend waren wij geworden.
Twee,
door het leven kromgegroeide bomen.
Wanhopig wortelend in zand,…
mijnwerker
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 434 mijn zweet is verzuurd
mijn longen zijn zwart
de pijnen verdrongen
de jeugd uit mijn hart
de angsten doorstaan
al het vuil dat ik vrat
hervormde tot licht
en tot hoop die ik had
want eens zou ik gaan
uit de gangen van zweet
naar een beter bestaan
dat mij dromen deed
en toen ik gegaan ben
een tijdlang vergat
aan het donker alleen…
Oktober 1
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 589 Oktober tovert in de bomen,
strooit gouden zonlicht op het plein
waar kinderen druk bezig zijn
de tijd te vullen met hun dromen.
Oktober, en het deert hen niet
dat weer de zomer is vervlogen,
gaaf is hun spel en ingetogen.
Geen kind wat reeds de winter ziet.
Het valend blad, het valt nog niet
en donkergroen het gras na regen.
De avond…
Haiku
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 545 Traag dwarrelt een blad
en valt in een tuin van herfst
die zich bruin schildert.…
Dagtrip
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 383 Vandaag gaan zij een dagtrip maken,
als lang geleden met de bus,
maar aan de afvaart staat geen moeder,
geen liefdevolle afscheidskus.
Zij hebben proviand voor dagen
en haarlak in hun oude tas.
Een plastic netje voor de regen.
De dag wordt weer als vroeger was.
Zij zingen van een oud plezier
en zeggen met hun droge lippen:
'de dag zal…
Ten leste
gedicht
1.0 met 1178 stemmen 89.486 Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtstbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.
Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar…
Haiku
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 799 Mijn hart is een wieg
waar duizend dromen slapen.
Allemaal van mij.…
Geboorte
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 6.780 Toen de eerste vrucht,
die jij onder je boezem droeg,
zichtbare vormen had gekregen.
Het was mei,
en nacht,
en zacht als onze fluisteringen viel de regen,
werd in ons beider hart
een nieuw gevoel geboren.
Zo groot was het,
zo overweldigend van toon,
dat wij het tot de dood
in onze harten moeten dragen.…
Vader
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.682 Zoals jij zat
verloren in de hoeken van de tuin.
Een gevallen blad.
Een weggeworpen woord.
Een bijna vogel voor de kat.
Zoals jij zat
in de laatste stralen van de zon.
Een schemering.
Een ondergang.
Een leeggebloede avond.
Zo zal ik zitten in mijn vel.
Een oude rozentuin.
Een lege schommel.
Een oud gerei
verloren in de hoeken.
Maar…
Haiku
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 642 Februariboom -
met witte sokken van sneeuw
warmt hij zijn wortels.…
Eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.428 Wachten op iemand
die aan zal bellen.
De avond rond beloven.
Blijven geloven,
ook als er niemand komt.
Luisteren naar geluiden die vervagen,
de wind,
de verten diep in huis.
Eenzaam zijn
en traag, wanneer het donker komt,
de schaduwen ervaren.
Namen noemen
en tegen muren praten,
urenlang zichzelf verlaten.
Een stoel verplaatsen in…
Nachtmuziek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.248 Zij speelde op zijn basgitaar,
zijn tuba's en trompetten.
Heel erg was hij verliefd op haar,
en op haar tetteretetten.
Hij declameerde poëzie,
zij speelde klarinet,
en plotseling, toen had Marie
op hem haar zin gezet.
Zij vleide zich presto marcato,
heel dolce op hem neer,
en hij verstrikt in rijm en leer
van metrum en sonnetten,…
Bejaardentehuis
netgedicht
2.0 met 39 stemmen 4.376 Haar wereld is een kamer
in 't vierkant
nauwelijks een voorschoot groot
tussen vergeelde foto's
en 't uurtje dat ik wekelijks kom
wacht zij gelaten op de dood.
Als ik er ben
keurt zij haar pillen
haar drankjes en haar knie
't is water zegt zij
noemt mij weer jongen
en vindt dat ik er goed uit zie.
Zij schenkt mij koffie
is weer…
Schommelpaard
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 900 Mijn dromen heb ik neergelegd
vlak naast mijn schommelpaard.
Op zolder waar de rest ook staat
dat tot geen zier meer dient.
Al wankel ik vaak nog wat rond
tussen wat toen en hier,
en tracht ik soms de avond rond
een heel oud lied te zijn.
De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn…
Liefste
netgedicht
3.0 met 427 stemmen 46.984 Herinneringen aan een liefde.
Het kan haast niet dat ik
die nooit van tederheden blijk kon geven
met zoveel liefde van je heb gehouden.
Zo diep,
dat ik nog steeds je glimlach ken,
en steeds nog weet
hoe goud je haren blonken
in het licht van zomergeuren,
waardoor je kwam gelopen.
In mijn herinnering
ervaar ik vaak de tederheid
van…
Schommelpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 507 Mijn dromen heb ik neergelegd
vlak naast mijn schommelpaard.
Op zolder waar de rest ook staat
dat tot geen zier meer dient.
Al wankel ik vaak nog wat rond
tussen wat toen en hier,
en tracht ik soms de avond rond
een heel oud lied te zijn.
De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn…