426 resultaten.
Heer wie?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 53 Z'n Thaise mokkelwaar is niet te stoppe
Enfin, dank voor uw aandacht in uw blazer
Nog wel een blauwe, net als Heinzelman
Jean-Pierre Na Wie had net zo eentje an
Spesjaal voor de teeveekijkende lezer…
GEBED OM VERGEVING
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 105 Gebed om vergeving
is in wezen een
gebed zonder end
met eindeloze ver/herhalingen
van vooral ver(s)lavingen
aan alles & iedereen
maar vooral ook aan U, God
die ik altijd en altijd zoek
en steeds in gebed hervindt
waar ik in de stilte van mijn leven
altijd en heftig naar hunker:
het gebed om vergeving
door het kind zijn, door ons kind…
Terra vitale
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 969 Passanten met platte agenda's
in een zandloper van tijd
zonnestralen tekenen takken
op de jeu de boules-baan
ijzer rolt over gelijksoortig grind,
telkens veranderen mikpunten
het mooiste doelpunt
van Marco van Basten
heb ik in mijn hand.…
Van der Kleuren
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.550 De zon begint de plaatjes weer te lezen
op de deuren,
glimlacht om de namen naar hun wezen
en fluistert: hier is er geen.
Maar hier woont Van der Kleuren
en die is nooit alleen.
Doopt hij de kleuren in het water
zij worden nimf en hij is sater.
Houdt hij de kleuren naar het licht,
‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht.
En slaapt die kleurenzuchtige…
Finale
gedicht
3.0 met 23 stemmen 5.149 Er rest mij soms maar deze éne behoefte,
te rusten,
en met een bloem tussen mijn tenen
en een ring van zonlicht op een knie
niets te zijn.…
Verloofden
gedicht
2.0 met 110 stemmen 46.176 Als hij mij een hand geeft,
kleedt hij mijn vingers uit.
Toch verlang ik zo naar dit
contact met mijn huid.
Als hij met een vinger de split
van mijn vingers beroert, word ik rood
en voel ik mijn schoot.
Wij glimlachen, het doet ons goed.
Is het wel, als het moet?
Maar ik geef toe
en doe, en doe, en doe.…
kind voor een raam
gedicht
3.0 met 45 stemmen 22.332 Een kind voor een raam kijkt naar een korte trein.
Zo ben ik ook geweest, al zag
ik langere treinen over de lijn
glijden uit de opening van de dag.
Een kind voor een raam ben ik nog en ik tel
met héél klein vingertje de wielen
van andere dingen, zo snel
als zielen.
----------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1976.…
Fanfare
gedicht
2.0 met 91 stemmen 23.964 Ik sta al lang niet meer vooraan,
als er stoeten door de straten gaan.
Ik moet luisteren naar bomen
en niet naar mensen, die komen.
Ze komen, de mensen, en gaan voorbij
in gelederen van dwazen,
maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij,
die in koperen buizen blazen.
---------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1976.…
Bloem
gedicht
2.0 met 39 stemmen 8.691 Het is een bloem
om er met een vaantje om rond te gaan
en zacht te zingen.
Het is een bloem om niet meer burger te zijn,
maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…
Dromend van zulk blauw
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.569 Als ik nog lang naar dat blauw blijf kijken
mis ik mijn trein,
maar om zulk blauw zonder gelijke
moet het zo zijn.
Treinen kan ik nog vaak betreden,
maar deze straling zal ik misschien
in al zij innigheid na heden
bij leven niet meer zien.
-------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1976.…
Na het feest
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.200 De kleine mensen gaan tussen de grote
met het speelgoed van hun ogen.
Er slapen ook zulke vette bloemen in de sloten
en de takken waren zo blauw toen de maan
aan de andere kant van het huis ging staan.
In héél dit zacht delirium
van nacht en fruit en bloem
klinkt dof een weggedragen trom.…
Dichterschemering
gedicht
1.0 met 38 stemmen 17.667 Het wordt erg stil om mij.
Alles rond me begint te lopen
op kussens. De zon, de bomen,
de bloemen staan gordijnen te kopen.
De muziek rijdt al in flessen voorbij.
Het duurt niet lang meer met mij.
-----------------
De Gids (1958)…
Gang
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.674 Ik, de zon en de weg
en de zon, de weg en ik
in zonderlinge samenhang
op dit ogenblik.
Ik ruik geen bloemen, ik zie
geen bomen, geen vogels, geen heg.
Ik voel maar een gaande man in de zon
op een weg.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1976.…
Zomermiddag
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.007 De mens wordt groter en het land wordt kleiner.
Het gaat naar de middag en de zon
is de hevigste man in de streek en tussen de bomen
waar twee roodgeruite jongedochters komen
en gaan naar de stad.
Ze hebben haar hoeden van het hoofd genomen
en zeggen elkander dat.…
Brood
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.579 Ik zie het brood en lach maar stil
en snuif héél langzaam aan de goede geur.
Ik ruik het hart en de gebakken schil
ieder voor zich en in zij eigen kleur.
Ik keer het om en voel naar zijn gewicht
en tast 't relief af met een tere hand.
heeft ieder brood niet een eigen gezicht,
als kwamen er geen twee broden van één land?
---------------------…
Ritournelle
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.785 Het licht doet met me wat het wil,
of ik al ga, of ik sta stil,
of ik iets neem, of iets leg neer,
bij alles is het licht mijn heer.
Zo word ik, man, toch nog een vrouw;
ik die van rood houd, word een blauw;
ik die van dag wil zijn, een ding
van avond met in de schemering
een rode streep, die duidt op wind,
tot ik het licht van mijn eigen vind…
Zingende daad
gedicht
4.0 met 10 stemmen 3.748 De kinderen zingen naar een daad.
Zij gaan op de zon af vanuit hun straat
en stormen langs de ladders van het licht
naar boven! Midden in mijn klein gedicht
hoor ik dit aan en vraag het groen:
of ook ík een zingende daad zal doen?
Zeker, wuiven de bomen met hun vlag:
kinderen en dichters zijn eenzelfde slag,
dat alles kan en alles mag…
Gijzeling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 Virusvrees laat koersen verder dalen
Wall Street zucht en kraakt onder corona
Steeds sneller ziet Dow Jones de futures dalen
Als watervallen van de Niagara
Marges slinken, winst valt niet te halen
Is er nog hoop na 't collectieve falen?
Virusvrees laat koersen verder dalen
De City steunt en zucht onder corona
De Beurs deelt in de…
GERUIS
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.017 De wind is een ding
en de bladeren zijn een ander.
Ze ruisen onderling
al lang samen met elkander.
Ik sta daarbij en luister mij niet moe.
Soms schijnt me alles vaag, soms alles klaar.
En als ik even mijn hoed af doe,
is muziek een beweging door het haar.…
Wijkend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 215 Beklijft het schijnbaar lege
Ondefinieerbaar wijkend iets
Of is het leeg en inhoudloos
Maar qua vorm en in rapporten
ontegenzeggelijk aanwezig
Een onzichtbare kust
Een onwrikbaar hek
Een ongebonden uitstulping
In een kader wellicht
Geen vogel tussen angels en klemmen in carrés van forellenkwekerijen
Noch voetafdrukken in het zand…
Golf
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 320 De patjepejers van het grove geld
De gluiperige bovenwereldmacht
Heeft lang op het moment suprême gewacht
Te kunnen meebesturen - geen geweld
Het Brabants landschap is door hen verpest
Zij hebben niks aan sloebers, enkel maling
Die doen het vuile werk, tegen betaling
In Amsterdam-Zuidoost en in Nieuw-West
Zij eten graag, doch zelden onverwacht…
De andere k(r)ant
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 70 Uit de evangelisch-charismatische beweging
Zijn het complotdenkers
die ons radicaliseren
En even verder wordt verkondigd
- 't is toch van de zotte -
'We mogen blij zijn met zo'n rechtsstaat', zegt OM-man Otte
Madame Francien Oomen zegt
'De ander kun je respecteren
Als je eerst jezelf leert zien
en met respect te eren'…
Haar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 172 Ooit maakte ik het mee dat mij,
naast koekje bij de thee
Gevraagd werd of zij mij
mocht epileren
Het kostte mij geen stuiver extra
Maar haar oog verdween
Naar 't welvend haar op arm
en been
Ook dát komt voor bij heren
"Wat mag het wezen?" vroeg mijn kapster. 'k Was bijkans verdoofd
Alleen aan één oog had ze
staar. Ik zei,…
Horizon blue
gedicht
2.0 met 12 stemmen 1.003 Horizons heb ik altijd graag geschilderd
en hun teer blauw ontroerd op doek gelegd.
Woeste buien werden in mij gemilderd,
nadat ik me voor een kim had uitgezegd.
De bomen hebben hun takken dan gekruist
en hun applaus heeft het dal doorruist.
Dit blijft mij een troost, mijn hele leven
liep ik horizons na. Ik heb gefaald.
De vreugde erin te…
Voordracht gedichtendag *
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 157 Aangebrand, Dichterschap,
Kringloop, Het huwelijk,
Zie je ik hou van je,
O-derivaat,
Oote, Fanfare-corps,
Komtocheensklaarklootzak,
Schrijvenderwijs,
Poëzie is een daad…
Zeldzame dichter - Ode aan Jean Pierre Rawie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 305 Zeldzaam scherp zijn de woorden
Helder en zuiver is het beeld
Eén denkend mens tussen gestoorden
Eén dichter die mij niet verveelt
Een echo van een oude luister
Een lang vergeten koninkrijk
Er is maar één naam die ik fluister
En met de Groten vergelijk
Die tot ons heden niet meer spreken
Omdat geen hart ze nog verstaat
Gesmoorde stemmen…
angst
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 905 Nooit heb ik gedacht
aan de dood,
zo ver en zo onwezenlijk.
Maar nu het einde
haast geweven is
aan de tijd die ging
en ik hier sta
met lege handen,
met grijzend haar
en zonder het beminnen
van toen het jeugdig zong
in eindeloze weiden:
leg ik mij neer
en kan alleen nog teder zijn,
en al de liefdes die vergingen
in de schaduw van mijn…
voorbij is mei
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 692 Voorbij is mei, het groenend gras,
voorbij zijn ook de jaren,
toen alles nog zo simpel was.
Hoe snel zijn zij gevaren.
Het woord, dat bleef niet zuiver meer
en het lijf het leeft gevangen.
En soms in mei doet het hart zo zeer
van weemoed en verlangen.
Al zijn de bloemen eeuwig mooi
en kleuren bloesems bomen.
't Vervoerd beleven is voorbij…
Elegie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 667 Zoals wij eenmaal zijn bewogen,
onschuldig nog, en ondoordacht,
zacht tussen de laatste rozen,
de vroege schemer van de nacht.
Zo hoopten wij dat het zou duren,
die innigheid, dicht bij elkaar:
die tederheid van mond op mond,
van mond op haar.
o Laat wat ons zo heeft bewogen,
onschuldig nog, en ondoordacht,
zacht tussen de laatste rozen…
Voorbij is mei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 672 Voorbij is mei, het groenend gras,
voorbij zijn ook de jaren,
toen alles nog zo simpel was.
Hoe snel zijn zij gevaren.
Het woord, dat bleef niet zuiver meer
en het lijf het leeft gevangen.
En soms in mei doet het hart zo zeer
van weemoed en verlangen.
Al zijn de bloemen eeuwig mooi
en kleuren bloesems bomen.
't Vervoerd beleven is voorbij…