11133 resultaten.
Het besluit om lief te hebben
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
202 Nergens specifiek op uit
Er hing najaar in de lucht
We kwamen samen in een zucht
En er lag een besluit
Voor minder deden we het niet
We wilden immer leven
Uitgekotst of ingewreven
Het hele lied
Dan neemt ze ongewild de benen
Laat haar gaan omdat het moet
Leeg tot in je tenen
Een ieder gaat het goed
Behalve misschien die ene
Gemis…
Eindelig
snelsonnet
3.2 met 38 stemmen
3.137 Afscheid nemen lijkt niet aan te leren
Marga stopt, maar toch ook weer niet echt
Der Rudi heeft z'n stopwoord nu gezegd
Maar gaf ook aan dat hij blijft produceren
Snelle, korte carrières vragen lef
Ik wijs u enkel op de LPF…
sterrenhemel
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
1.143 het is een bewolkte nacht
en ik zie sterretjes om me heen
ze vallen steeds uit de lucht
ik ben al door mijn wensen heen
overal zijn fonkelende lichtjes
die groter of kleiner worden
hemellichamen die veranderen
en nieuwe constellaties vormen
Cassiopeia blijkt Maagd te zijn
Ram neemt de gedaante van Leeuw aan
dansende sterren in de…
Nachtgedicht
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
489 Het matglazen beeld neemt nu bezit
van het scherpe zicht. Vlokken vragen’.
‘Dichten is dromen’,
laat ik haar nog even weten.
Ze knikt en schikt haar kussen,
ze schokt en ondertussen
is ze mij
en heel mijn woordenbrij
al eeuwenlang vergeten.…
videocamera
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
688 Mijn dochtertje zingt in een musical
hoe ‘k me voelde, weet ik nog goed
van emotie was ik tot tranen geroerd,
ik zag opeens: het bandje is vol
Camera neemt de beelden op
Camera zuigt mijn emoties weg
Nooit meer spontane ontroering
Concentratie staat nu voorop…
tussen missen en herinneren, na een jaar
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen
1.947 Nick Drake opgezet,
hij komt binnen
en neemt direct zijn plaats in.
"When the day is done"
is na mijn werkdag iets anders
dan wat jij ermee bedoelde,
voor mij is het een glimlach.
En jouw "which will"
gebruik ik, je moest eens weten,
om even bij te komen.
Ineens, steeds weer ineens
ben je er even bij.…
Haar heilig vuur
hartenkreet
3.8 met 11 stemmen
2.364 Zweten
bezeten
zijn schaduw
zichtbaar op de muur
verbeten
kreten
neemt hij haar
heilige vuur
Dierbaren
paren
explosief vanuit
het brein
gevoelssnaren
doordringbare
begeeft hij zich
op haar terrein
Erotiek
magnifiek
stijgen zij
naar het ultieme
dramatiek
fotogeniek
zweven ze uit
het anonieme
Buitengemeen…
De zandloper
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
917 De zandloper der tijd loopt door
heden vergaat naar verleden
neemt alles met zich mee
vervaagt zich tot herinneringen
Verbasterde gedachten gemengd
in doelloze gesprekken besproken
terwijl de zandloper zijn werk doet
en de tijd rustig doorvloeit
Geworden zijn herinneringen
nu voltooid verleden tijd
vergaan in de loper
Herrezen in herinnering…
Hij
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen
1.025 En hij raast maar door en door
zonder te stoppen
pikt onderweg wat bagage op
evenveel als hij verloor
zelfs zijn eindsbestemming
is niet zijn rustplaats
hij gaat door voorbij het einde
met een wisselende stemming
niets kan het halt laten houden
de rails zijn zijn enige weg
na jaren neemt de snelheid af
om te eindigen in het koude
hij…
hij robot
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
999 als vrije radicaal
cirkelt hij rond
de kern zijn bestaan
dat zelf blijft draaien
en cirkelen en zoeken
naar de eigen kleine as
legt hij soms verband
tussen wat dromen zijn die
anderen voor realiteit nemen
en terwijl hij blijft groeien
neemt het besef hand over atoom toe
dat zijn ziel dichterbij is dan ooit
hij is een vonk
kleine sprankel…
Het mentale pantser
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
229 het gonst
voel de trekkracht
van vele geesten
mensen
wirwarren in
besluiteloosheid
er is geen strakke
energiegerichte
daadschap streep
wel een kakofonie
van speldenprikjes
die ontladen in de geest
zij bouwen
spanning op waarin
ik niet kan blijven
ik vlucht
wat schielijk weg
van al die lijven
de druk neemt af
voel mij…
De Veerman
netgedicht
3.9 met 8 stemmen
1.235 hij neemt de munten van m’n ogen
en draagt me naar zijn boot
ik voel me opgetogen
al ben ik kennelijk dood
er is het wiegende
bewegen op het water
de besliste haal waarmee
hij aan de riemen trekt
de zachte schok een tijdje later
waarmee de eindreis zich voltrekt
een zwijgend wachten tot ik opsta
een knik – als groet bedoeld
terwijl…
Afgunst
gedicht
1.5 met 109 stemmen
8.054 Met niets dan zonlicht en lucht
versterken zijn wortels hun greep
op de wereld en neemt in zijn kruin
het overzicht toe. Zonder beschutting
wordt het leven in alle seizoenen pas
echt getrotseerd.…
Mystiek gezag
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
286 je zweeft
licht verheven
in het zijn van zen
de spanning van
je huid neemt af
in loslaten en geven
ogen helderen in
blik kijken verrast
mond rondt in een lach
je spiegelt kracht
hebt toch het breekbare
van mystiek gezag
je straalt schoonheid
in een heldere zielewave
zoveel dat niemand je vergeet
ik mag delen in
jouw magisch…
Een poging tot je nemen
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
319 blijf gewoon maar leven
want doodgewoon gaan
is toch al een gegeven
waar je vanuit moet gaan
de moeite die je vroegtijdig neemt
blijft alleen steken wie om je weent
als uit een nachtmerrie weer ontwaakt
verongelijktheid als natuurramp blaakt
gelijk olievlekken die leven op de pool
zo bedrieglijk mooi daar hoop in school
ja zag; omdat…
Vuurwerk in m'n hart
hartenkreet
3.2 met 12 stemmen
1.427 Mijn lief
neemt een hap
van een oliebol
het meest onerotische aangezicht
maar de blik met welke ze
me erbij aankijkt
is dezelfde als
waarvoor ik destijds ben gezwicht
De meest vrolijke en
prachtige ogen die ik ken
Ze veroorzaakt
vuurwerk in mijn hart
het gloeit tot in m'n tenen...…
Holenkunst Lascaux
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
513 Zijn vader neemt hem mee
naar de grot van de geesten
wijdt hem in
in geheimen van de jacht
hij wijst bij flakkerend vuur
naar tekeningen van dieren
noemt namen en gevaren
vertelt over hun gedrag
de jongen omklemt zijn speer
met witte knokkels
z'n ogen glijden langs wanden
van de stenen kathedraal
vol ontzag herhaalt hij namen
proeft…
ZEE...te zien
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
590 Zee te zien
als kind
zee te zien
Het schuim
van branding
van schelpen zilte smaak
Eb en vloed
vloed en eb
dat zich als vastgrijpt
Aan nat zand
wij schepten
wij schiepen
Zandkastelen
met onze handen,
schep en emmer
Wij zagen
een zwemmer,dood
drijven tegen het basalt
De zee neemt en
geeft het zout
aan m'n bestaan.…
Madame Tussaud
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
403 vloeibare kleur, lintmeter
en een alpenhoorn
op een virtuele reis
als tussenstop neemt ze
in haar fauteuil de maat op
met een grote elegantie
gipsen en accordeon trekken
op tocht tussen Zwitserland
en het mondaine Versailles
met een bijencocktail
gekruid in de blender
zit ze geheel onderuit
de pointe is haar bestaan
nat…
Mos
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen
738 In de luwte van de boom
In schaduw van macht
Groeit het schuwe mos
Dat zonder schroom
Pretentieloos
Genoegen neemt
Met het minste licht
In staat
Om fris groen
Onbaatzuchtig zacht
Slechts daar te zijn
Om de donkerste plek
Van kleur
En warmte te voorzien
Zoals compassie
In kosmos
Fris groen, onbaatzuchtig zacht
Zorgt voor licht en liefde…
stoffering
netgedicht
4.1 met 7 stemmen
314 Ik stuur met vaste hand
strofen opgelegd
in een zonnig schrijven
strak geschreven
over lengtes van tijd
letters in openbaar van geur
van papier en inkt
op onbeschreven bladen
in tuimel van vermaak
gelezen onder een oogopslag
in stijl van vermogen
geeft het onderdak
mijn pennenkracht
het neemt je mee
in woord en beeld
in…
MOEDER
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
540 je neemt haar mee je leven in
de eerste woordjes die zij jou leerde
onderscheid van ‘t goede en ‘t verkeerde
zij gaf je leven zin
je zult haar altijd weer ontmoeten
op iedere kruising van je weg
bij alles wat je doet of zegt
zal je haar met blijdschap groeten
koester deze kostbare schat
herinner steeds haar adviezen
zij zullen niet aan…
De geleefde dag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
426 mijn hand raakt het kozijn
terwijl ik het ijzer beroer
duw buiten weg, weg van mij
die bedompte lucht
van een gesloten cel
waarmee ik avondrood voer
het is hopen op koelte
wanneer de dag is verdreven
en de stilte haar diepte zoekt
het geruis in mijn lijf
neemt tijd om te zweven.…
21 december
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
281 nu het einde der tijden met
haar voeten op mijn
deurmat staat en ik mij
zondig door haar te omhelzen
en zeggen dat de tijd die mij rest
de pijn is die mij omlijnt met vage begrippen
uit een fase die niet de mijne is
ze kan niet spreken, maar in haar vuur
proef ik de begeerte wanneer ze me neemt
zij is vrouw, vaginaal en bebost met grote…
Van pennen en papier
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
359 het was
de diepte niet
waar ik zo’n angst voor had
maar dat ongewisse
het onpeilbaar
zwarte van dat gat
waar anderen mij de vleugels
reiken van pennen en papier
sta jij naast me vraagt blijf hier
zij wenken
aan de overkant
met zon en paradijs
jij kunt niet vliegen
zeg je stil
en neemt mij bij de hand
samen zijn we weggegaan…
Wind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
204 je
grillige grootsheid
je waait, zoals jij wilt
uit alle windrichtingen
je verkoelend briesje
laat mensen glimlachen
in de zomer
géen wolkje aan de lucht
je verwoestende kracht
jaagt een tsunami
over het land
laaiende vlammen
wakker jij aan
wat rest, is as
ongebonden ga jij
rond de aarde
jouw adem geeft en neemt…
onderlaaks
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
678 ik krul je haar in mijn
open mond, verpersoonlijk
mijn lichaam in die van jou
raak je lieve leden
met het blijspel van mijn lust
deze dag geopend met de
sleutel die jij onderlaaks
tot je neemt, je bewegingen
laten mij de nacht versperren
die ik net verlaten heb
liefste, deze dag is nog rijp
aan verlangens, stort je adem
in een lange…
Geen winnaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
243 liefde kent geen maten
zij meet niet af
zij neemt zoals het is
liefde kan niet praten
naar de mond
zij zwijgt en reikt haar armen
liefde zal niet kiezen
tussen goed en kwaad
zij wacht geduldig af
zij kan niet verliezen
zij wil de wedstrijd niet
liefde kent geen spijt
van wat zij gaf
ze heeft een open blik
ze oordeelt niet
liefde…
ondergronds
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
209 zwaar en traag buigt
de stilte door
het taaie stroperige
onvermogen neemt
ons in de tang
de tijd zuigt minuten
uit verzengende uren
zwermen muggen
leggen strijdend
hinderlagen klaar
ze heeft ons beet de
witte woestijnzon
onze schrale harten
wachten op een
groene boom
wellicht volgt de
zangvogel die de
zware trage stilte…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
286 De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze tevree.…