247 resultaten.
Verzachtend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 147 In vertedering verzucht
fluisterende strelingen
over fluwele huid
totaan kippenvel.
Niets aan toeval overlatend
dans ik gerechten in je buik
tot vlinders met felle kleuren
die liefde schrijven, en geven.…
Vermetel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Op een kei een meeuw
een glimmend reusachtig ei
vlakbij is de zee
al meteen take off
een overmoedig zwenken
een borend gekrijs
een schuimende zee
een scheren op vier winden
vermetele duik…
Onmogelijke liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 245 Vertederend knielend hart
gevoelsmatig als een verbonden
enkel een verleden en heden
scheiden onze wegen.
Tergend is het gevoel
als woorden het bloed volgen
tintelend naar mijn hart
en liefdesvol wordt gevoed.…
Nu niet meer
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.638 In een wildernis
die Winkelhof heet
een schuchter jochie
dat alleen samen met zijn teddybeer
de jungle om hem heen aan kan
opgejaagd door een moeder
die 'm om opschieten vraagt
zie ik me zelf als kind weer
de vertederende jongen die ik was
en nu niet meer.…
Anouchka van Miltenburg (2)
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 297 Ze was zo licht, haar lach vertederend
Dat hielp haar niet en in de kwade uren
Verweet men haar naar links of rechts te sturen
Ze vond dat niks, gemeen, vernederend
In ’t collectief geheugen ziet men haar
Geassocieerd met de versnipperaar…
hebben & houden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 376 vertedering
zit in het landschap
waar je warm voor loopt
geluk is dikwijls niets meer
dan een mooie droom
die werkelijkheid is geworden
daarom maak ik een foto voor later…
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Kleinkind
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 3.465 daar ben je dan
en ik pas in je schaduw
met jouw geboorte
ben ik mee geboren
ontpopt tot wijs en oud
en veilig en vertrouwd
we groeien samen op
in onze nieuwe staat
in al je kleinheid jij
reusachtige ervaring
een ware openbaring
Verwonderend vervolg…
Verlicht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 308 een traan verlicht
je bleke aangezicht
voor jij je ogen
eeuwig sluit
ik kuste je mond
en hield je hand
nu uitgebrand
jij rust weervond
de dood is wreed
maar wat hij deed
deed mij berusten
na al jouw leed
je laatste feest
dat is geweest
in onze kring
vertedering
je schoon gelaat
licht op met vlam
de geest verlaat
zoals hij…
koolmeesjes
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 940 moeder koolmees komt aanfladderen
het is haar tijd om te badderen
even zitten drogen in de zon
dat is goed voor haar vederjapon
dan vliegt ze recht haar hokje in
zij heeft het bij ons naar haar zin
samen met haar knappe vent
bouwen ze weer aan hun nest
weldra is dat kunstig nestje klaar
behoedzaam legt zij haar eieren daar
eerst een poos…
olifantje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.575 slechts twee maanden oud
heeft een thaise baby
mijn passie ontwaakt
door reukzin geleid
gleed zijn slurf
ondeugend speels
mijn broekzak in
zijn slurf raakte mij aan
een werkborstel scrubde mijn arm
heel teder, haast een omhelzing
in enkele seconden
een banaan ontvoert
snel mijn hart beroert
hij waggelde rap voort
haalde zijn…
spanningsboog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 het heeft iets weg
van een sprookje
de jongens
aan de deur van
het knibbelknabbelhuisje
gelukkig is de heks
even niet thuis
mogen zij toch nog
van geluk spreken…
Laat ik maar ongeboren blijven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 352 Laat ik maar ongeboren blijven
terugzakken in een zachte slaap
ik deins terug voor de
reusachtige taak van leven
Laat mij het levenslicht
maar niet aanschouwen
zaaien maar niet oogsten
geen glimlachend welkom
In een proces van aanpassen
ik ben bang om te leven
laat mij maar staan op de
drempel van het bestaan…
Laat ik maar ongeboren blijven
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 354 Laat ik maar ongeboren blijven
terugzakken in een zachte slaap
ik deins terug voor de
reusachtige taak van leven
Laat mij het levenslicht
maar niet aanschouwen
zaaien maar niet oogsten
geen glimlachend welkom
In een proces van aanpassen
ik ben bang om te leven
laat mij maar staan op de
drempel van het…
Sonja's regels
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 351 de reusachtige moorkop op de bestelauto
van een bekende banketbakker uit Amersfoort
bracht nog een lekkere trek teweeg...…
MOGELIJKE TOEKOMST
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Nadenkend kijken
door schemerblauwe lenzen
de wereld is overwoekerd
door kronkelige stengels
waarbij voortdurend
bijengezoem klinkt
zullen eens
reusachtige planten
en nietige diertjes
de aardbol beheersen
terwijl
de gehele mensheid
begenadigd
elders in het heelal woont?…
In Credo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 Het kleine in het reusachtige.
Samenzijn in ons isolement.
In vriendschap.
Kwetsbaarheid in het almachtige.
Mogelijkheid in het onmogelijke.
Een ongelofelijke toekomst zien,
in het heden van het nu.
Leven in de dood.
In liefde.…
heengaan
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.858 waar een engel wacht
op zoek naar dromen
in ontwapende ogen
verzuchting legt
wil de nacht vol liefde
nog eenmaal huilen
een regen van sterren
in tranen zo diep
zal het zachtjes heengaan
vertedering schenken
en zijn zoektocht naar dromen
hoopvol zijn…
Tegen de lamp
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.255 Bekoord door helderheid
glijdt ze uit het duister
hunkerend beroert ze
de fel verlichte wand
Het is haar bitterzoete lot
de warmte in te dansen
zwevend richting valkuil,
waar het onheil toe zal slaan
En ze spastisch neerstort
gehandicapt voor het leven
tot de reusachtige dader
haar licht voor altijd dooft…
Reclassering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 238 na jouw dood
laat jij mij nog vervolgen
de vernedering is groot
wanneer de man in het blauw
mij vraagt recht in de camera
te kijken
bizar hoe de gevolgde
wordt vervolgd
nog vreemder dat je dit
voor elkaar krijgt
zonder te leven
de leugens moeten wel
reusachtig zijn
en jouw haat
nog veel groter…
bekorende ogen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 540 weerspiegelen die ogen
liefde om zich heen
onthullen ze de dromen
verscholen in jouw hart
helder als sterren
bekorend en zacht
verzonken in die ogen
jouw vertederende lach
parels van kristal
puur en vol verlangen
ogen in dromen
wil je mij bekoren…
Warme gloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 ze ademt
in de stilte
van haar lach
nog slapend
draait het gezicht
naar licht
vertederende
zachtheid kleurt
een warme gloed
stralend
openen haar
grijsblauwe ogen
waar de
laatste dromen
liefde beloven
voor je weer
helemaal onder de
mensen gaat komen…
Eindeloosheid
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 1.170 Het is een lange weg
maar als zij haar kunnen bewandelen
kan ik 't ook
maar niet voorbij het water
daar ligt het einde van de wereld
de wereld is rond
een stalen vogel zal in een reusachtige boom vliegen
er is leven op mars - absurd
Waarheid zit in een klein hoekje
en 't is een lange reis
en dan op 't einde linksaf.…
alles hernieuwt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 644 doorheen de vertedering
in woorden van troost
weerklinkt verzuchting
schuilt nog de hoop
dat alles hernieuwt
als een zee van rozen
buigzaam in leven
vol kleuren vergaat
om nooit te verdwijnen
naar dromen toe
jouw stem nog heel even
een zucht laat gaan…
De wereld stilt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 381 zacht wordt
het kind gewiegd
nog in het paradijs
van lieflijke onwetendheid
weer is er
de bevestiging
van onze band met
leven in de eeuwigheid
onschuld straalt
vertederend uit
zijn warm aanwezig zijn
is welbehagen zonder pijn
de wereld stilt
in zijn geboorteban
wanneer zal zijn woord van
vrede ook onze waarheid zijn…
Oogopslag
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.418 Want precies zo zagen holenmensen de
Matterhorn hier als een reusachtig
baken de hemel in wijzen. En precies
ditzelfde landschap zal zich tonen
wanneer mensheid als een dun maar
koppig laagje overmoed van de
eeuwigheid is afgeschraapt. Maar
om door wie te worden bekeken.
---------------------------------
uit: 'Onder de bomen', 1994.…
het hotel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 456 de brede trap
waarin hun
voeten verzonken
in diepe tapijten
zij giechelde
onwennig
de reusachtige kamer
was ( te ) mooi
zij wilden gelijk in bad
maakte de spiegels
verlegen
het stromende water
smoorde intieme geluiden
cupido die stiekem om
het hoekje had gekeken
trok zich zacht terug…
Vergleden in een hartstocht die eens ruisend ging.
gedicht
3.0 met 36 stemmen 14.231 Peilingen, stukgestoten in
oude vertedering
op nu verzande diepten
spannen nog een verlangen
dat lang reeds ongegrond bleek
en hopeloos verweesd.
----------------------------
uit: Tirade 300, 1985.…
O n g e k u n s t e l d
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Lieflijk en bevalligheid,
deze vertederende woorden
die mij blijven bekoren
raken wat in vergetelheid.
Zie het ontwapenend kind
dat bloemen zorgvuldig plukt
een waar stukje geluk
als ze de allermooiste vindt.
Bekoorlijk is zij in 't licht
van haar schoonheid niet bewust
straalt ze vol levenslust
een glimlach op haar gezicht.…
Leeg..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Of maakt het ruimte
Je sleept het mee naar waar jij het brengt
Of is het alleen maar een vertedering
Voor dat
wat de tijd brengt
Waarom lijkt het altijd dan zo verdomd
Leeg..…