947 resultaten.
DE JUISTE WOORDEN
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.890 Wat zijn de juiste woorden
wie reikt ze mij zo aan
wat zeg je tegen iemand
die een geliefde af moest staan
Wat zijn de juiste woorden
jou zo te zien doet mij zo`n pijn
dan moet het toch voor jou
bijna niet te dragen zijn
Ik zeg maar beter niets
en zit hier nu naast jou
want luisteren is volgens mij
de enige échte vorm van rouw…
doorheen de dag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 102 ik slijp mijn dagen
aan botte stenen
vlak en nauwelijks door te zagen
het is geen tijd om te wagen
het is van binnen in stilte wenen
de lente is vals gestart
ondergesneeuwd met wit en zwart
een vleugel is al vallend gebroken
lijmen ligt niet voor de hand
ik heb mijn pols nabij mijn hart gestoken
zal moeten wachten op het licht dat landt…
stil is het zonder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 dromen schreeuwen in de nacht
woorden zitten diep van onder
meeuwen krijsen
de nachtuil lacht
zijn nek draait aldoor
ontkennend, hij staat
nog op wacht
wijl ik tegen de herinnering
praat, roep, zucht
en mezelf achterlaat…
de dag dat alles stopte
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.086 er was een dag dat alles leek te stoppen
er was geen weg terug en geen vooruitgang meer
jouw hart hield op, het mijne bleef nog kloppen
maar vol verdriet, mijn liefste lief was er niet meer
‘k keek niet vooruit dat maakte me te angstig
en een terugblik naar ons samen deed me pijn
maar naast me kijken voelde veilig, ‘k zag daar vrienden
die…
doodstil
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.670 't huis kent nu geen klanken meer
geen klaterlachen klautert hoog tot in de nok
om gevangen door 't zolderlicht allengs te bedaren
geen zangen dringen door ontsloten
vensters buitenwaarts om in gezocht duet
met luider merelfluiten of lijsterslaan
de vroege ochtend in te zingen
seizoenen zullen blanke toetsen tot
een dof en okergeel polijsten…
Rouw (senryu)
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 969 pijnlijk traag lossen
echo’s van jouw bestaan op
in helende tijd…
De vlag halfstok
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 In die ene seconde
veranderde voor velen
de wereld in een hel
de dood kwam aangestoven
middels een zwarte bolide
maakte een einde aan vijf levens
verbijsterd keken we toe
onmacht ongeloof vele gewonden
aangeslagen koningin en haar familie
Nederland in rep en roer
oranje werd zwart
de vlag halfstok en zo velen
in diepe rouw
wat moeten…
De vlag halfstok
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 177 In die ene seconde
veranderde voor velen
de wereld in een hel
de dood kwam aangestoven
middels een zwarte bolide
maakte een einde aan vijf levens
verbijsterd keken we toe
onmacht ongeloof vele gewonden
aangeslagen koningin en haar familie
Nederland in rep en roer
oranje werd zwart
de vlag halfstok en zo velen
in diepe rouw
wat moeten…
Levend sterven
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 613 als oprechtheid
halfstok wordt gehesen
lijkt vertrouwen dood
ieder woord
ieder gebaar
iedere stilte
heeft aan oorspronkelijkheid ingeboet,
het delen is vermoord
of zal het zijn
als rouwen,
opstandige eenzaamheid,
woede bouwen
tranen die slijten aan hoop,
eindeloos,
in nog ongewenste dagen
blijven zij schaduwrijk
doch ongewijd…
Bevroren dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 591 er valt stilte op een wit papier
mijn inktpatroon gevuld met rouw
zwarte letters laten zich niet schrijven
woorden bevriezen in de lucht
ruimte wil niet komen in mijn hoofd
beelden blijven van gebroken ogen
het naaktgewassen lichaam wacht
op kleding en daarna haar kist…
Een brug te ver
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 740 en ik sta daar maar
verloren
kijkend over het water
en weet het zeker
dit komt nooit meer goed
maar toch zal ik ooit weer glimlachen
weer geloven in de liefde
weer vertrouwen in de toekomst krijgen
hoopvol zijn
maar nu nog niet
zelfs de wind biedt nu geen troost
zacht fluister ik wat namen
en de lenteregen legt een rouwsluier
over…
Niets is zeker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 de kersenbloesem
is geknakt
door diepe rouw
in een Japanse lente
een bij zoemt vergeefs
waar is zoete honing?
ginds daalt hij neer
voor nectar in papavers…
Doorsneden ziel
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 464 Betreden paden verraden nog een verscheurde alledag.
Het café op de markt is inmiddels gesloten,
de bomen gesnoeid,
de straat geveegd waar rommel lag.
Het verkeer gaat voort, onverdroten.
En de omwoelde grond is al met gras begroeid.
Gaandeweg.…
nu ik weet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 313 in de stilte van mijn zwijgen
begraaf ik alle weemoed onder
diepe rouw
als jonge vrouw verliet je plots
jouw vlugge dagen, ongevraagd vergaf je
wat slechts jou had toebehoord
er werd genomen en gedacht
dat jij wel elke nacht
de nukken van zijn wil kon dragen
hoeveel pijn stond jij daar toe?…
Verder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 Een jaar voorbij,
een voorzichtige stap omhoog.
Geen rechte weg
onzekere toekomst.
Maar zo af en toe
is er een venster
waardoor het licht binnenkomt
en dat uitzicht geeft.
afbeelding: Muurtrap in kasteel Ammersoyen-Henk Helmantel…
Ogen dicht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 661 Het liefst doet hij
Zijn ogen dicht
Zij is er niet meer
De pijn is er zodra hij
Zijn ogen opent
Dat wil hij niet meer
Het liefst doet hij
Zijn ogen dicht
Dan is zij dichterbij…
euridice
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Alleen
sta ik aan de grijze steen
die mijn liefde heeft begraven.
- ze is niet meer -
De zee heeft haar genomen en
een etmaal later
teruggeworpen op het strand.
Als ik langs het water dool
bij valavond
hoor ik fluisterflarden door de branding
ruisend als een korenveld
van grauwe troost
en zwarte marmervlekken.
De golven deinen om me…
gemis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 De tijd heelt alle wonden,
het gemis blijft
al is het stil
klinkt het
triest als regen
op een glazen koepel.
Een vroege vogel fluit
zijn vrolijk lied,
de winters gaan voorbij.
het gemis blijft
zielig zinderen.…
23-07-14
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 107 Een zwarte slang, door een oranje bril,
Doorkruist ons land, staat nergens stil.
Langs ´t grijze pad, door Hollands groen
De bloed-wit-blauwe vlag halfstok.
Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel
Brengt d'onzen terug van oorlogshel.
Een donderslag en iedereen was stil
Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…
De diepste lagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 341 Anderen zeggen
het leven staat niet stil
dat blijft maar
in mijn hoofd spoken
omdat ik niet altijd kan
dealen met de pijn
zal ik steeds die naam reciteren
mijn hart is niet stuk
er is een scheur geslagen
zo plotseling onderbroken
totaal tegen mijn wil
is er een rouwopleiding
waar ik dat gat kan
leren repareren
misschien door niet…
Papa
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 257 Het is in elke hoek.
In iedereens armen.
Het is in elke nacht in elk café.
Het is in elke stad waar de eerstvolgende trein heengaat.
Het is in elk moment.
Zijn afwezigheid is overal.…
Hier en nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 Elke seconde
Tik je
Onverbiddelijk
verder weg
Van mij
Elke minuut
Denk ik
Zwijgend
Aan jou
Elk uur
Is gevuld
Met herinneringen
Met beelden
Elke dag
Ben je
Bij mij
Maar niet meer
Fysiek
Hier en nu
Is niet meer
Het is verdwenen
Tijd betekent
Niks meer,
Jij, des te meer…
Zwarte paarden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 249 Hoeven op de Ring rond Simonshaven
Zijn het die de stille rust verbreken
Warm is het onder mijn wollen deken
Nu jij kortgeleden bent begraven
Kan ik me aan het verleden laven
Blijf ik in herinneringen steken
Hoeven op de Ring rond Simonhaven
Aan mijn voeten zitten zwarte raven
Rouw gebiedend; aan de wand een teken
Kans op vreugde vooralsnog…
Ik mis je
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 276 Ik ben alleen gekomen
En ik zal ook alleen weer gaan
Maar ik hoopte en ik dacht
Dat jij langer naast me zou staan
De dagen na jouw dood
Vervult van tranen, van eenzaamheid
Ik word omarmd door dierbare mensen
Maar jouw omhelzing ben ik kwijt
Ik wil mezelf ook niet verliezen
Ik weet dat het leven verder gaat
Maar de vraag is hoe ik dat…
Medereiziger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 De wilgen delen schouderklopjes uit
Zij willen helpen mijn verlies te dragen
Je beeltenis begint wat te vervagen
Ik laat die los, als ik mijn ogen sluit
Zie ik je voor me in een wit gewaad
Bevrijd van alle ongemak en zorgen
Je voelt je in Gods Heerlijkheid geborgen
Of iets wat daarop lijkt en echt bestaat
Je toont me waar de mens in overgaat…
L'Encyclopédie vivant (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 vandaag schrijf ik
de laatste bladzijde
van mijn tweede boek
natuurlijk kan ik daar
in detail over uitweiden;
echter
dan ben ik niet snel klaar
maar indien u mijn eerste werk
zou hebben gelezen
had u weet van een gevallen doek
en thans behoor ik andermaal tot
de horde der wezen
achtergebleven in de leegte
van een schaduwrijke vloek…
tussen leven en dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 ze stopte het verdriet
dat onmeetbaar was
niet in een doosje
het kon daar
niet ademen
versteend zou het
stikken van ellende
verdriet moest leven
hij kooide het leed
als het dier dat hij
temmen moest
het gromde sprong
tegen de tralies op
razend vond het geen
weg naar buiten
verdriet moest dood…
Blijven in verdrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister
maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht
ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte…
Het terras, mijn plateau
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 dit vormt mijn uitkijk over gedachten,
aldoor in wazige beelden
die om aandacht vragen en wel zo
dat zij herinneringen zullen verzachten
ik zie ze in schemerig groen, in wezen
doorheen de brede hoge heg,
waarin ik het verhaal kan lezen
vaak nog door een rozenboog onderbroken
alwaar het niets een blinde ruimte schept
die mij verstilt, of…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 liefde overwint de dood
wat ook dat moge zijn
het blijkt, zo lijkt,
terugkerend en voedend
soms al meer dan rouw en gemis
met verdriet of het gemoed,
woedend
liefde overstijgt soms de grens
van het bestaan
en vervangt al maar meer
in stilte, een mensen wens
ik wil met de onzichtbare
afstand leren omgaan
langs een duidend hart…