Alle inzendingen over Saint Michel

waar goudgeel de zon van het groene lover de koele schaduw grenst zilveren in duizendtal vlinders moeder natuur zijdezacht getooid prachtigen zij de dag glimmend gelijk edelmetaal met zorgeloos flaneren van blad tot blad zo geluk regenend dwarrelen als parels zij geluidloos het leven met groeiend verlangen naar vrijheid van zijn…

De Tweede Kerstdag is in het VK En grote delen van 't Gemenebest Traditioneel Vakantie Winkeldag Alleen als deze niet op zondag valt Dán viert men sedert lang Saint Stephen's Day De dag der heilige Sint-Stefanus Gemeenzaam noemt men 't Dag van Goede Wil Als men aan de minderbedeelden geeft…

Wat deed dat fris gelaat, dat hoge voorhoofd slinken, Gij schepper met paneel, en lier en marmersteen? Geen traan vloeide immer langs uw bleke trekken heen; Als Dante deed u nooit een glimlach de ogen blinken. Ach, al te zwaar een melk deed u de Muze drinken! Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen, En zonder ooit een bruid vermoeid…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

Parijse voorstad Saint Marceau La ville est belle Le temps est beau Ik verf en erf met grote ogen weef ik wol zie ik tinten kleuren maken gobelinscharlaken Handgeweven Frans verworven Vlaams gewijd La main, mon ami en een getouw zijn het onderscheid…

Mijn hart klopt 'n nieuw ritme Is weer vol van kleur Compleet voelen, ook apart Hunkeren naar veel meer Eindeloos fluisteren m'n ogen "Liefde" door jou. Morgen lijkt mijlenver In mijn lijf vol passie Chaotisch hoofd, kalm hart Hier zijn wij samen één Elke keer geef ik je méér Liefste, geen berouw!…

gisteren nog maar lijkt het dat het licht van leven klein, blond en onschuldig aan jou de wereld schonk daarna groter groeiend was het vallen en weer opstaan makkelijker gezegd toch dan soms toch wel gedaan gewoon als ieder ander was je maar alle dagen gelukkig was in jouw jonge jaren van zich zelf niet sprekend van prinsengracht…

Dat voetbal oorlog is, zei Michels al De koning van Hispanje moet dus weten: Wij zijn zijn streken heus nog niet vergeten! We pakken hem wel! Met ons bondselftal!…

Terug in het mooie Parijs loop ik bij Saint-Germain Plotseling sta jij naast me ik herken je aan je ogen Je pakt mijn hand vast ik heb geen wil meer En laat me meevoeren acht hoog nabij de Seine Je sluit de deur achter mij ik herken de gele sofa Het schilderij aan de muur zwijgend pak je me vast Ik voel je volle lippen strelende…

Op een boogscheut van de Notre Dame Priemt de toren van de Saint’Chapelle, gevat in ‘t keurslijf van de Cour de Mai. Een eerste stap in de kapel beneden zuigt je mee in ‘t middeleeuwse streven te reiken naar de sterren en daar ver voorbij- de eeuwigheid gevat in steen en gulden ornamenten. Maar niets slaat ‘t gevoel dat je overvalt na…

Kleine Prins kreeg schaap Planeten hem dik fnuikend Prinsen onsterflijk.…

Geen enkel leven gaat alleen over rozen Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken, en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld, rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden…

In de oase zocht ik een schat, ik vond jou – We werden vrienden.…

Wennen, bij elkaar zitten, steeds dichterbij – tot we vrienden zijn.…

Het is hier te warm Ik voel en lijk een oven Hoe kan dit nou Ik hoor toch daarboven Ik hoor acht keer boren Het is gebeurd Ik leef dus echt niet meer Gek dan dat dit mij treurt Het licht valt uit Ik ben de malloot want Het valt toch niet mee Een echte schijndood…

het heden vergeet het verleden dat over de toekomst fantaseert morgen is het leed de grap van gisteren als het vandaag niet meer deert altijd die kreet die nooit heeft geroepen dat de dood niet meer keert…

l’Histoire kent vele gezichten zoals la nuit Barthélemy schavotten Robespierre Jeanne d'Arc of l‘Inquisition tragedies die somtijds herrijzen in kwade geest en demonie hélas vers in de pers contre un danger danois dans le peloton l’évocation nu lijkt uit de start bij la Sainte Cécile te verklaren Albi's kathedraal gebouwd uit baksteen en haat…

Hoog in de bergen slapen de reuzen op de daken niemand die hen ziet we dromen hen wanneer we jong zijn en opgevouwen in onszelf grote plannen maken voor de wereld die we kennen we zijn al onderweg hier alleen maar even geland om te groeien op ons hemelbed tot we wakker worden als helden die recht zetten wat scheef gemaakt is door…

Die zij als fakkeldragers van het licht dat Michel Nostradamus deed verschijnen in cryptisch enigmatische kwatrijnen vertalen voor het huidig tijdsgewricht? Wie werpt zijn lans, zijn pen, zijn geest, voorbij de zelfgenoegzaamheid van de kortzichtige tijden?…

te geraken Naast hem spreekt de proost van het broedergenootschap dit is zoals het was de grande route waar mensen zich op begeven met velerlei bestemming of reden misschien de pest de post onrust in het gestelte het verlies van de ziekte aan een dierbare genoot de vlucht voor de dood Treed in de stoet van de jakobusschelp van Saint…

Drie mensen met uitzicht op de wilde zee, en de regen die met vreemde vlagen in het zoute water valt De muziek van Jean Michel Jarre die hard over het strand heen waait Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien alles lijkt onecht Alsof ik in een Spaanse film speel en de prachtige hoofdrolspeelster, “Jij die naast me zit en woordeloos over…

een verzopen begonia in een klomp aan de muur, of een bosje geknakte fresia's in een doos tussen het afval op de markt, een nattig toefje peterselie op een steak in de koeling, een rijtje plastic groen tussen de snacks in de vitrine, ik zeg het je graag met een bloemetje…

verliefd zijn was dromerig luisteren naar je nietszeggende prietpraat, eindeloos staren in je te zwaar aangezette ogen, indringend ruiken aan je vette ongewassen haren, zachtjes strelen over je droge korrelige huid, likkend proeven van je berookte lippen, verliefd zijn is....gelukkig voorbij.…

Er zwemt een barst door het huis Niemand die luistert Uit de schaduw groeien schaduwen in het onderwaterlicht dat passerende auto's werpen op de muren rondom het bed In de diepblauwe stilte herhaalt een jongetje lipzacht al wat gezegd is die dag en stopt woord voor woord de gaten in het geluid dat huwelijk heet De vloer golft De…

voor Wiske 'Mijn ogen zijn mooier dan de jouwe' - onder dromerig losknopen van haar argeloos opgehoeste fonkelende beuzeling! Ongedwongener dan op je trouwdag klink je, dagdagelijks naakt nog steeds als onder ede staand, in de verwelking die je toekomt zo terloops natuurlijk als kleding die van schouders glijdt een voor de lang te gane…

Als iemand die van je houdt niet van je houdt maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent noch de wortel uit drie, dan mag nee niet en kan je niet een raadsel dat je rok na rok afpelt als een ui, treurwerksgewijs tot alle generaties op zijn en een stem klinkt die op oudtestamentische toon beveelt zit niet zo te kutviolen. --------…

Teruggevonden, kale, onvast neergekribbelde afnemende cijferreeks, angstvallig genotuleerde afgelegde weg verklapt ten slotte toch hoe iemand het komen van zijn sterven verbergt, stiekem zijn stappen telt, hoop aftrekt, zijn laan in- slaat, paniek beaamt met mijn ogen dicht: verlegen verloren heer aan de kant gewankeld van zijn private…

Nee en ja er is altijd meer dan één keus En voor je iets doet (of laat) kun je altijd tot basta tellen. Een ruzie vraagt twee meningen een kus vier lippen een lichaam vijf liter bloed Om regen te maken. een boom een huis, muziek, een droom zijn meerdere elementen vereist En in de sporen van schichtige dieren rond een modderige drinkplaats…

Ik herinner me de plankenvloer die kraakte, de eksters in de tuin de ijsbloemen op het slaapkamerraam dat je zei, in een vorig leven was ik een aquarel, nee een witregel dat het bizongras in de fles zweefde als een zeepaardje dat ik na het tellen tot honderd ging zoeken, de laatste tree miste in het donkere trappenhuis dat de telefoonkaart…

Ja liefste Tot mijn lippen bloeden Tot het plafond naar beneden komt Tot de nacht wit wegtrekt Tot de katten in de tuinen krijsen Tot het licht de ramen openschuift Tot er vogels door de kamer vliegen Tot de buren over het balkon klimmen Tot de fietsers op straat stilstaan Tot het wolkendek openbreekt Tot alles blauw is Tot alles rood wordt…