Floraliënlaan

Teruggevonden, kale, onvast
neergekribbelde afnemende cijferreeks,
angstvallig genotuleerde afgelegde weg

verklapt ten slotte toch hoe iemand
het komen van zijn sterven verbergt, stiekem
zijn stappen telt, hoop
aftrekt, zijn laan in-
slaat, paniek
beaamt

met mijn ogen dicht:

verlegen verloren heer
aan de kant gewankeld
van zijn private kruisweg,
bescheiden discreet graaiend
naar de dichtstbije lucht -

Ik kon haar vervloeken,
de buurvouw die je zag.
'Meneer leek zich te schamen'.

-------------------------------
uit: 'Geschreven familie', 2003.

Biografie van deze schrijver

schaamte `weerzien angst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 7.861