Alle inzendingen over Spelend

met de blaren luisterend naar vertelsels van de takken, de taal praat van de dieren en argeloos de mensen geheimen prijs geeft waar men wat om lacht Dan pakt een storm het spelend kind de bomen schrikken, het mos kleurt grijs en 't lijkt nu of de adem van de eeuwigheid niet meer vertelt maar wel gelukkig schreit…

witte toetsen: er is niets tussenin dan een luchtledig universum van Waldmünchen tot een kustweg op een eiland aan Zuid- Engelse kust en weer terug naar af herkend maar niet erkend 'Pianomann' geworden wij, zijn publiek, kunnen de voorstelling bekijken maken of breken want hij is sprekend wie hij was en zwijgend die hij werd spelend…

Werd ook zij geboren aan de oevers van de Eufraat of misschien in het oude Babylon waar de nieuwe Nebukadnesar zijn schrikkelijk bewind der vernietiging zaaide wat haar nu nog rest zijn scherven van dat bestaan die zij verzamelt in haar tas de spraakverwarring is hoog opgelaaid evenals in het oude Babel tijdens de ballingschap…

In Marokko, een ruim 30 m. diepe put Al spelend kwam Rayan hierin terecht Niet voor een kleintje vervaardigd, dus pech Putte Marokko hoop, degelijk nut Wereldnieuws bekopen met de dood Respect voor 't jochie in die put, in nood…

Vol sombere doemgedachten geraakte ik in een straat waar meisjes aan 't spelen waren en we kwamen aan de praat. Turkse en Surinaamse en sommige autochtoon en ze hadden er nauwelijks weet van, ze speelden daar gewoon. Mijn sombere visioenen van een wereld die verging, vervaagden in 't licht van die kinderen tot een herinnering. Want…

Voor mij nog geen hosanna van een overgang in het uitzicht te willen delen in gebonden tafelbloemen voor hun bloei; haast ingewijde handen knoppen draaien door aarzelend licht, alsof rozen beschrijvend raken aan de verandering ter groei.…

priemende ogen slachtoffergepraat de spelende kinderen hebben ze niet gezien…

Ik was bijna vergeten dat ik graag mee wil spelen in deze spelende wereld.…

Pluizige katjes groeien in hoge bomen spelend in de wind…

altsaxofonist spelend op een houten kist drijft weg in de mist…

sprintend jachtluipaard schimmig door het hoge gras spelend met zijn prooi…

de weerspiegeling  van plekjes blauw tussen groen spelend in water…

een werveling als een zuchtend flirtend kind in een spelend strelend leven een sterveling bleek je…

als tere vlinders zie ik ze weer fladderen zorgeloos spelend met licht en wind…

Ik voel je hartritme constant delend hier onze eigen melodie als instrumenten met verstand en spelend do en mi tot jij en ik smelten ineen.…

Water spiegelt de wereld, spelend in zijn glans En vraagt haar met z'n zachte golven; mee te stromen in een Kabbeldans.…

Spelende kinderen in de sneeuw Alles lijkt rustig en fijn Dan opeens een schot, een schreeuw En je weet weer hoe wreed de wereld kan zijn…

Getruukt of niet. Beelden liegen de waarheid of eerlijkheid ligt verscholen tussen beide polen, ten dele in het midden Iconische beelden van een vader met zijn jonge zoon in een strijd die zich laat leiden door schieten en beschoten worden Meningsverschil in een oorlog tussen wapens en stenen discrepantie tussen goed en heel kwaad, oorlog…

Nooit gekomen is, nooit is Aangebroken; het spelende kind Dat onwetend oud werd heeft Hooguit van alle moois kunnen dromen, Het is verdronken in later, Aan leven in het hier en nu Is het immers nooit toegekomen…

de oude man terneergeslagen zijn hoed op schoot de wind nu spelend door zijn haar een kind dat rust onder zijn lege armen hij weet de kleuren liegen in de herfst…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

Huppelend, duikelend, spelende vogeltjes, hoog in het lover, ‘t bevleugelt de zon, levendig strijkorkest, hartenveroverend stijgen ze hoger dan Bas Bariton.…

zingende, spelende, engelen op hun lier kondigen de komst aan van een nieuwe tijd herders gaan zoeken de eniggeborene Zoon van God, Verlosser, voor de mensheid…

Jantje Beton, Jouw buurt is niet meer Veilig voor spelende Kinderen. De stad parkeert Jouw binnen; buiten zal men Jouw niet meer herinneren. Het kind met het omhoog Gestoken vuistje vraagt Aandacht voor zijn recht Op de straat.Waar het beton Niet langer meer de regels Van het spelende kind toelaat.…

Hoewel nog wat te vroeg voor weemoed Zie ik nu toch In die stille wintertuin De zon, het bad, het spelende kind Dat heel even Zijn hoofd in mijn schoot legt En "beppe" zegt.…

ik ging er aan voorbij op het heetst van mijn dagen achteloos spelend met onbelangrijkheid ja ik ging er aan voorbij liet het door mijn vingers glippen als zandkorrels die ik op het strand door mijn vingers liet glijden achteloos spelend in onbelangrijkheid te kort nu mijn dagen ik speel allang niet meer hervonden geluk ik draag weer…

als volle maan ons groet in al spelend voorbij bedtijd gaan weerspiegelt glans van acht pupillen waarin ik als deses dubbelmol zelfs cijferblind mijn rijkdom tel…

strelend over mijn welvingen plagerig spelend zoekend naar meer flirtend met genot smachtend naar gezelschap rusteloos van verlangen verwonderd van de lust vragend naar meer verloren in wanneer ...…

Spelende vlammen, Dicht bij elkaar, Flikkeren zonder samenhang, Piekende brandstof, Kleine wervelingen, Touw met kaarsvet verbrandt, In de kleinste ruimte, Een universum rijk aan toeval.…

weet me bij volle maan gedragen door het mysterie naar een wereld waar ik spelend met verbeelding word verder gedreven naar een intimiteit zoveel mooier dan de woorden die men eraan besteedt…