Alle inzendingen over Spijt

Hij die dit schreef hij weet het tot zijn spijt, want hij gaf heel zijn hart en was het kwijt.…

Moederlief, bedankt voor alles Altijd stond je aan mijn zij Moedertje, bedankt voor alles Voor alles wat je deed voor mij Ik wil niet wachten met bedanken totdat u er niet meer bent Ik zou zo'n spijt dan later krijgen als ik niet gebruikte dit moment Mama, je had een heel zwaar leven maar je putte kracht uit je geloof Altijd hebt u voor…

ik heb bemind in gebroken regen bloedend hart vol goud en pijn stekend zilver aan mijn degen veranderde hoop in zure wijn valse lach en valse blikken geladen met een portie vuur laat het wezen nu maar stikken want de klok slaat slechts een uur ik heb geen spijt van al mijn pogen tot een sprankje liefdeswerk maar die dagen zijn voorgoed…

Het relaas De spijt mij gegeven, opdat ik nu weet, dat geen ikzelf teweeg bracht. En het was een nietigheid ten opzichte van, dat geen reeds te komen. Begraven een uitkomst maar ik ben overkomen, reeds was ik al gstorven. Bevroren door ijs, onbewust geacht als slaaponderkomen.…

ik wou dat ik het nooit gevraagd had want nu heb ik spijt.…

Woorden van troost zijn niet te bedenken Ieder afscheid komt onverwacht Je wilt het tegenhouden en afwenden Maar het is niet in onze macht Geen woord kan het gevoel van verdriet omvatten Alle cliché’s ten spijt Een mens verliest uiteindelijk al zijn schatten Wat rest is een eeuwig obstakel wat ons scheidt Het verdriet, de pijn voelt onwerkelijk…

heel graag kwam Het was in de bovenwoning van een lieve man De inrichting was sfeervol ook al was de woning oud Maar wat ik daar voelde was alles behalve koud Ik heb er vaak geslapen met jouw lichaam tegen mij aan Het koste me altijd moeite om weer weg te gaan Loosduinen, verbonden met jou voor altijd Ik denk er nog vaak aan zonder enige spijt…

Zul je spijt hebben? Zou je het over willen doen? Zou je me willen zien? Oh, wat verlang ik naar onze volgende vurige nacht en De volgende morgen zonder vraagtekens…

zodat bruin zand van alle stoffige wegen blijft plakken aan mijn betraande gezicht wat kan me mijn verschijning nu schelen als m`n hart niet te zien is door vele vegen laat de suf geworden zon maar ondergaan zodat de schemering van nog een avond me kan nemen met een stuipachtige zucht ik heb het hoofd gebogen als martelaar, dus hoort er geen spijt…

Met kinderlijke gedachten Weggestopt op vochtige zolders Mijn misplaatste gevoel Gefuseerd als engelen met steen Een beeld om aan vast te klampen En afhaken is geen doel Letterlijke woorden Hebben mij het zwijgen opgelegd Gevangen in ongerepte vrijheid Bewusteloze betastingen Slechts een deel van het onwerkelijke Verdrinkt in tranen van spijt…

Een beetje meer gemoedelijkheid, een beetje minder nijd, een beetje meer verdraagzaamheid, een beetje minder spijt. Een beetje meer tolerantie, een beetje minder haat, kortom een beetje méér liefde da's toch heel wat meer waard.…

ging je nou boos weg ik had je nog zoveel te verwijten ik wilde tegen je schreeuwen en zou met spullen gaan smijten waarom ging je nou boos weg ik had het nog goed wilen maken zeggen hoeveel ik van je hou en het schreeuwen van alle daken waarom ging je nou boos weg en heeft het noodlot zijn werk gedaan het kom nooit meer goed, heb zo'n spijt…

We kunnen dit nimmer meer hechten, Tot ons beider spijt...…

Zonder ooit nog lieflijk om te kijken, het uurwerk van mijn klok te ijken, neem ik afstand van onze vader tijd, en voel ik niets dat lijkt op spijt. Tranend kijk ik hoe je ó zo lief slaapt, hoe je ten laatste male knorrend gaapt. In de spiegel van de liefde, zie ik aankomen, het mes dat mij kliefde.…

En voelt toch even iets van spijt want dit is ook een eigen herfst. Boombladeren zijn al vodden geworden. Kerstboomversiering hangt onder het nest.…

de dingen die dagelijks moeten, maak snel doch secuur die zaken rond maar neem de tijd om te groeten Zorg steeds dat je geen uur verspilt doe je plichten met spoed maar gedreven, zo win je dikwijls een hele poos dan heb je veel langer dan even En heb je dan vrije tijd vergaard om iemand wat warmte te geven dan heb je niet één seconde spijt…

Het zal waarschijnlijk liggen aan het feit, dat er zo weinig rijmt op Vlissingen, de dijk, het water en de wind ten spijt.…

Men is er machtig gauw mee klaar In spijt der stipte wetten. Al loopt de zin wel wat gevaar, Daar valt niet op te letten; Het fijne van de mis is maar Ze goed ineen te zetten. Een klinkdicht - als 't in 't Hollands heet - Heeft niets te doen dan klinken; En hebt gij daar de slag voor beet, Uw roem zal eeuwig blinken...…

een handvol woorden loop ik richting zee ze borrelen in mijn handen maar ik sluit mijn vuisten stevig, zo stevig dat ze stikken zonder zuurstof aan de vloedlijn laat ik ze los zo dood als de pier waar ik net nog liep levenslijnen tellend dwarrelen ze in het schuim waar ze zinken zonder zinnige verbondenheid ik staar ze na zonder spijt…

Grenzen vervaagden ongewild, maar niet te keren was het moment onverwacht toch nog in je armen die nacht Je lichaam voegde zich naar het mijne zich krommend en strekkend in extase complete overgave Je geur is bij me mijn lijf gloeit nog van je handen en je mond geen spijt maar hoe nu verder...…

onze monique van de ven die met rutger u weet wel zo heerlijk ongedwongen vrij seks bedreef in turks fruit heeft achteraf spijt dat ze de toneelacademie daarna nooit meer begon nog niet in maastricht aangekomen of ze was al voor de rol gevraagd nimmer heeft ze echt toneel leren spelen het kwam allemaal te snel naar ze zelf zegt wij…

al die angstige uren, wekenlang onzekerheid, verstikt door al die muren, nee we hebben geen spijt, want jij was zo bemind, jij was ons verlangen, jij...ons lieve kind, door onze liefde negen maanden gevangen, nu jij ons meisje mag zijn, een wonder wat ons mocht overkomen, vergeten wij alle ellende en pijn, vergeten wij alle angstdromen…

Jij kwam 's nachts laat thuis hard huilend en dronken omarmde mij huilde tranen met tuiten mijn schouders nat ik heb iets verkeerds gedaan het spijt me zo ik zal het nooit meer doen echt waar want ik hou alleen van jou kotsend van weerzin hing ik in de wc vanaf dat moment brak mijn laatste stukje af en kreeg er eindelijk die vuursteen…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

Ze houden zoveel van elkaar maar er is dat grote cultuurverschil beide hebben zo hun eigen mening en ook beide hun eigen wil Was ze nog maar dat onschuldig meisje dan droeg ze niet dit groot verdriet haar tranen kan ik voor haar drogen maar de pijn wegnemen kan ik niet Het spijt me vreselijk voor hen beide ze waren zo gelukkig met elkaar…

Veelzeggende lichtjes Schitteren aan de hemel De nacht als een donker laken Gespreid met veel liefde Zonder een greintje spijt We begonnen aan een reis En voelden de warmte Uit het hart van de aarde Met het witte licht van de sterren Voelen wij ons verbonden Met elkaars ziel Na 33 jaar niet uitgeblust Maar één persoon geworden.…

En wij zullen er nooit spijt van hebben... Zeg JA...Zeg JA...Zeg JA...…

Van het verleden hebben ze geen spijt. Samen zijn ze volwassen geworden,ze kijkt hem aan en vraagt : nog een kopje ? Zijn lach is puur om hun samenzijn. De zachte blik in haar ogen, als ze naar hem opkijkt. Zij, die hem kent als geen andere vrouw ooit.…

Mistig spijt verdampt zo snel dit keer, niet meer zo permanent. Rood, broedend gevoel vormt de hemel wolken van jouw woede, infecteert de wereld, al het gebroed. Die vergruisde daden in de handpalm verweten aan jouw wangkant zullen vertellen, achteraf wat je me hebt aangedaan.…

En zelfs nu, terwijl ik je haat, spijt het me te zeggen: toch wil ik niet zonder jou, ik wil niet dat gebroken hart.…