Alle inzendingen over Spijt

gezegd wat haar bezielde Ze kon niet verder zoals het ging Hoe ik ook smeekte en ook knielde Ze stapte eenzijdig uit de ring Nooit gezegd wat ze echt voelde Nooit gevoeld Waar ze op doelde Een open eind zo aan het eind Nu jaren verder in dit leven Jaren later in de tijd Begrijp waarom ik toen ben opgegeven Al het mooie ook ten spijt…

Voor elk verkeerd woord en alle verspilde tijd, wil ik dat je weet dat het me keer op keer spijt. Lieve mama je bent een mooie en lieve vrouw, mooie en lieve mama ik hou ziels veel van jou.…

Vragend kijk je me aan ben jij het echt wat heeft je hier gebracht deel je even je tijd of presenteer je jouw afwezigheid verlegen blijf ik staan alles wat je zegt brengt mij verlegenheid ik besef nu dat we beide van elkaar afhankelijk zijn wat fijn dat je er bent fluister je zacht ik voel spijt en besef dat ik in mijn leven nooit…

die zich verveelt in mij en alsmaar hoopt om te ontsnappen naar buiten toe staat zij te grappen maar diep van binnen wil ze vrij ik ben voor haar alleen maar muren met zicht op wat ze zo graag wil de hemel, zegt ze soms heel stil daar wil ze mij naartoe besturen maar ik zit hier zozeer op aarde zo zwaar van moed dat het haar spijt…

Gevoelens uit een vroegere tijd gedachten daar omheen zijn vaak een dierbaar stukje 'ik' je wilt ze echt niet kwijt een koestering van binnenuit soms ook een beetje spijt maar meestal een geluksgevoel bij terug weer in die tijd je hebt het zelf mee gemaakt als in een andere 'ik' al wat je hebt beleefd dat wat er was, en is geweest is…

pareltje met nieuw leven de wens om opnieuw te beginnen wordt heel voorzichtig ingeweven Waar ooit onherstelbaar letsel zat ontstaat nu een geborgen gevoel alle wanhoop die ik destijds had treft niet langer open doel Mijn denkwijze wordt opgefrist door jouw eenvoud en schoonheid mijn hart is zowaar een optimist elke teleurstelling ten spijt…

‘k Had dit nooit gedacht, ’t Kwam totaal onverwacht, Je zei ; ” Ik ga met je mee”, Waarom zei ik geen nee, Je nam mijn hand, En gaf die kus, Het ging zo snel, Zo onbewust, De spijt en schuld, die kwam nadien, Hopelijk had niemand ons gezien, Je hoort bij haar, En niet bij mij, Ze heeft je nodig aan haar zij, We weten niet nog voor hoelang…

Fijn die laarzen door het fraaie sneeuwtapijt Net als grote Edith ken ik geen spijt. Soms was de weg wat hobbelig en kwam ik tot val Dapper opstaan, vergeten dat dal. Lieverds, ik wens jullie bergen moed Geloof me vrij; alles komt goed!…

toen, jong en boos vond je het beter alles zo te laten nu spijt het je, ik betwijfel of je me ooit zult vinden wil ik het wel? sommige dingen laat men beter rusten ze komen gewoon te laat niets meer in te halen.…

Verzwolgen door een zee van bloemengeur en etensresten panoramisch uitzicht op de bergen een tafeltje voor twee gehuil van de wolven vrij ver bij ons vandaan natuur is hier op zijn best herinneringen komen terug in golven alle overdenkingen ten spijt leeftijd laat zich thans gelden vage herinneringen uit een andere tijd nog eenmaal…

Wanneer de verteller vertelt over zaken, waarin Niets doorklinkt van gevoelde spijt.…

gelukkig zal zij - hij glimt al van voorpret en ongeduld - iemand die bij hoog en bij laag beweert dat hij niets is, niet gelukkig en niet ongelukkig, iemand die zijn geluk niet vertrouwt en het uit de weg gaat, iemand die niet gelukkig wil zijn - zijn verzet is hevig en vergeefs - iemand die niet gelukkig kan zijn - al zijn inspanningen ten spijt…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

De avondschemering is gevallen de lucht zo boterzacht in de schaduw van de wind zet ik me op het oude bankje overdenk of ik de dag zinvol heb doorgebracht er mag geen dag voorbij gaan waar ik met spijt op terug moet kijken want dan zal blijken dat ik iemand heb tekort gedaan met een bezoekje een vriendelijk woord of handgebaar maar…

Hier op mijn bankje waar ik vaak reminisceer mijn droeve dagen, mijn uren van hartzeer tot alles tenslotte van me afglijdt Want zonder wroeging en zonder spijt.. wist ik als kind al de kudde te verlaten. Slechts buiten de stad en weg van de straten, diep verscholen in bergen en in bossen wist ik mijn grieven even te lossen.…

je knipt bloemen uit verkleurde foto's maakt boeketten van die tijd de restanten leg je maar terzijde omdat het niemand verder spijt ze bloeien in het licht van alle kleuren de geuren zijn nog schraal herinneringen gaan weer leven in beelden met een nieuw verhaal de scherpte is afgevlakt tranen zijn verdwenen jaren schoonheid komen…

Gruwend van de matigheid en bij nacht ook wel eens spijt.. van de mens die ik nooit bejegen als mijn zuster of mijn broer Samenleven is geen zegen liever sta ik zelf aan het roer. Laat me leven, mateloos zonder rem en zonder wetten tracht toch niet dat te beletten anders word ik radeloos.…

dagkalender weggegooid weken waren al verscheurd wat in maanden was gebeurd leeft als herinnering is opgetekend in een rol behang van meterslang met warme kleuren die nu mijn kamer sieren dit jaar was veel te vieren lente groende in verbloemen zomer bundigde zich uit en een lange herfst vruchtte tot ver in de wintertijd er is wel spijt…

Ik kom uit bij de wortel En verdeel mezelf Onberekenbaar Spijt kan nooit vergaan Verdriet blijft al keer ik terug Oorsprong beheers ik niet Eenzaamheid ook niet Zelfs mijn eigen lichaam Weet niet van mijn bestaan Dit leven ken ik op mijn duim Dat zuig je er niet zomaar uit Maar leef altijd nog met de dag In mijn hart spreek ik Geef…

Spijt moet een optie zijn, onvermijdelijkheid biedt geen hoop. Bezinning is niet altijd een zonde. Smart is de definitie van wegvaren – de dood.…

Woorden die je laten denken aan spijt. Het boek dat je laat twijfelen Over je kennis en macht. Het gevoel dat je hebt en dingen die je nooit hebt bedacht. Dat dit zou kunnen gebeuren. Soms is het beter om een boek te sluiten, Je ziet niet de dingen die men daar in schrijft Hoezeer je het graag ook wilt begrijpen.…

Hoe graag zou hij meer grijs dan groen zijn spijt betrachten voor al die toen maar half gelukte nachten door zacht en lang en lief zijn ex prinsessen te doen steunen in gerief.…

je knipt bloemen uit verkleurde foto's maakt boeketten van die tijd de restanten leg je maar terzijde omdat het niemand verder spijt ze bloeien in het licht van alle kleuren de geuren zijn nog schraal herinneringen gaan weer leven in beelden met een nieuw verhaal de scherpte is afgevlakt tranen zijn verdwenen jaren schoonheid komen…

het sloot met spijt dit mondeling akkoord: in elke kus ligt ook een afscheid klaar.…

laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd te midden wanklank die in wanklank krijt de tijd als trap betreden, op en af, dit pover lied, gebroken zang vol spijt, daar niets mij geven kan wat jij mij gaf.…

Na tal van, nee, na àlle partygangers Aan tand gevoeld en recht in oog gekeken Of BoJo afstand hield, hen had ontweken Dan wel gekust, bleef Boris J. niets wrangers Dan terug in Londen's anonimiteit Te zinnen op revanche, doch zonder spijt…

Zo een die werkt op je gevoel, Zoals jammer, helaas en tot mijn spijt Als bijwoord van gevoelshoedanigheid?…

Ik zoek mijn vertrouwen Ik ben het kwijt Ik wist niet eens dat het zo verankerd zat Als een motor naast mijn hart Zo vanzelfsprekend brandde het me vooruit Nooit bij hoeven stilstaan Geen twijfel, pessimisme of spijt Ik zoek mijn vertrouwen Vertrouwen in mezelf, de toekomst en de wereld In een ander en het licht van een nieuwe dag Help…

Heel wat studenten stranden na een jaar Vanwege een verkeerde studiekeuze Of de behoefte verder rond te neuzen Maar om iets nieuws te vinden valt vaak zwaar Ik wens die drop-outs -daar ik zelf gesjeesd ben- Veel sterkte op het pad waar ik geweest ben…

hij dacht van wel, hij had geluk gekend - hij had haar liefde een lange tijd mogen ontvangen - hij had geen spijt, nee, hij had geen spijt want dàt was pas zonde van je tijd hij wist dat ze nooit meer bij hem terug zou keren dat was een vaststaand feit…