Alle inzendingen over Taalgrens voorbij

Er zijn mensen, die bergen verzetten, ik nog geen kopje Er zijn mensen die de hele dag ploeteren, ik kom hem net door Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren, ik doe niks Er zijn mensen, die alles uit een dag halen en ik? Ben altijd weer blij als de dag om is.…

Verleden voorbij. De toekomst die weet je niet. Een dag in 't verschiet.…

Er wordt gezegd dat de tijd vliegt Maar wij zijn het zelf die langs de tijd vliegen. De tijd blijft wij zijn het die gaan...…

Vaak, als ik geen gedichten schrijf, dan denk ik aan jou aan de liefde die tussen ons bestond en aanwezig was, merkbaar, en volgens mij nog steeds bestaat want jij bestaat in mijn hart en ziel, en ook waarvoor jij staat en bovenal nog wie jij bent, zo vredig en liefdevol als ik jou heb gekend.…

Wegen die naar werkelijkheden leiden, zijn wegen richting waarheden. Naar waar we aandachtig zijn. Waar we stil stil gaan staan. Waar ons oordelen staakt. Waar we zintuig worden. Met heel ons lichaam. Met hart en ziel. Vanuit ieders standpunt bezien, heeft ieder mens gelijk. Waarom dan knokken om menigen? Wisselen van elkaars gedachten…

We voeren dezelfde strijd jij en ik we houden elkaar vast ik jou en jij mij en we beseffen allebei wat niemand weten kan ik zoek mijn betere ik omdat jij zegt dat dat het beste is de woede die ik voelen kan jij vindt dat niet oké jouw pijn is meer dan ik kan dragen als niet zo lang geleden woedt er die onmacht weer mijn kracht…

Het gebeurde dus daar, bij de oude toren -- Hoe oud is die dan?…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

En nu? Weer de schrik van 'Nu', die mat onder ons -- die steeds weer wegschiet.…

Meteen bij je dood weten vrienden eensgezind -- wat voor mens je was.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

de klaproos bloeide die ene dag de lucht was korenbloemenblauw een vlinder zocht haar laatste bed heeft wijds haar vleugels neergezet alles in eenvoud de liefde van Jou anne c. possel, uit: 'wij bestaan voorbij de woorden', 2019…

Een vrouwenquotum: ‘k zie de bui al hangen Want zelfs hier op gedichten punt nl, vind je meer mannen, nou dan weet je ´t wel. Een grote kans dat ik straks word vervangen. Twee op de zeven hier bij snelsonnetten Ik moet verdorie heel goed op gaan letten.…

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

Wat kan ik anders doen dan machteloos berusten nu zij me schrijft over haar lage lusten en dat ze hoopt dat ik sportief aanvaard dat zij en die ellendeling elkander kusten Dat ze het schrijft is 't onomstotelijk bewijs ik schaats riskant op in haar lente dooiend ijs verkleumd en eenzaam bezig aan een hopeloze reis Warm maar sportief gekleed…

Alle brieven die je me zond, en waarin te lezen stond; mijn schat, ik heb je lief. Ze waren allemaal gelogen, je hebt me keer op keer bedrogen. Nu vraag je me,om je te vergeven, de liefde opnieuw te beleven. Maar ik zie in jou alleen nog maar; een vuile leugenaar. En ik wil dat je gaat, me voor altijd verlaat. Nu schrijf ik jou nog een laatste…

Hier lig ik dan, alleen achtergelaten In ons huis, met ons leven vol gaten Gaten die ik niet kon opvullen Gaten die grote geheimen onthullen Elke keer krijg ik tranen in mijn ogen Als ik terug denk aan jou, je hebt gelogen Begonnen met een leugentje, een kleine verspreking, een gek gesprek En uiteindelijk kwam het uit, ik werd helemaal gek…

Kijk eens heel goed van binnen Ik weet niet eens goed hoe ik moet beginnen Vertel me wat je ziet, voel je wat er gaat komen En kom ik dan nog wel voor in jouw dromen Vergeet het verleden, laat het rusten Kan alleen maar denken aan toen we kusten Niets liever wil ik nog een keer je hand vastpakken Maar het wordt tijd om die knoop door te hakken…

De dagen duren zo tergend lang En dan al die slapeloze nachten Vertel me waar ben je nou toch Voel me zo hopeloos en verloren Ik doe zo vreselijk mijn best Maar niets kan mij nog bekoren Vertel me als je blind van liefde bent Heb je dan geen oog meer voor mij Ik dacht voor altijd je maatje te zijn Maar nu lijkt alles voorbij………..…

Mijn liefde is vervlogen en zachtjes uitgesust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam éénzaam is…

Er ging iets moois voorbij, Zo aan mijn hoofd voorbij, Vlak langs mijn hart voorbij - Ik wist niet wat. Ik deed mijn venster dicht, En beî mijn ogen dicht, En al mijn vingers dicht - Of ik het had. Ik keek mijn venster uit, Zag naar de verte uit, Hoog naar de hemel uit - Of het daar stond.…

Verbannen uit mn ziel Vergaan in alle glorie. Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Niet omkijken, niet denken over, vooruit kijken, en door, zie mooie dingen in de toekomst, grijp vast,en ga ervoor Niet aarzelen, geen twijfel, sta achter mijn besluit, zet door, hoofd omhoog, en loop zijn wereld uit Onhouden hoe vaak dat ik, de stap heb gezet, alles opzij, weten met verstand en gevoel, mijn beurt is ruim voorbij Mijn…

lieflijk gezicht Stralend witte tanden eindelijk gezwicht Goedheid is je streven vriendelijk van aard alles kan je vergeven eindelijk bedaard De twinkels in je ogen de lach om je mond Ik heb tegen je gelogen de cirkel is weer rond Probeer te vergeven een verkeerde stap Een fout voor het leven niet eens voor de grap Het spel is voorbij…

De vreugde van de zwangerschap is voorbij wij waren o zo blij Maar twee en een halve week te laat zolang alles goed gaat is dat geen probleem Maar helaas, die weken te laat waren het zeker niet waard Je was zo'n lieve kleine meis echt een prachtige mooie prijs Je hebt maar 31 minuten bij ons mogen blijven we konden niet van je afblijven…

Er ging iets moois voorbij, Zo aan mijn hoofd voorbij, Vlak langs mijn hart voorbij Ik wist niet wat. Ik deed mijn venster dicht, En beî mijn ogen dicht, En al mijn vingers dicht - Of ik het had. Ik keek mijn venster uit, Zag naar de verte uit, Hoog naar de hemel uit - Of het daar stond.…

Zodra ik de bodem raak breekt mijn hart En handen gaan aan mijn lichaam rukken Dan is het voorbij... het leven het weggebleven geluk, de tranen en de twijfel En ik lig in duizend stukken stuk…

die droom was zo mooi maar dan is het voorbij keihard komt de waarheid naar voren het is voorbij je zag het aan zijn ogen ze keken je aan en zeiden sorry ik heb voor haar gekozen maar ik hou nog van jou het kwelt me zijn blik vol wanhoop hij drinkt om zijn verdriet te vergeten en jijzelf doet opgewonden je straalt dan valt het doek…

Je ogen Je lippen Je handen Je lach Je geluidjes Hoe je smaakte... Ik berg alles op in mijn hart om straks zonder smart te herbeleven hoeveel ik om jou heb gegeven Je was open en eerlijk Alles aan jou even heerlijk. Je leerde me Leven Vrouw zijn...Gewild De verslavende kick van verlangen verstild vervangen door mijn verdriet…

Een onbestemd verlangen, een onbehaaglijk gevoel. Midden in het leven staand echter zonder doel. Gespeelde vrolijkheid, het gelaat getekend. Emoties verscholen, de kleuren verblekend. Ratio voert de boventoon, de passie is onzichtbaar. De sleur niet doorbrekend, leven langs elkaar. De toekomst ontwijkend alsof die niet bestaat. De ander voor…