Hartenkreten

hartenkreet (nr. 4.525):

Het is voorbij

Hier lig ik dan, alleen achtergelaten
In ons huis, met ons leven vol gaten
Gaten die ik niet kon opvullen
Gaten die grote geheimen onthullen

Elke keer krijg ik tranen in mijn ogen
Als ik terug denk aan jou, je hebt gelogen
Begonnen met een leugentje, een kleine verspreking, een gek gesprek
En uiteindelijk kwam het uit, ik werd helemaal gek

Pak mijn hand, laat me gaan
Ik weet niet wat ik voel, ben ontdaan
Jij weet alles wel weer recht te draaien
Maar dit keer zal het niet zomaar overwaaien

Je kreeg een kans, de kans om echt iets te voelen
Maar liet ook mijn hart in één keer afkoelen
Deze pijn is voor altijd
Ik staak nu echt deze strijd

Als je een kans krijgt, weet die dan te pakken
En ga niet zo met me om, laat me nu niet zakken
Er is nu één ding dat ik heel goed begrijp
Het is over, de tijd is rijp

Ik moet verder, ik ga op zoek en niet naar jou
Ik weet nu één ding, jij bent niet de vrouw
Jij bent iets dat ik nooit zal begrijpen
Iets ongrijpbaars, eigenlijk jou ook niet te verwijten