Alle inzendingen over Thomas Erdbrink

Je bent een deel van een tweeling: mijn tweelingbroer ben jij! Even ongelovig als jij ben ik, even aarzelend maar zeker van wat niet gezien wordt, niet bestaat ! Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen plots overhoop gehaald: een licht verblindt je twijfelzucht en heel je wereld keert om. Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer. We…

Geschreven bij het gelijknamige boek van Thomas Verbogt.…

Zie je die man in zijn chique pak op bowlingschoenen, dat is de vader van die stille kleine, hij doet zo zijn best, alles heeft hij voor de jongen over maar zijn karakter hé, twee stillen bij elkaar, niet wetend hoe te komen tot de ander. Zijn vrouw vlucht in haar werk, de jongen in zijn games. Je wilt wel maar je weet niet hoe. Als je…

Meningen zaaien verdeeldheid, dus doe gewoon -- iets wat nuttig is.…

Sluimerend is kwart over twee zowat half drie -- Afgerond: drie uur.…

Mijn buren vrijen, o, wat schandalig goedkoop -- die dunne muren!…

Het is niet ernstig om ziek te zijn, nee, ernstig -- dat is het leven.…

Ziek op bed liggen, wazig en tot niets in staat -- slokjes soep slurpen.…

De meeuwen zullen Dansen in de lucht, Elke dag opnieuw het Leven vieren als ik Er niet meer ben - Wandelaars op de dijk Die van de dag, van het Hier en nu genieten, Honden die met speelse Sprongen hun vrijheid vieren - En wat mijzelf betreft Zal het zijn alsof ik er Niet of nooit geweest ben, Of ik ben opgelost In de ijle…

De enkeling denkt Schijnbaar in samen, Maar weet wel dat zijn Gedachte een illusie is, Immers trouw is hij Alleen aan zichzelf - Hij blijft de mens Die als kind ter wereld kwam: Een krijsende pasgeborene Die geborgenheid mist, en Die op zoek is naar troost…

Als het zo zal gaan Als jij nu schetst, Dan zullen we uitstappen, Elkaar omhelzen, Missen zullen we elkaar ook - Maar vergeet niet: Alle samen is schijn Op de weg die je aflegt In je leven - Liefde vind je overal, Op alle wegen, maar Trouw, onvoorwaardelijke trouw, Woont met niemand samen, Ze woont alleen…

De rust keert weer in het gebouw waar Thomas achterblijft hij voelt zich ongemakkelijk één keer had hij de samenkomst gemist en juist die dag was Hij zo duidelijk aanwezig hij was de enige die het niet had gezien waar was hij toch wat was er zo belangrijk dat hij dit niet kon meebeleven er speelt een melodie door zijn gedachten…

wel lieve schat voor die kaart/foto uit dat verre land maar oh wat een schrik jij zat op de pijnlijke rug van die beeldschone olifant de begeleider lacht stralend hij huichelaar martelt vantevoren om de wil van dit hulpeloze dier te breken luguber plan ontspannen toeristen weten hier niets van reisbureau's o.a Thomas…

Op blote voeten hurkt mijn moeder in het gras -- heel intiem naast mij.…

bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg Ik heb mezelf verloren, op een boekenplank Waar ik het Laatste Woord trachtte te vinden Mijn huid is helemaal bevederd, ik ben een Vogel Van Vrede, Vrede is het doel Wat ik wil bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg (C)Thomas…

We liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons…

Het koningshuis ligt nu weer onder vuur: “Die oude monarchie moet op de schop. Het is toch decadentie op en top: het hekwerk van de villa ‘s véél te duur.” Je zou maar leven in zo’n gouden kooi - je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…

nu jij hoger dan hoger bent in de oneindigheid van de horizon kijk jij vanaf de overkanten tijd naar het schitterende vergezicht van wat jij ons in liefde erven laat dat alles is verbonden aan herinnering waarlangs wij blijvend wandelen mogen in de stilte van de tijd koesterend wat jij ons van harte bent geworden de man vader en opa die…

. _________________________________ Dai Dai Louis Joep Jenning Mats en Gijs Sebas Merijn Jur Jenno Kjeld en Serge Bart Jorrit Remco Gert Chris Sjoerd en Jesse Daan Colin strijdt met Marvin Homme Stijn Armand en Marcel Patrick Kars Janno Max Thomas Tijmen Tim Hein Kai en...Beau!…

De waarheid, Een eeuwige steek in het mensenhart, Die altijd terugkeert in het leven, En al kloppende het leven leidt. Met leugens het leven vergeten, Ontkenning leidt tot zekerheid. Het leven zal de waarheid behouden, Terwijl leugens de mens doen bestaan, De wereld zal leugens ontnemen, Door de waarheid te laten vergaan. Ik ben van mijn…

Op ’t leven, Op ’t eeuwige en het oneindige, Op de tijd, de wereld, en de toekomst, Op ’t doen, ’t denken en ’t weten, Op de dood. Op de liefde, Op ’t vrolijke en het onmogelijke, Op oorlog, de haat en de vrede, Op ’t geloven, ’t zeggen, ’t zijn, Op ’t hart. Om niet te drinken, Op al deze dingen, Is om echt te leven. Leven is vrijheid…

Blind voor mezelf waar anderen duidelijk zien hopeloos verloren met de uitweg in zicht doof voor mezelf waar anderen kunnen luisteren proberend te vluchten van hier naar hier gevoelloos voor mezelf waar anderen me raken rotsvast gevangen in een open veld…

donkere schaduwen in mijn hoofd als zwarte spoken in een verlaten huis zwervend overal ze drukken me de grond in omgeven door zwarte modder schaduwen verborgen in het donker is mijn hoofd eindelijk leeg alle spoken overstemd door stilte…

Er worden geen vragen gesteld geen suggesties gewekt, er wordt niet geveegd maar gestreeld eerst worden stammen van bomen gescheiden dan bladeren van scherven, pluisjes van stof de eenvoudige gebaren boezemen iets in waar het klaar is, lijkt nog niets begonnen intussen vertrokken de sprokkelaars vanzelf boog het zoekteam…

De naamborden zijn met de hand geschilderd: Dekevelaer, Adriaanssens en Vergauw Zij zijn mannen met betrouwbaar en vertrouwbaar open gelaat Op het land bij de stijgende ochtendzon En 's avonds bij de haard waar de lamp is opgehangen Over het zandpad gaat een vrouw, bezweet en stoffig Zij draagt een kan petroleum en een roggebrood Haar kind…

Het staat niet op de kaart, maar alles moet een naam hebben. Net als de jongen die met een ernstig gezicht uit zijn treinwachtersjasje een kaartje haalde en het aan me gaf. Het is een net station. Er staat niemand op het perron zonder kaartje. Er staat niemand naast Momo en mij. Ik vroeg hoe laat de trein verwacht werd maar hij haalde…

Je hebt natuurlijk mensen die van alles maken: vloeren, deuren, ramen, daken, noem maar op maar een man van vier muren, zonder huis - ze sloeg alles 's ochtends om haar schouders en liet hem hier om te getuigen staan. Hij zag haar krimpen langs het nog niet vermolmde hek de nog roestloze afrastering, over het gras dat nog gemaaid moest,…

Op de voorgrond een verzamelplaats van lege jassen, een teruggekeerd plein waar in het weekend weer allerhande hartelijkheden kunnen worden uitgewisseld iemand kijkt naar wat hij waarschijnlijk de best gelukte benen vindt, iemand al plannen aan het smeden slaat maar de eerste stap nog moet zetten, iemand even een paar passende woorden…

Neem hoe haar woorden glanzen neem hoe haar mondhoeken krullen, hoe zacht het achter haar tanden moet zijn, neem elke lieve lach in acht sla geen oogopslag over en vergeet geen moment waarop ze spreekt of zwijgt neem de tijd die nodig is haar te bekijken, te buigen in alle rust, neem ook die in een zak, één beweging en wat stenen nog…

Het oog dat alles ziet Elke blik, zucht of schreeuw, Is eindelijk onder de mensen Elke streling of nare trek Elke trilling van de huid Het goudstof van uw wensen Pure data voor een Zwerm van slimme bots, Wervelend om onze lijven Als in een koker geschoven Is er geen ontkomen aan Dit grote schrijven Als maden snuffelen zij Aan het…